Elimi kana bulamayayým diyordum sabah sabah. Gidin baþýmdan ben daha þimdiye kadar karýncayý bile incitmedim diyordum ki baþa bela oldular bunlar. Bundan sonra mücadelemiz daha da sertleþecek korkun artýk benden. Barýþ çubuklarýný depoya kaldýrýp ''En iyi savunma hücumdur.'' düsturunu uygulamaya koyuyorum...



Mahallenin koca koca iki tane çöp bidonu gelip de tam bizim dükkânýn karþýsýna alýnýnca, ilaçlamada yapýlmayýnca, sinek vatandaþlara gün doðdu, hayýr sevmem de keratalarý, fazla muhabbetimde yoktur, olmasalar da olur, olsalar da olmaz, illa da olmazlarý oldurmamalý aslýnda. Ne dedim ben yahu, nasýl cümlelerdi böyle. Sabah sabah bunlarýn saldýrýlarýndan kafam karýþtý haliyle kusura bakmayýn...



Sivrisinekleri hiç kimsenin sevmediði gibi, karasinekleri de sevmiyorum, her ne kadar onlar ýsýrmasalarda rahat verip yemek yedirmiyorlar. Ýlaç sýksam sabah sabah olmayacak kahvaltý ediyoruz birader ile... En iyisi alýrsýn sinekliði eline Ahmet ha babam de babam giriþirsin sineklere. Hayýr, üzülüyorum da kan çýkýyor can çýkýyor yani... Sabaha sabah elimi kana buladým on altý tane yere sermiþim...



Meretler öyle çabuk çoðalýyorlar ki mitoz mu bölünüyorlar mayoz mu bölünüyorlar yoksa yýldýrým hýzýyla mý bölünüyorlar anlamýþ deðilim. Sinek dedik de araya bir de sinek fýkrasý sýkýþtýralým bari hemen aklýma geliveren. ''Temel eczacý kalfasý, adamýn biri giriyor içeriye soruyor, sinek ilacýnýz var mý? Temel gayet sakin var tabi sineðinizin nesi var ona göre ilaç vereyim.'' bu da geçmiþten akýlda kalmýþ sinekli bir fýkra, bir anekdot olsun.



Eskiden çocukken bizim sobalý evlerde de çok sinek olurdu yaz aylarýnda. Rahmetli babam bir gün bunalmýþ olacak ki bu sineklerin inekliklerinden döndü bize ''Ben uyuyacaðým ev de ne kadar sinek varsa öldürün size sinek baþýna on kuruþ, hem de para peþin kýrmýzý meþin.'' Ooo ne güzel sinek öldür para kazan daha küçüðüz, otuz sinek öldürsek üç lira para cepte, kýsa günün karý iyi alýþveriþ... Baban para verecek oðlum pazarlýk yap þunu yirmi ya da yirmi beþ kuruþa yükseltsin Ahmet toriði çalýþtýr. ''Tamam baba ama on kuruþ az þunu yirmi beþ kuruþ yapsak nasýl olur?'' baba da baba adam zaten adý üstünde ''Tamam lan keratalar siz öldürün ben yirmi beþ kuruþ vereceðim söz uyanýnca.'' dalarýz birader ile elde sineklikler, en büyük silahlarýmýz ve de ayný zamanda ekmek kapýlarýmýz. Bir o giriþir bir ben. Atarýz kibrit kutusuna sinekleri. Say bakalým kardeþ þunlarý bir de sonra yirmi beþ kuruþ ile çarpý ver. Üç beþ sekiz, on iki on dokuz, yirmi altý... Az be Mahmut bunlar iki kola bile alamayýz. Ne yapmalý ki? Ahmet de akýllar müthiþ ''Gel babam uyuyorken dýþarý çýkalým çöpün civarýnda bir dolu sinek var oðlum onlarý da vurup vurup kutuya koyalým aha da bu kadar yakaladýk baba deriz paramýzý da týko alýrýz.'' Olur mu olur vallahi...



O gün alnýmýzdan ve ...çýmýzdan bayaðý ter gelmiþti sinek yakalamak için ve gün sonunda tamý tamýna kýrk altý sineði babamýn göz önünde saydýk. Saydýk saymasýna da babam uyanýk adam bize döndü ''Sanki ev de bu kadar çok sinek yok gibiydi siz yoksa bu sinekleri baþka baþka yerlerde öldürüp de bunun içine mi koydunuz?'' deyince foyamýz çýkar gibi olmuþsa da yine de babam sesini çýkarmayýp, elimize yakaladýðýmýz sineðin tam adedi çarpý yirmi beþ kuruþ yani on bir lira elli kuruþ ödeme yapmýþtý... Durur mu Ahmet ile kardeþi. Silahlarýmýzý bir daha ki sürek avýna kadar doðru depoya ve aynen hýzlý adýmlar ile mahallemizin bakkalý Gavur Ali lakaplý sevimli mi sevimli bakkal amcamýzýn yanýna. Offf! Bu yaz bitmese de hep sinek öldürsek ya...