Öyle salýna salýna geziyordum sokaklarda hatta önüme gelen boþ bir tenekeye de dömivole dedikleri asortik tekmeyi de salladým yani, sallamadým desem yalan olur... Islýk çalmayý da pek bir severim hem de ellerim ceplerimde ise deðmeyin keyfime...

Uçan kuþa borcun varmýþ diyorlar bana... Var tabi var. Bu devirde borçsuz insan mý var? Ýlk önce leyleklere borç yaptým... Leylekler mi diye hemen soracaðýnýzý anladým zaten... Leylekler bizim basketçi çocuklar caným. Mahallemizin uzun boylu bebeleri... Ýyi de para kazanýyorlar ha basket oynayarak. Sýkýþýnca istedim tabi onlardan bir miktar, ikiletmediler sað olsunlar hemen verdiler...

Bir de hostes sevgilim vardý eskiden, bilmem ki o da uçan kuþ sýnýfýna girer mi? Sanýrým girer uçtuðuna göre, kanatlarý varsýn olmasýn... Bir ara ondanda epeyce borç almýþtým... Sonra tam ödeyecek iken ayrýldýk bir þekilde, o da sað olsun istemedi... Borçsa borç, uçak kuþ ise o da uçan kuþ...

Ha unuttum güvercinler ile serçelere de çok borcum var. Yok caným öyle dolar ya da yuro borcu filan deðil... Geçen gün balkona gelmiþlerdi bizim. Balkon dediysem epeyce de büyük... O saate de evden hýzlýca çýkmam gerekiyordu, randevum vardý bir arkadaþým ile... Haliyle besleyemedim onlarý... Ýçeriden balkonun camýný açmadan kaþ göz iþareti yaptým, anladýlar sanýrým...

Geçenlerde tam iþ yerinden çýkarken baþýma kuþ pislemesin mi? Pislemesin tabi demeye kalmadan, pisledi iþte... Tesadüf bu ya biletçi Hikmet de orada deðil miymiþ... ’’Ahanda abi bak yýllardýr bilet almazsýn, kuþun da gönlü razý olmadý, hadi bir bilet al sen de sevin biz de sevinelim.’’ dedi... Bilet almaya hiç niyetim yok. ’’Oðlum yýllara önce býraktým ben o iþi boþ ver dedim. Benim borcum olsun o güvercine de sana da.’’ Almadým tabi ki bilet milet ama hem biletçi Hikmete hem de o kafama pisleyen kuþa borcum var iþte... Borcum borç, inkarda etmiyoruz yani...

Bir de þu arkadaþým Hamdi’nin papaðanýna borcum var. Papaðan dediysem acayip bir kuþ, öyle bir iki kelime filan deðil neredeyse yüz elli iki yüz kelime konuþuyor, bayaðý insan gibi... Hamdi’nin evinde kumar oynuyoruz at yarýþý... Nereden öðrenmiþ ise öðrenmiþ, biz oynarken ’’Kumar o kumar günah günah oynamayýn sakýn babacýmmmmm oynamayýn sakýn babacýmmmm.’’ demez mi? Ulan dedim içimden kuþ bile bunun kumar olduðunu biliyor da bir ben mi bilmiyorum, vah ki vah! Yazýk bana... Kuþ beyinli miyim ben? Hemen oracýkta býraktým at yarýþý oynamayý... Bu papaðana da çok borcum var, manevi borç bir yerde ama olsun, borç borçtur... Gerçi bu uçan da kuþ deðil, kafeste ama, yine de ona minnettarým, bana kumardan el etek çektirdi...