Sakin ol…
Daha düþündüðün yere gelmedik. Ýlerideki þu parýltýyý görüyor musun; hani bir kýrmýzý bir beyaz yanýyor. Telaþa kapýlýp piþman olacaksan- ki yemin ederim beni burada býrakýp geri dönmeni istiyorum, bunun yeri o ýþýðýn parýldadýðý yerdir. Ama þimdi lütfen sabýrlý davran; her þeyin finalini orada yapacaðýz.
Beni bitap halde kapýnýn önünde görmenle baþlayan bu yýldýrýcý yolculuk, bu gece kesinlikle son bulacak… Son bulmalý. Sonunu görmek zorundayým, yoksa ruhumu daraltan iþkencenin sabahý olmayacak. Uydurduðumu düþünüyor olabilirsin, yada aklýmý yitirdiðimi; aslýnda keþke buna bende inanabilsem. Her þeyin, zavallý aklýmýn çaresizliðinden türediðini kabul edebilsem. Eðer evinin kapýsý önüne iradem dýþýnda, dahasý geliþ sürecimi hiç hatýrlamadýðým bir zaman aralýðýnda vardýðýma inanmasaydýn… seni anlardým.
Bana rastladýðýn sabahý hatýrlýyor musun? Neredeyse ölmek üzereydim. Karþýmda seni görür görmez, içine kapanmýþ hafýzam tüm rezaletimi üzerime kustu. Kendimden nefret ettim, zamanda nereye koyacaðýmý bilemediðim hatýralarým hortladýkça korktum ve bayýlmamak için aðlamamam gerektiði anladým. Çünkü kendimi býrakýrsam, caným çýkana kadar inleye inleye aðlayacaðýmdan emindim.
Belki de sana olanlarý anlatmamalýydým, çünkü tereddütsüz yanýmda olacaðýný biliyordum. Ýçimde tutamadým iþte… paylaþmak zorundaydým; ayný günah çýkarmak gibi dostum. Ben masum bir günahýn peþinde dolandýðýmý düþünürken, elimden tutup, daha büyük ve daha dayanýlmaz pislikler içine attýlar beni. O ikisi… Ýfrit tohumlarý. Lanet olsun onlara! Üzerime bulaþtýrdýklarý suçlulukla aðzým kapalý dayanamazdým. Kalabalýklar içinde, üstüne iþaret çizilmiþ kurban gibi hissediyordum kendimi. Sustukça ve baþýma gelenleri sakladýkça, eminim ki çýldýracaktým. Ve sana planýmý anlattýðýmda ‘bunu yapmak istemezsin’ demiþtim. Bir þeyi anlatarak gerçek halinde göstermek çok zor; kelimelerin hainleþtiði zamanlar insan canýndan beziyor. Ama ben sana elimden geldiðince korkunç anlattým her þeyi; kafamdakilerin karþýlýklarý olmasalar da, bildiðim en günahkar kelimeleri kullandým. Bence sen beni ölüme terk etmeliydin. Hayatýn sýcaklýðýna dokunan ölü bir el gibi aklýmdakiler… gördüklerim.
Bu yüzden bir mücadeleye gireceðim. Öyle bir mücadele ki, kesin bir yýkým yaratacak. Ve etrafýnda bulduðu her þeyin mahvýna yol açacak. Belleðimdeki zehirden daha keskin olan bu uðraþa atýlmaktansa ölmeyi yeðlerdim. Lakin ölmedim ve ateþin acýsýný daha korkunç bir ateþle bastýrmaya çalýþacaðým.
Sana bir kere daha yakýnmaya mecbur býrakma beni…
Bak. Sað elimi hala kullanabiliyorum. Eminim tek elim yeterli olacaktýr.
Hayýr, hala sol elimi hissetmiyorum.
Lanet kaltak!
Elime o iðrenç þeyi sürdüðünü nasýl da fark etmedim. Onun peþinden, azgýn arzularýma kapýlýp o odaya gittiðim için asla kendimi affetmeyeceðim. Zaten affýn zamaný çoktan geçti. Bu þehirde ne iþim olduðunu bile anlayamadan, kendimi onun yataðýnda hevesle hýrýldarken buldum.
Lütfen dostum.
Kendi aptallýðýmýn ve kötü talihimin cezasýný tek baþýma yüklenmeliyim. Haydi, artýk ilk gelen araca bin ve bu ýssýz yolda tek baþýma ilerlememe izin ver. Eðer beni yalnýz býrakmazsan, sana bunu zorla yaptýracak cesaretim yok. Ruhen çöktüðümden neredeyse eminim. Yaptýðýmýn cesaretle hiçbir ilgisi yok. Ben bir korkaðým artýk. Beni sindirmiþ tehdidin yeniden üzerime çullanmasýna izin veremeyecek kadar çok korkuyorum hem de.
Çöküþüm milim milim olmadý. Aniydi ve bir çekiç gibi kafama indi. Baþka ne umabilirsin ki? Þu sargýlar içindeki sol elim kim bilir ne haldedir? Ayný ruhum gibi paramparça oldu. Hem de o iðrenç mahlukun çarpýk diþleri arasýnda.
Ben þehvetli kasýlmalarla kendimden geçerken ve þeytanýn müridi o kadýn üzerimde hiç durmadan inlerken, elimi kemirmek için yataðýn yanýna sýðýþmýþ mahlukatý nasýl fark edebilirdim ki? Herhangi bir zevke kapýlýp gelmiþtim oraya. Saniyelerle ölçülen bir sonsuzluk arýyordum galiba. Herhangi biriydim; sýradan ve önemsiz. Üzerimde ýþýklar yoktu, ne de iradesi kuvvetli ve çok doðru bir insandým. Ýleride piþmanlýðý yaþanacak, ama hep içimde sumen altý edilecek þeylerdi bunlar. Anlýyor musun beni? Ben bir kiþiydim, çoðunluk içinde hiçtim hatta. Halbuki adaklarýn en talihsiziymiþim! Önemsizliðimi hatýrladýkça daha da sinirleniyorum kendime. Sanýrým cezamda bu oldu.
Tanrým! O mahlukatýn kana bulanmýþ tüylerini, kurda benzer baþýný ve elimi kemirirken takýndýðý o sadýk ve sakin tavrý hiç unutamayacaðým sanýrým. Parmaklarýmdaki etleri þapýrdatarak kemiriyordu. Keþke elimdeki kemikleri güçlü çenesiyle parçalarken onu görmeseydim. Ne zaman aklýma gelse ölmek gibi bir sýzýya tutuluyor benliðim.
Neden mi? Neden mi intikam arýyorum? Sana her þeyi anlatmadýn mý dostum? Hala bana bunu sorma istersen. Baþýma gelen, aptallýðýmýn üzerime yapýþan utancý deðil. Eðer öyle olsaydý gönül rahatlýðýyla bunu unutabilirdim. Paramparça olan sol elim bile beni intikama zorlayamaz. Hatta sadece bu ikisiyle yola çýksaydým, sol elimin aptallýðýmýn diyeti olduðunu var sayar ve hayatýma devam ederdim.
Ama baþka bir þey var. Bu kaltak kim bilir kimleri aðýna düþürdü þimdiye kadar. Kimlerin gün ýþýðýný bir daha görmesine mani oldu. benim kurtuluþumun amacý bu olmalý. Sanrýya tutulmuþ aklým yalnýz bunu emrediyor bana; ona ve vahþi asalaðýna engel olmalýyým. Onun yüzünü görseydin beni anlardýn… yada þeytani sýrýtýþýný.
Yüzü öyle bir hal almýþtý ki, üstümde zýplayan çýplak vücudu dahi ona kadýn demem için yeterli olmuyordu. Dudaklarý gerilince ortaya çýkan yabani sýrýtýþýný görmek yerine, o an gözlerimin oyulmasýný tercih ederdim inan. Suratýnda en ufak bir insancýl ifade kalmamýþtý. Ama engel olamýyordum kendime. Keþke gözlerimi hiç açmasaydým!
O zaman, yüzündeki asýl ifadeyi gördüðümü anladý ve korkutucu kahkahalar atmaya baþladý. Ýðrençti dostum… insanlýk dýþýydý.
Ýþte, o caddede iþ tutuyor. Kýrmýzý beyaz yanan tabelayý görüyor musun? Orasý kendi lanetli sunaðýna çevirdiði otel. Tabelasýndaki ýþýklardan bile rezaleti belli oluyor.
Bak orada, trafik lambasýnýn yanýnda. Þeytanýn kadýný! Elimi mahvetti! Ruhumu kararttý! Ama baþka kimseye zarar veremeyecek.
Son kez soruyorum sana. Çocuk oyuncaðý deðil bu, ne de basit bir intikam planý. Arkadaþlýðýnýn saðlamlýðýna her zaman inanmýþtým zaten. Eðer geri dönersen, inan mutlu olacaðým. Þahit olacaklarýn aklýnýn göçmesine neden olacaktýr. Bak, þimdiden titremeye baþladýn. Bu onun günahkar etkisi iþte. Þimdi korkuyorsun, ama yüz yüze gelince neler hissedeceðini tahmin bile etmek istemem. Artýk benim iþim insanlýkla ilgili deðil. Lütfen, lütfen geri dön. Yüzünden çekilen kanýn farkýnda deðil misin?
Ýþte, birini daha kandýrdý. Beni takip et…
Beþ dakika oldu. Sanýrým… bak! Bak, duyuyor musun? Ýnlemeye baþladý.
Biliyorum biliyorum, insanýn kanýný ürpertiyor. Birazdan çýðlýklar atmaya baþlar…Ellerin titriyor Ali. Yüzün bembeyaz oldu. Yalvarýrým sadece kork. Korkuna sarýl ve ona yenilme. Ali! Biraz sonra her þey bitecek, söz veriyorum.
Ben iyice dinle. Sana iþaret verince, cebinde sakladýðýn þiþeyi çýkar ve ardýmdan odaya dal. Ben kadýna muska tuzunu atýp, öldürmeyi deneyeceðim. Fakat o mahluku senin haklaman gerekiyor. Kezzabý doðrudan hayvanýn suratýna boþalt. Asla tereddüt etme, çünkü saniyeler içinde halletmelisin. Sonra da býçaðý tam gözlerinin arasýna sapla.
Tamam, hýrýldamalarýný duymaya baþladým. Baþýna gelecekler için çok üzgünüm dostum. Bu benim felaketim olmalýydý…
Þimdi!!
Ahh! Tanrým yardým et! Þeytan bu… þeytan!!
Çabuk ol, lanet olsun. Muska tuzu kar etmedi. Bunu çok fazla oyalayamam. Çok güçlü. Kezzabý kafasýna boþalt. Ahh! Elim… elimi ýsýrýyor. Tanrým bana yardým et!!
Boþalt kezzabý boþalt!
Ne yapýyorsun? Hayýr gözlerine bakma. Seni kandýrmasýna izin verme!! Savaþ onunla. Neden burada olduðunu hatýrla. Kaltaðýn gözlerine bakma! Hey, kendine gel…
Çek o býçaðý gýrtlaðýndan. Yalvarýrým uyan artýk… Tanrým!! Tanrým!!
Dur artýk… Dur!!