İnsanlığın hangi filizi köreltilmek istenmişse, tersine o filiz daha gür büyümüştür. -Freud |
|
||||||||||
|
Gece 23.00 de sancılı Şehrimde vapurlar kavuşmalara ayarlı, Karşıyaka’nın 35.5 undan aşka sevdalı sevdalıları Alsancak’ ta tam 35 e ulaştırıyor olmalı… Oysa ben yitik, Oysa ben kayıp Oysa ben kimsesiz bir şehirde Bir damla şarap koymadan ağzıma Sarhoşum bir şehre aşık olup Sınırlarıma sürgün edilmenin incecik çizgisinde… Bir beden savruluyor her gece düşlerinde Denizsiz bir şehirde dalgalı hayallerde… Ah İzmir’im… Bir şehre aşık olmanın en dipsiz derinliğindeyim… Bilirim aşkım karşılıksız değil, Göztepe’ deki salaş çay bahçesi yolumu gözlemiştir bugün, Fincanda buz gibi olmuştur çayım, Sahildeki üstü yazılı duvarlar beklemiştir beni, Oturup dalgaların köpükleriyle dertleşmemi… Olmuyor be aşık olduğum şehir Sensiz olmuyor… Uçsuz bucaksız ormanlarda kayboldum bugün, Mavi ladinlerin kozalaklarına anlattım özlemimi anlamadı, Yosun kokusunaydı ciğerlerimin özlemi, Yeşilin güzelliği maviyle yarışamadı… Tuzlu benim toprağımın suyu, Göllerle kanamadı… Bir yer kanıyor hep içimde ince bir sızıyla, Direksiyondaki ellerim 35 derken, Gözlerim yalanlıyor yüreğimi 06’yı görünce her kilometrede Yitirmek istiyorum sayılara dair tüm bildiklerimi… Nedensiz gülmeyi özledim be şehrim, Sanki herkesi tanırmış gibi hissetmeyi Hani dokunsam ilk gördüğüm insana Gözlerinde dostluğu okuyabilmeyi… Yabancıyım bilmediğim bir evrende sanki Başka bir dünyadan gelmiş sanıyorum bazen kendimi Ah be toprağım Ah be aşkım Sana alışınca ne zormuş sınırların dışında gülebilmek, Ne kadar zormuş ait olmadığın bir yerde anıdan anıya sürüklenmek Ne zormuş Bir şehre aşık olup Aşkına sürgün kalabilmek… Gecenin bir yüzünde sen Bir yüzünde ben Aramızda kilometreler Sokaklarında uyut beni Ninniler söyle poyrazınla, lodosunla… Doyur beni sana… Terk ederken seni lanet olası bir yaz sabahında, Biliyordum ki büyük parçamı sakladın şafağında… Öksüzüm, Yetimim denizsiz bir şehrin dolunayla bile aydınlanmayan karanlığında… Sarıl sımsıkı sarıl bana aşkın şehri, Şehrimin aşkı Mavisiz kaldım, susuz kaldım Denizsiz bir şehrin kayıp akşamında… Aşk bunun adı Şehirlere de aşık olunurmuş hesapsızca Doğduğum topraklara aidim ben anladım İhanetler haram yüreğime, Yangınım sana bu gece İzmir’im Yakamozlarından çalamadığım ışığı Dalgalarından yakalayamadığım tuzu Birkaç damla gözyaşıyla değdirdin tenime İyi uykular aşık olduğum şehir Bensizken uyku giriyorsa gözüne…
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Funda BİLGİLİ, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |