Sürekli iliþkiler üzerine konuþulan, tartýþýlan, sonuçlara varýlmaya çalýþýlan bir zaman dilimini yaþar olduk son günlerde. Bir iliþkiyi sürdürebilmek için neler yapýlmalý, neler yapýlmamalý? Kadýn olarak hangi taktikleri kullanmalý, nelerden kaçýnmalý? Ya erkekler? Bir kadýn nasýl baþtan çýkarýlýr ya da bir iliþki baþarýyla nasýl sonlandýrýlýr? Bu tartýþtýklarýmýz yaþamýmýzýn bu alanýnda bizi nereden alýp nereye sürüklüyor acaba?

Standart kalýplara sokulmaya çalýþýlan iliþkilerin karþýsýnda oldum hep. Beraberlikleri kendi içinde sýnýflandýrmak ya da isimlendirmek bana çok anlamlý gelmiyor. Hatta inanýyorum ki; ayný insan bile iki farklý iliþkide tamamen farklý davranabilir, farklý kiþiliklere bürünebilir. Dinamiði ayrýdýr tüm birlikteliklerin. Çünkü; kiþi, karþýsýndaki insanýn deðiþtiðini zannederken her yeni iliþkide aslýnda deðiþen kendisidir. Sevgi adýna bir þeyleri bölüþmeye çalýþtýðýmýz tüm paylaþýmlarda, kendimizden bir parçayý ortaya koyarýz. Kimi zaman kadýn yanýmýzdýr ortaya sürdüðümüz, kimi zaman içimizde bir türlü büyütemediðimiz küçük bir kýz çocuðu. Kimi zaman þehvetin tenimizi yakan, alev rengine bürünüp ateþe kayan yaný ön plana çýkar, kimi zamansa dostluk adýna elimize uzanacak bir eldir beklentimiz. Aslýnda, doðru yerden bakmayý baþarabilirsek belki de kendimizi tanýmanýn en saðlýklý yolu bir iliþkiyi yaþama hatta belki de bitirme biçimimiz.

Beklentilerin farklý olduðu ikili iliþkilerde, tek tip tanýmlamalarla yol göstermek, yarar deðil zarar getiriyor. Bir baþkasýnda baþarýlý olan yol, sizi yanlýþ yerlere sürükleyince sorgulamalar yapýcý deðil yýkýcý bir hal alýyor aniden. Aslýnda irdelenmesi gereken; denenip baþarýlý olduðu iddia edilen iliþki kalýplarýný alýp iliþkiye aynen uyarlamak yerine; kendimizden ve karþýmýzdakinden beklentilerimizi saðlýklý bir harmanlamayla özümseyip kendi içsel yolculuðumuzda yeni bir yol açabilmek.

Dayatmalarla, kurallarla, standartlarla yönlendirilen insanlarýn; tek tip iliþkilerin içine sokulmaya çalýþýldýðý tuhaf bir mecraya döndü aþk. Oysa farklýlýktýr aþkýn temeli. Eðer, herkesin yaþadýðýný düþündüðünüz bir iliþkinin içindeyseniz þöyle bir durup kendinizi dinlemenin zamaný gelmiþtir derim ben. Heyecanlarýn bile formülle sunulduðu, tutkunun sipariþle katýldýðý, sevginin acýyla sýnandýðý iliþkiler sorgulanmalý artýk. Býrakalým bu aþýk olmanýn ve aþký korumanýn en iyi yollarýnýn anlatýldýðý safsatalarý. Her birimiz kendi doðrularýmýzla, kendi beklentilerimizle, kendi kiþiliðimiz ve hatta o anki geliþimimizle uyum saðlayacak aþklarý yaþayalým. Aþkta ne mutlu olmak þarttýr ne mutsuzluk! Kendi bildiði yollarla gelip yerleþsin hayatýmýza, bize katacaðýný katsýn ve gitmek istediði zaman da lütfen býrakalým gitsin. Zorla elde tutulmaya çalýþýlan her þey gibi, aþk da, baskýyla yüreðe oturtulduðunda anlamsýzlaþýp deðersizleþiyor.

Benim önerim; býrakýn kendi bildiði zeminde aksýn sevgiler yaþamda. Baþka ellerin çizdiði yollarda kayboluyor anlamý iliþkilerin. Herkesin kendi seçtiði ve þekillendirdiði iliþkiyi yaþama özgürlüðü vardýr ve olmalýdýr. Her beraberliði kendi dinamiði ile kabullenirsek, her þey çok daha kolay olacak! Deðiþimse eðer yaþamýn gerçeði, hiçbir iliþki tekrarlamaz kendini!