Hayat gibi sıradanız bizde... Her halimizle, gülümsemelerimizle, tutkularımızla, öfkemizle, tutsaklıklarımızla, renklerimizle, gözyaşlarımızla, beklentilerimizle...

Her sabah aynı gün aslında... Sadece rollerimiz dallanıp budaklanıyor, renk değiştiriyor hepsi bu... Sahne aynı, dekor aynı, kurgu aynı... Değişen tek şey, yaşanan ve tüketilen günlerin adları.. Pzt, salı, çarş vs...

Ne fark eder ki, ha salı- ha cuma... Hayat sıradan nasılsa... İnsanları yanlış tanıma telaşları, kredi kartları ekstreleri, su, adsl, telefon vs. faturaları, acabalar, hayal kırıklıkları, keşkeler, vahlar, tühler...

Hangimiz yaşamıyoruz ki bu anları... Bazılarımız sadece hatırlamak istemiyor... Perde çekiyor ya da tamamen delete ediyor beynini... Ama gün geçmiyor ki, tüm olumsuzluklar insanın karşısına dikilip, ben burdayımmmmmmmmm demesin...

Kimbilir kaç kişinin içinde hala yanmakta olan keşke ışığı vardır... Kimbilir nelerin kırıntılarıyla çarpar durur kalp yorulmadan... Bana göre hayat galip geliyor her zaman...

Yenilen hep biz oluyoruz... Can çeke çeke, kanaya kanaya, ağlaya ağlaya, titreye titreye, sızlaya sızlaya...

Dediğim gibi... SIRADANIZ... Her zaman... Hepimiz...