Özgürlük

Özgürce kanat çırpıyor kuşlar
Ben ise penceremin önünde
Oturmuş onların uçuşunu izliyorum.
İzledikçe içimi hüzün kaplıyor.
Acım bin kat daha artıyor
Kuşlar istedikleri gibi uçarken
Atılıp onlarla bir olmak istesemde
Dünya böyle köhne iken
Etrafımı ve tanıdıklarımı
Yalan denen illet sarmışken
Nasıl özgür olunabilinir ki
Nasıl düşünceler korkmadan açığa çıkabilir ki
Doğruluk bize bu kadar uzakken
Özgürlüğe doğru kanat çırpılabilinir mi?
Yoksa kötülük içine haps olarak
Yitik bir ütopya mı oluruz?
İnanmak işte bu kötülüğe
Olur olmaz bağlanmak
Hem de körü körüne yanlış düşüncelere
Dilediğimiz gibi olamadıktan sonra
Varsın kuşlar uçsun
Balıklar yüzsünler denizlerde hiç durmadan
Ağaçlar açsın her mevsimde yapraklar
Biz özgürlüğümüzü yaşayamıyorken
Varsın diğer canlılar yaşaşın özgürlüğü
Her bir insan için...