Korkunç bir gazýn isyaný ile kan ter içerisinde haykýrarak adeta boðulurcasýna gördüðü rüyadan
sýyrýldý. Gözlerini zorlukla da olsa açabildi. Yerde halýnýn üzerinde yatarken tavada asýlý duran kýrk voltluk ampul ile yüz yüz geldi. Aman Allahým o korkunç þey neydi?.. Ona doðru gelen ucu adeta bir kazýk gibi yontulmuþ nesne neydi?..

Bir kaleme benziyordu ama böylesine devasa bir kalemi hayatý boyunca sinema filmlerinde bile görmemiþti. Düþündü...Az da olsa anýmsýyordu. Galiba "Kazýklý Voyvoda" filminin bazý sahnelerinde bu tip kaleme benzeyen bazý kazýklar görmüþtü. Eh rüyalarda insanoðlunun seyrettiði üstelik ücretini bile ödemediði bedavadan izlediði filmler deðil miydi?.. Biraz daha rahatlamýþtý. Biraz da geðirmesi ile vücudunu daha da rahatlattý.

Gözlerini tavana sabitlerken, iki elini ensesinde birleþtirmiþ düþünüyordu. Geceyarýsý mide aðrýsýndan yataðýndan zorlukla da olsa çýkýp bazý internet sitelerinde ki yazýlarýný gözden geçirmiþti. Ortalýk sakindi. Ýnsanlarýn bir çoðu horul horul uyurken, o sayýsýz yazýyý gözden geçirmiþti. Homurdanýrcasýna mýrýldanýyordu...

"Yorum yapýlmýþ mýdýr?.. Mutlaka yapýlmýþtýr. Eðer yapmamýþlarsa, birde arkamdan mevzu yapmýþlarsa bende alayýna yorum yapmazsam, bana da Kazým demesinler. Hepsi de müptezellik peþinde, Lan hesabýný sorarým, vallahi billahi sorarým.Anam avradým olsun sorarým"

Güçlükle de olsa ayaða kalktýðýnda koca kýllý vücudu ile sanki kýþ uykusundan kalkan bir ayý gibi sarsýldý. Merak ve heyecan içerisinde, her sabah yaptýðý gibi, bilgisayarý açtý. Genelde böyle davranýrdý. Elini yüzünü yýkamadan, pijamayla, bazen don, gömlek, atlet mevsime göre kazak, hýrka ile hiç vakit kaybetmeden hemen o sandalyeye konardý. Koca gövdesi, normal ölçülerdeki sandalyeye sýðmýyordu. Göbeðini, kafasýný, kýçýný kaþýrken, yazýsýna yapýlan yorumlarý okumaya baþladý.

"Kazým bey, yazýnýz gerçekten müthiþti, eski anýlarým canlandý, yüreðinize saðlýk."

"Muhteþem kalem, okurken zevkten dört köþe oluyorum, lütfen sýk yaz. Saygýmla, selamlar."

Çýtkýrýldým rumuzlu bir genç bayanýn yaptýðý yorum ise yazar Kazým'ý daha çok heyecana sürükledi.

"Ay ne güzel yazýyorsunuz, kaleminizden okumak ve inþallah bir gün onu görmek büyük bir zevk olacaktýr Kazým bey. Sevgilerimi sunuyorum."

Son yorum adeta bu koca gövdenin titremesine neden oldu. Kýllý vücudu bir kirpinin dikenleri gibi gerildi. Her zaman olduðu gibi aleti de çoktan harekete geçmiþti. Üç yorum þimdilik yeterliydi, nasýl olsa akþama daha çok vardý. Sandalyesinden kalkarak mutfaða girdi. Buzdolabýný açtýðýnda sevinçle ürperdi. Yarým kangal sucuk ona bakýyordu. Sucuklu yumartasýný hazýrladýktan sonra tuvalete girdi. Her sabah bu rutin iþlemi yaparken, nefret ederdi. Yemek yemek kolaydý ama çýkarmak çok zor bir iþti. Her iþte olduðu gibi. O bunu çok iyi biliyordu.

Aleti de tam tekmil hazýrdý. Biraz sabunladý. Sabahlarý yaptýðý o günlük sporu tamamladýktan sonra kahvaltýsýný yaptý. Sokaða çýktýðýnda hala yapýlan yorumlarýn etkisinde sayýlýrdý. Tanýdýk simalarla selamlaþýrken, þaka yapýyordu.

"Eyvallah dayý senden naber."

"Oðlum Ahmet sana demedim mi nasýl geçirdik he, iki golde benden hediye aslaným."

"Haydar oðlum iki bira ýsmarlamamak için bizi ektin, az puþt deðilsin lan."

Konuþtuðu selam verdiði kiþiler de ona ayný tarz cevap verirken gülüyordu herkes. Semt kahvesine girdiðinde bir kaç arkadaþýnýn oturduðu masaya yanaþtý. Gülerek espri yaptý.

"Ulan hýrbolar, ne iþ sabah sabah he "

Bir arkadaþý ise arkasýndan yanaþarak, ensesine þakayla karýþýk vuruyordu.

"Kazým manavý kapatmýþsýn, kepabçýyý nerden buldun dallama, iþler nasýl."

Yazar Kazýmda bir diðerinin ensesine vururken gülümsüyordu.

"Ýþler bombok oðlum, bu hükümetin de, devletin de gelmiþini geçmiþini ulan herkes periþan ne yapalým, þimdilik kepabçýda iþ buldum. Sizin gibi aç aç sürünmüyorum ya, siz kendi dalganýza bakýn hýyar aðalarý. Boþ verin bu iþleri, ne zamandan beri okey oynamýyorum, hadi bir iki saat takýlalým." diyordu.

Okey taþlarý karýþýrken, gülmeler, küfürler, þakalar da birbirine karýþýyordu. Yaklaþýk olarak masaya iki saatte kýrk civarýnda çay daðýtýldý. Kahvehane sahibi göz ucuyla Kazým'ý izliyordu.Kazýmýn yeniden sahnelerde yer almasýna çok sevindi. Kahveyi terk ettiðinden beri hasýlatý, müþterileri yarý yarýya düþmüþtü. Müþterileri arasýnda o bir numaraydý. Kahvehaneden ayaðý kesildiðinde arkadaþlarýna sormuþtu "Kazým'a ne oldu, kayboldu gitti." diye.

" Kazým artýk yazarlýk yapýyor. Memleketi kurtarmak için and içmiþ.Senin hala haberin yok mu?.." demiþlerdi.

Yazarlýk yaptýðýný öðrenince iki kat þok olmuþtu kahvehane sahibi. Yýllardýr sabahtan akþama kadar oyun oynayan, sonra kapanana kadar birahanelerde takýlan Kazým, acaba ne zaman okumuþtu, ne zaman yazar olmuþtu. Bunu bir türlü anlayamýyordu. Evet, Kazým zeki insandý, çene suyu çorba boldu, dedikodu, fiskosta semtte bir numaraydý. Buna raðmen hala anlamakta güçlük çekiyordu. Ama kahvehane sahibinin bilmediði bir þey vardý.

Kazým hayat mektebini bitirmiþti. Ufakta olsa bir tahsili vardý. Fakülte diplomasýný kapar kapmaz ilk bulduðu iþ köftecilik olmuþtu. Kazým edebiyatta bilinmeyen bir cevherden beslenmiþti. Sinema filmleri, tv dizileri, çizgi romanlar, komþu dedikodularý, mizah dergiler gibi...Çocukluðundan itibaren yazlýk kapalý sinemalarda adeta bir ömür geçirmiþti. Sabahtan akþama kadar devamlý oynayan filmleri tekrar tekrar devamlý seyrediyordu. Televizyon icat edildikten sonra da ekranda Ýstiklal marþý bitene kadar her programý izlerdi. Türkü, musiki, hafif müzik, belgesel, hemen her þeyi izliyordu. Çocukluðunda okuduðu Zagor, Tommiks'ler ile bu üç aþamayý baþarýyla tamamladý. Amerikayý, Avrupayý, dünyayý az da olsa bu þekilde biraz tanýmýþtý.

Kendini zorlayarakta olsa, kafasý almasa da, dünya klasiklerinden üç beþ tanesinin inceltilmiþ ciltlerinden, yirmiþer otuzar sayfa bile okudu. Bu þekilde yazarlýk altyapýsýný tamamlamýþ oluyordu. Kahvehane sahibi bunlarý elbette tahmin edemiyordu. Nereden bilsin Kazým'daki bu cevheri. Ýnternet ile tanýþtýðýnda klipler, þarkýlar, dedikodu, arkadaþ siteleriyle bir süre oyalandý. Bir gün tesadüfte olsa gözü edebiyat sitelerine takýlmýþtý. Bazý yazýlarý þiirleri, gözden geçirdi. Kendi kendine düþündü Kazým.

"Bu lavuklar neler yazmýþ yahu?.. Anam avradým olsun bu adamlar boþ adamlar. Ben bunlardan iki kat daha iyi yazmazsam dünyanýn en þerefsiz insanýyým" derken derin düþüncelere dalmýþtý. Üstelik sitelerdeki üyelik þartlarýnýn kolaylýðý, cesaretini daha da arttýrmýþtý.

"Buyurun gelin, ne olursanýz olun, yine gelin. Yazar olmak istiyorsanýz daha çabuk gelin. Sizi iki dakikada yazar yapalým. Hemen adýnýzý soyadýnýzý girin, sizi de ailemize katalým."

Þartlarýn kolaylýðýndan olacak ki Kazým iki dakika bile beklemedi ve týkladý. Üçüncü dakikada o artýk bir yazardý. Bir hafta sonra da kýsa bir yazý yazdý. Yazýyý, kan ter içersin de, periþan bir halde tamamlamýþtý.

Yazý konusu ve adý ""Amcamýn Düðünü" idi. Ertesi gün okunma oranlarýna ve yorumlara baktý. Durum gerçekten çok vahimdi. Okunma oraný ve yorumlar sýfýrý gösteriyordu.

"Senin amcaný kimse takmamýþ ulan lavuk Kazým, hemen yeni bir konu bul" diye düþünürken kendi kendine moral verdi. O yýlmadý. Ýnatçý bir yazardý. Düþündü, taþýndý, kaþýndý ve semtte yapýlan esprilerden bir derleme yaparak kýsa bir yazý daha yazdý.

Yazý baþlýðý hayli ilginçti, yazý çok komikti ve çok okunacaktý. Bu yazýyý yazarken çok komik olduðunu düþündü.

"Hýyar'ýn Faydalarý, Zararlarý "

Hýyar'ý insanlarla kýyasladý ama kendisini bu iþin dýþýnda tuttu. Tuzluyarak yenmesi mi daha iyiydi, yoksa yaðlayarak mý yenmesi daha uygundu?.. Boyu, ebatý hýyarýn ölçülerini masaya yatýrdý. Ýlginç bir felsefe ve tespitle yazýyý sonlandýrdý. Hýyar'a haksýzlýk yapýldýðýný, insanlarýn bakýþ açýsýna göre hýyarýn deðerinin anlaþýlacaðý gibi bir takým kuramlar üretti. Ertesi gün sitelere girip yorumlara ve istatistiklere baktý. Þok geçirmiþti. Kazým kýzdý, çok sinirlendi. Okuyanlar herhalde bir þey anlamamýþtý ve Kazým yine sýfýrý bulmuþtu. Çok öfleliydi, isyan ediyordu.Haykýrýyordu...

"Ulan ben bu hýyarýn hesabýný bir gün sormaz mýyým?..El mi yaman bey mi elbet görürler"

Daha sonraki günlerde yine yýlmadý. Tekrar tekrar yazdý. Bir arkadaþý Kazým'nýn yazý yazdýðýný öðrenince arkadaþýna övünerek cevap verdi.

"Oðlum gir ulan Google'a, adýmý yaz, hemen karþýna çýkacak" demiþti böbürlenerek.

Arkadaþý merakla týkladýðýnda gözlerine inanamadý. Evet o gerçekten bir yazar olmuþtu.

" Edebiyat Piyasasý com yazarý Kazým þair, yazar profili, hakkýnda bilgi kimdir nedir, neyin nesidir."

"Hikayeler com yazar portresi Kazým, son yazýlarý, hayatý, sünnetlik resimleri .Amcamýn düðünü, mutlaka okuyun."

Okur bulamamýþtý ama ismi artýk edebiyat piyasasýnda'ydý. Günler geçerken Kazým'ýn caný iyice sýkýlýyordu. Kahvehane muhabbetlerini özlemiþti. Nereden bulaþmýþtý bu Allahýn belasý iþe... Býkkýnlýðýndan olacak ki bir süre yazmayý býraktý. Diðer yazarlarýn þiirlerine, yazýlarýna yorum yapmak daha iyiydi. En azýndan bu þekilde çene suyu çorbaya devam etme þansý vardý. Kahvehane muhabbeti devam edebilirdi. Üstelik çay parasý ödeme sorunu da yoktu. Önüne gelen yazýyý yorumladý. Büyük cesareti vardý. Vurdum duymazdý. Edebi deðeri olan estetik yazýlara dahi bilmeden, anlamadan, hiç çekinmeden eleþtirirken acýmasýzca yorumlar yapýyordu.

Bir yazýda yazar; "Gözlerinin sevgilisinden baþka kimseyi görmediðini" konu ettiðinde Kazým..

"Vah vah çok üzüldüm, tanýdýðým bir gözlükçü var.Ýstersen sana adresini vereyim ona bir uðra, bir gözlük al her þeyi görürsün, takma kafana" diye yorumladý.

Baþka bir yazýda, toplumsal siyasal konulu bir makaleye yaptýðý yorumda ise.

"Bu millet adam olmaz, hepsi de ibnelik peþinde.Bu dünyada tek güvendiðim insan babamdý, onuda annemi düzerken yakaladým hemþerim. Temiz insan yok, hepimiz pisliðin tekiyiz" diye yorumda bulundu.

Edebiyatta yeni bir akým geliyordu: "Kazým Edebiyatý."

Yorumlarý okuyanlarýn ise aklý baþýndan gidiyordu. Kazým'ýn eleþtirisini okuyan yazar belki de yazmaya tövbe ediyordu. Tansiyonu yükselen, sinir hastasý olanlar dahi oluyordu. Bazýlarý ise "Kim bu manyak yahu" diyerek Kazým'ýn eski yazýlarýný okumaya baþladý. Hiç yorum almayan eski yazýlar, bir anda yorum yaðmuruna tutuldu.

"Sevgili Kazým, Amcanýzýn Düðünü adlý eserinizi okudum. Ýnanýn aðlamamak için kendimi zor tuttum. Öyle güzel yazmýþsýnýz ki, sabahtan beri hala etkisindeyim. Bu kalem susmasýn ne olur. Sevgilerimi yolluyorum."

"Hýyar'ýn Zararlarýný okurken gülmekten vallahi, billahi takma diþlerim bile yerinden fýrladý. Gerçek bir mizah ustasýsýnýz. Hýyar'ý bilirdim ama sayenizde hýyarýn bir çok yönünü keþfetmiþ oldum. Saygýlar duyarlý beyninize ve yüreðinize."

"Gerçekten ustasýnýz, hem yorumlarda, hem de yazýlarda. Bilgi birikimi, donaným, felsefe, ne ararsanýz her þey var. Rica ederim bir kitap bastýrýn, toplumun buna çok ihtiyacý var Kazým bey. Selamlar saygýlar."

Kazým'a ne lazýmsa ufaktan da olsa artýk gerçekleþiyordu. Ne müthiþ adamým diye düþünüyordu. Yarým sayfalýk yazýlara, bir sayfalýk yorumlar yapmaya baþladý. Felsefesini, düþüncesini her çeþit yazar adayýna kabul ettirmek için çýrpýndý durdu. Kazým artýk terfi ediyordu. Yazarlýktan edebiyat eleþtirmenliðine yükseliyordu. Gaza geldikçe daha da çok gaza basýyordu. Adrenalin yükselirken erkeklik hormonu tavan yapýyordu.

Kahvehane sahibinin bu geliþmelerden de tabii ki haberi yoktu. Kazým gülerken, bütün kahvehane gülüyordu. Hesap geldiðinde ise ayaða kalktý Kazým.

"Hala öðrenemediniz þu okeyi, hesabý ödeyin de aklýnýz baþýnýza gelsin dümbükler. Ben gidiyorum."

Bir arkadaþý merakla sordu:

"Nereye gidiyon Kazým, bir parti daha yapalým."

"Ulan lavuklar, yazarlýk yaptýðýmý bilmiyor musunuz. Akþama doðru Ergenekon ile ilgili bir makale yazacaðým. Sonra meyhanede görüþürüz.Yürüyün lan taþ arabalarý."