Sana kavuşma ihtimalini çoktan geçtim ben… Şimdi sana kavuşamamayı düşlüyorum. Seni gözümün önünde tutup da, ellerini tutamamayı… Ne de olsa seni uzaktan sevmeyi seçtim ben. Yokluğunda var olmaktı kaderim; Kabullendim, direnmedim.
Aşk nedir diye sordu bana ürkek tavırlarıyla beklediği cevapları alabilmek umuduyla ve korkularıyla yüzleşmeye gönüllü bir kahraman edasıyla cevaplamamı bekledi
Umut gelirdi ve siyah beyaz bir akşam olurdu benim dünyam. Bahçemdeki çınar ağacı, gün boyu biriktirdiği kuşların sevinci ile uzanırdı düşlerime. Gözlerinle söyleşmeye başladığımda ayışığı rengiydi gözlerim, saçlarım gecenin karanlığı kadar siyahtı. Parmak uçlarına bir öpücük kondurur bana uzatırdın, sevinç kokardı o an avuç içlerim. Ellerim ellerin kadar
Küçücük omuzlarıma kocaman bir ailenin sorumluluğunu yüklediğinde vazgeçtim aşktan. Çocuksu düşlerimi de beraberinde götürdüğünde öğrendim aşkın acı halini.
Eski aşkların unutulmaz güzelliği..ve tekrar günyüzüne çıktığında yaşanılan karmaşa,aşk,kavuşma telaşı,düşünceler ve zaman...Sevgide ,kaybedilmiş zamanın tekrar kazanılmaya çalışılması gibi birşey belki de.
herkes için bir ayrılık yırtar geçer ömrü..İşte o ayrılıktı bir kitapta can bulan sana Ezra diyebilişim...Güle Güle Ezram...
Ya hiç öğrenemeden beni gidersen. Artık arada bir bile olsa seni göremezsem...Korkuyorum..
Erkek- Ben bir sokak müzisyeni olmasını istiyorum.(çocukça bir heyecanla) Çevresinde kimse olmamalı. Sadece kendisi için çalmalı o şarkıyı ve tabii bilmeden benim içinde.
Kadın- Neden yalnız dinlemek istiyorsun ?
Erkek- O şarkıyı dinlerken acıyı yalnız çekiyorum çünkü.
Kadın- Müzisyeni ortak ediyorsun ama
Gecenin kokusu şehrine en ağır haliyle çökmüşken ve sen uykudayken, beynimin en uc noktalarında sana adanan cümleler.
zamasızdır, mekansızdır sevda ..öyle deli dolu..öyle pervasız uçan kuşlar gibi..nereye konacağının hesabını yapmaz...
Dünyanın en güzel sahillerinden birinde bir kum tanesiydi o. Öylesine çoktular ki, onu diğerlerinden ilk anda ayırdetmek çok güçtü.
Sonra; sonrası olacak elbet. Zaman geçecek… denize koşacaksın, huzura, kalbin gibi seyredeceksin gün batımı kayıklarını. Gümüş zevraklar gibi olacak ruhun.
"Belirsizlikle dolu bir hikaye... Bunun suçlusu mu? O da belirsiz tabiki de..."
Bu yazı uzun bir hiyakenin bir parçası olmakla birlikte aşkın nasıl bir boyuta geldiğini gözler önüne serecek sizler o cümleleri okurken...
“Sen bu satırları okuduğunda,
Ben kirpiğimde tomurcuklanan aheste hüzünlerimle
Gamlı bir gazelde bitmiş olacağım.”
