"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
Her şey hissetmekle başlar her sabah yine uyandığımız yerden başlarda geceler de iki hayat yaşanır..bir rüyalar birde sevdalar yüklüdür geceye..tüm cinayetler gece yaşanır ama benim hep sabahlarıdrı cinayetim aşkım ölümüm.
Leyla da sen Mevla da... Ha Davut'un sapanında, ha Câlut'un kafasında... Taş olduktan sonra. Aşk ikiye ayrılırmış, Aşık kaça ayrılır her gece, maddeler halinde yazan var mı? Aşık dilsiz olur şaraptan içmeyince.
Hadi içelim aşık, harabede sessizce...
Gecenin kokusu şehrine en ağır haliyle çökmüşken ve sen uykudayken, beynimin en uc noktalarında sana adanan cümleler.
Susuyorsun. Susmanı duymak öyle acı ki! gidişinde kalanlarla başbaşa olmak öyle öyle dayanılmaz ki! kalan “hiçbirşey”se; insan “hiçbirşey”e dayanamaz ki! dayanmak en azından tek bir şey ister: “dayanacak birşey”! imkans
Sizin askiniz hangi sozcukle basliyor? Eger mi? Cunku mu?
Ragmen mi? Okuyun, karar verin. Bir Posta yazisi daha...
Bazen çekilmeliyiz içimizde ki Hiraya uzakta yağan yağmuru, yakında kavrulan çölü ve ötedeki sesi dinlemeliyiz.
Rüzgar kaldırır benlerimizi havalara omuzlarımıza yeniden takarız büyük adam apoletini. Yanıp söner vitrinde ışıklar maskeli baloda olduğumuzu bile bile hep beraber yürürüz.
“Ben bir çözüm bulurum” diyen erkekler masalmış meğer. Hep var sanmışım, hep olsun istemişim, ama hep yanılmışım.
dedim ya, beni merak etme. Üzülmüyorum. Yalnızca biraz, sadece biraz üşüyorum...
Ne zaman seni düşündüm ve buldum; gözüm gönlüm aydınlandı, sende kendimi gördüm, yine yarınım sen oldun ve bende sen!
Ama dedim ya;Duygularım baskın çıkmıştır mantığıma.Ve eminim;Yüreğimin sesi,hiçbir zaman otorite boşluğu yaşamayacaktır mantık karşısında…
Sen) - Madem öleceğiz niçin bu kadar direniyoruz?
Ben) - Bilmem!
Sen) - Melekler ölür mü hiç?
Ben) - Belki, ama ölürlerse mutlaka güzel ölürler.
Sen) - Melekler kim?
Aşk tutkuların kavrulduğu çöl gibi yakar yüreği, denizlerin bilinmez yerlerine gizlenmiş girdaplar gibi çeker insanı içine. Aşkta sormak yoktur, cevap aramak yoktur. Bu yüzden aşk gönüllü bir körlüktür.
