|
|
• ÝzEdebiyat > Roman > Aþk Romaný |
1
|
|
|
|
|
BU METNÝ SEVDÝM, ÜSTÜNDE ÇALIÞACAÐIM, BÝRÇOK ÖYKÜ GÝRECEK ÝÇÝNE. BUNU BAÞKASI YAZSA SEVERDÝM.
YAZDIKLARIMA DEÐER VERENLER….ROMANIMIN BÝRÝ BASILACAK…O ROMANI BU SÝTEYE KOYMADIM, TAM BÝTMEDÝ…ÇIKINCA DUYARSINIZ…BU ÝÞLER ÇOK ZOR…HA, PARA VERÝP BASTIRMIYORUM KÝTABI….ÇOK ÇALIÞTIM, ÝYÝ BÝR ÖYKÜ ÇIKARDIM, YOLLADIM, BEÐENÝLDÝ, ONU ROMAN YAPTIM, BÝRAZ ÝÞÝ KALDI, BU METÝN BASILACAK… |
|
2
|
|
|
|
|
Ýki genç kýzýn dostluðu. Sevgi, yalnýzlýk acýsý, aþk arayýþý, aile sorunlarý, gerilim, korku, suç, drama, mizah… roman yarýsýndan sonra esas meseleye gelir, baþlarda bir þey yok gibidir.
Zarife, bir süre onlarýn peþinden gidip onlarý gözetlemiþ, aslýnda onlarla takýlmak istemiþ ama buna cesaret edememiþti; çünkü onlarý tanýmýyordu, kendini küçük düþürebilir, alay konusu olabilirdi, ona sataþabilirler, kalbini kýrabilirlerdi. Çünkü o buranýn bir çalýþanýydý, köle gibi bir iþçiydi, eski çaðlarda Afrika’dan gemiyle getirip satýlan zenci gibi biriydi,
O iki kýz ise zengindi, ve aðýrlýklý olarak bu eve gelen
zengin konuklar çiftliðin çalýþanlarýyla samimi olmazlardý, hele de hizmetçi kýzla. Çalýþanlarý
kendi kalitelerinde görmezlerdi, uþak uþaktý, ve onlar cahildi, kabaydý ve aptaldýlar. Birçok kiþi Zarife’ye böyle hissettirmiþti. Belki de bu düþünceler Zarife’nin eziklik psikolojisinden kaynaklanýyordu. Ama Nezaket ona þöyle derdi: “Ýþine gücüne bak, onlarla gereksiz yere muhatap olma. Mesafeni koru.
Onlar bizi, iç dünyamýzý anlamaz. Gün gelir paramýz olur çeker gideriz bu çöplükten. Sabret.” Bu kötü hissettirmiþti Zarife’ye, sanki mahkumdular ve gün gelecek kaçýp gideceklerdi bu çiftliðe benzeyen cezaevinden. Nezaket’in “çekip gideriz bu çöplükten” demesi onu çok heyecanlandýrmýþtý, çok mutlu olmuþtu, Nezaket buraya ilgili hep güzel sözler söylerdi, vefa yüklü sözler; ama ilk kez böyle açýk seçik biçimde hissettiðinden söz etmiþti. Ýlk kez sansürsüz konuþmuþtu. “Demek onun içinde de bu lanetlik yerden kaçýp gitmek arzusu varmýþ” diye düþünmüþtü. Nezaket, Zarife’nin ayrýksýlýk hissedip yanlýþ yollara gitmesini ya da meyletmesini istemediði için, farkýnda olmadan onu zehirlememek için hep uzlaþtýrýcý ve barýþçýl sözler söylerdi bu çiftlik evi ve insanlarý için. Parlak genç kýzýn varoluþsal acýsý, çalýþma acýsý, gençlik hayallerini bilmese de hissederdi, sezerdi; çünkü bir zamanlar o da genç kýzdý. Ne çýlgýn ve ütopik hayaller kurardý, hiçbiri gerçek olmamýþtý. Ve Zarife burada kendini çoðu zaman kötü hissederdi, bir sýçandan türemiþ gibi, bir böcekten türemiþ gibi ve ilk kez bu güzel görünen ve kokan þehirli kýzlarý görünce içinde sarsýcý bir þey uyanmýþtý, asla cayýlmayacak bir hýrs, hayatta yükselme hýrsý, para kazanýp özgürce, kimseye sabretmemden ve boyun eðmeden yaþamam hýrsý, bir çýlgýn azim, bu kýsýr döngüyü paramparça edecek bir alev. Bu gösteriþli þehirli kýzlarla yoldaþlýk edip onlarý tanýmak, neler yaþadýklarýný incelemek, nasýl zamanlar geçirdiklerini dinlemek. Nezaketin en büyük korkusu Zarife’nin baþýna bir kötülük gelmesiydi, namusuna, gençliðinin tertemiz düþünce ve duygularýnýn hasar görmesi. Bu yüzden
kendi ezikliðini, karamsarlýðýný ve bozuk düþüncelerini Zarife ye bulaþtýrmaya çabalýyordu, eziklik bulaþýcýdýr, bir hastalýk gibi. Bu yüzden içinden geçenleri ona hiç çaktýrmazdý, baþkalarýna da. Güçlü, azimli, çalýþkan ve sarsýlmaz, yenilmez kadýný oynardý. Gözyaþlarýný, acýlarýný, travmalarýný ondan ve diðerlerinden saklardý. Ve zarife için her þeyin en iyisi ve güzeli olmalýydý. Aslýnda onu kendi acýlarýnýn ve baþaramadýklarýnýn bir tür aðlama duvarýna çevirmiþti ama kimse bunu bilmiyordu. O görünce içi açýlýr, mutlu olurdu, bu genç kýz duruþuyla, bakýþýyla, ses tonuyla, konuþma sakinliði ve saflýðýyla yeni bir kan katardý nezaketin can sýkýcý, renksiz ve tek tüze hayatýna. Tazelik hissederdi Nezaket, geleceðe dair yenilmez bir umut. Bir kadýnýn bir genç kýza duyduðu yakýnlýk, ona annelik hisleriyle baðlanmasý bambaþka bir þeydir.
Zarife, konuklarla mesafesini korurdu hep ama bu kez o sýnýrý darmadaðýn etmek istiyordu, onlara bir “merhaba” demek, “nasýl gidiyor arkadaþlar, sizin için ne yapabilirim, sorun var mý?”
Onlarý içlerini çok merak ediyordu. Onlara çok yaklaþýnca baþýna bir felaket geçecek gibi hissedip korktu, bir suç iþleyecekmiþ gibi korktu,
“Aaa! Gelene bak.” dedi Nur.
“Hangi kýz?” dedi Ayla, Zarife’yi gözü seçmiþti: “Þu köpek gibi çalýþtýrýlan zavallý.”
“Ayýp ettin, öyle deme be kýzým.”
Güldü: “O burada, yani Allah’ýn unuttuðu bu yerde, mutfakta gördüðüm en güzel þey. Bir görüþte aþýk oldum ona, buradan giderken onu da alacaðým yanýma.”
Nur güldü: “Alemsin!” Gülmekten kendini alamýyordu, gözlerinden yaþ gelmiþti, makara baþlamýþtý: “Bir kurbaða ya da sincap mý ki o.”
Ayla güldü: “Çok üstün bir þey var bu kýzda, bize ona katlar. Bakýþlarýnda bir asillik, benzersizlik var.”
Zarife, onlara yaklaþýrken bu diyaloðu uzaktan iþitmiþ, aðlayacak gibi olmuþ; ama kendini hemen toparlamýþ, onlarýn “þýmarýk piçleþmiþ þehir kýzlarý” olduðuna düþünmüþ; ama diyaloðun bütününü düþünceyle irdeleyince pek sevinmiþ, içerlemesi bir anda yok olmuþ ve kendiyle pek gururlanmýþtý.
Ama korktu, Nezaket bu davranýþýný fark ederse iyi olmazdý hem yapýlacak iþler onu bekliyordu.
“Heyyy, baksana!” diye seslendi Nur, gel gel iþareti yaptý eliyle.
|
|
3
|
|
|
|
|
köylü kýz þehre göç eder üniversite okumak için |
|
4
|
|
5
|
|
|
|
|
köylü kýz þehre göç eder üniversite okumak için |
|
6
|
|
|
|
|
köylü kýz þehre göç eder üniversite okumak için |
|
7
|
|
|
|
|
ben yazdým oldu diye bir þey yok,
Gönül ister ki sansür yapmadan yayýnlansýn, imkansýz bu ülkede, nedir, sitede yazabilirim; ama kitap olarak izin vermezler, yol þu, argolarýn yerine baþka sözler kullanmak…
YAZDIKLARIMA DEÐER VERENLER….ROMANIMIN BÝRÝ BASILACAK…O ROMANI BU SÝTEYE KOYMADIM, TAM BÝTMEDÝ…ÇIKINCA DUYARSINIZ…BU ÝÞLER ÇOK ZOR…HA, PARA VERÝP BASTIRMIYORUM KÝTABI….ÇOK ÇALIÞTIM, ÝYÝ BÝR ÖYKÜ ÇIKARDIM, YOLLADIM, BEÐENÝLDÝ, ONU ROMAN YAPTIM, BÝRAZ ÝÞÝ KALDI, BU METÝN BASILACAK… |
|
8
|
|
9
|
|
|
|
|
kader onlarý hesaba katmýþ fakat onlar kaderi hesaba katmamýþlardý |
|
10
|
|
|
|
|
Kimi zaman umutsuz kimi zaman sebepsizce mutlu... Kadýnlar, alkol ve üçüncü sýnýf iþler arasýnda yaþamla boðuþurken kimi zaman da ayakta kalabilme mücadelesine dair tüm bunlarýn dýþýnda baþka bir çýkýþ yolu aramaya çalýþan bir adamýn hapishanelerden soðuk bar taburelerine, yalnýzlýðýn arka sokaklarýný kararlýlýkla bir bir adýmlayýþý... Bazen de bir kadýnýn avutan kollarýnda kayýtsýz tutkuya teslim olmuþken, varolan tüm onaylanmýþ ideallere meydan okuyan ve kulaklarda asýlý kalan keskin bir mizahla yüklü onaylanmamýþ acý bir kahkahanýn çýðlýðýdýr; HÝÇLÝÐÝN AYNASIYDIM BEN.
Trajik, komik, trajikomik ve bazen saldýrgan...
|
|
11
|
|
|
|
|
Fýrlatýlan ok, saplanacaðý yeri bulmuþtu. Geri dönüþü olmayan bir yola girildi. Talimatlar alýndý, kýlýçlar kuþanýldý, bu davanýn korkunçluðu kendisini kusmaya hazýrlanýyordu gittikçe. Sýra katillerdeydi… Sabahýn ilk saatlerinde, uzaklardan gelen telefon gecenin karanlýðýndan daha karanlýktý. Yirmi dört saat geçmeden, ölüm emri salýk verildi, kurþun… Adres sormuyor, sormayacaktý yine.
|
|
12
|
|
|
|
|
Bir kadýn.
Farklý beklentiler.
Ýnsanýn kendi kendine koyduðu engeller.
Çapraz Tehlike, bir hayatýn yeniden yaratýlýþýyla ilgili þeffaf bir çalýþma. |
|
13
|
|
|
|
|
ýlk roman denemem gercek dunyada aþký býraz daha cýsýmLEþtýrýp ýc dunyamýzda yasadýklarýmýza ayna tutacak bý baslangýc...... |
|
14
|
|
|
|
|
Gidiyorum... Her þeyi herkesi geride býrakýyorum. Piþmanlýklarýmý, gözyaþlarýmý, sevdiklerimi. Þimdi ateþten efkarým. Meçhule gidiyorum. Seni arýyor seni soruyorum. Her rüya cehennem ateþi her yerde hazan gizli. Düþtüm kalkamýyor, aydýnlýða gözlerimi yumuyorum. Vuslat þarabýndan içiyorum. Keþke zamaný geri alýp engel olabilseydim, keþke elini hiç býrakmasaydým. Þimdi yanýna geliyorum can sevgili... |
|
15
|
|
|
|
|
Yaþamak bir seçenek miydi hala? Aþkýn ve kaybýn dengesinde, uðruna mücadele edeceðim þeyi aþk belirledi ve eðilip fýsýldadý kulaðýma: Tut Elimi.. |
|
16
|
|
|
|
|
Sevgili okur,*Bu çalýþma önce bir öykü olarak düþünüldü. Onlarca sitede bölümler halinde yayýmlandý.*Sonuna gelindiðinde ise küçük bir roman olduðu görüldü.*Bugüne kadar yaklaþýk 8-10 bin civarýnda týklandý.*Ortalama okuma süresi 2-3 saattir.
*Çok sayýda okur tarafýndan ilgi ile takip edildi.
*Üzerinde ufak tefek düzeltmeler yapýlarak, aþaðýdaki son þekli ile sizlere bir roman olarak takdim edildi.*Ýyi okumalar dileðiyle… |
|
17
|
|
|
|
|
''Hayat'' almýþtý eline kalemi,kimseye tek kelime etmeden yeni bir masal yazýyordu.Anlaþýlan o ki,bu sefer dinleyerek ya da okuyarak deðil,sadece ama sadece yaþayarak öðrenecektik ''yarýn'' ne olup biteceðini.Soru sorma hakkýmýz da alýnmýþtý elimizden.''Neden'' diye baþlayan her cümlemiz de,''kader'' diyordu birileri tüm bu yaþananlarýn adýna;''Allahýn taktiri''.Ekliyordu sonrasýnda;''sakýn isyan etme,tevekkül et''.''Peki'' dedik.Anlayacaðýnýz ne kadar büyürsek büyüyelim,yaþýmýzýn baþýna ikili ya da üçlü rakamlar gelse de,pek bir uslu çocuklar olduk biz.Hep söz dinledik;hep ''peki'' dedik.
''Masallarýn sonu hep iyi biter'' dedi birileri;inandýk ''peki'' dedik;ruhlarýmýzý uçuklatan kabuslara uyandýk en þýkýrtýlý,en güneþli günlerde...
''Ýnsanlara güven'' dedi birileri;''onlarý sev,onlara inan'';''peki'' dedik;en baþta hayatýmýzý ruhumuzu,bedenimizi paylaþtýðýmýz adamlar tarafýndan pek bir saðlam''ihanete'' uðradýk....
''Kapýna kim gelirse gelsin doyurmadan,içirmeden geri döndürme dedi birileri'',gelen ''erendir'';peki ''dedik'';gelen ''hýrsýz'' çýktý,soyulup soðana çevrildik....
''Yolda sokakta biri senden para isterse aman vermeden geçme yavrum;ermiþtir'' dedi birleri;peki dedik,yanýmýza gelen ''madde baðýmlýsý'' çýktý,ölümlerden döndük...
''Allahýný bilen insandan sakýn korkma dedi birileri;inanan insandan zarar gelmez'' dedi birileri;peki dedik;dili yobaz yüreði ateist ucubelerin elinde ''oyuncak'' olduk...
''Taþ yerinde aðýrdýr;aman sessiz ol,sus otur oturduðun yerde,kadýnlýðýný bil'' dedi birileri;peki dedik;''ezik,zavallý,çaresiz'' olduk...
''Hakkýna sahip çýk,aman ezdirme kendini,hayata nasýl baþlarsan öyle gider'' dedi birileri;peki dedik;''çaçaron,edepsiz,ukala'' olduk...
|
|
18
|
|
|
|
|
BÝR PÝLOT'UN EVLÝLÝÐÝ,EMEKLÝLÝK SONRASI YENÝ
BÝR HAYAT ARAYIÞI VE YAÞADIÐI YASAK AÞKIYLA
ÝLGÝLÝ ÇELÝÞKÝLÝ YAÞAM SÜRECÝNÝN ANLATTIÐIM BÝR
ROMANDIR. |
|
19
|
|
|
|
|
Yaþamak bir seçenek miydi hala?
Aþkýn ve kaybýn dengesinde, uðruna mücadele edeceðim þeyi aþk belirledi ve eðilip fýsýldadý kulaðýma: Tut Elimi.. |
|
20
|
|
|
|
|
Ben özlemeyi sende sevmiþtim. Hiçbir hasret bu kadar güzel kokmamýþtýr burnuma! Özlediðim sendin ve teninin kokusunu getirirdi rüzgâr her estiðinde. |
|
|
|
Anasayfa
