• İzEdebiyat > Öykü > Başkaldırı |
181
|
|
|
|
|
HEP BİRLİKTE - güneş doğacak karanlığı yırtarak bir şafak vakti anne.onun için bizler rahatız .sende rahat ol anne.bu kavga hepimizin kavgası. |
|
182
|
|
|
|
|
Gökyüzünde dünyayı yaşarken sonsuz özgürlüğümle birlikte, yaşamı arıyordum ne olduğunu bilmeden... Bir su damlasıydım, güneşin ışıklarında renklerle oynayan, karanlıklarda yıldızlarla konuşan... Mutluydum rüzgârla birlikte maviliğe savrulurken, mutluydum |
|
183
|
|
|
|
|
içimdeki hayaleti bıraksam doğru sana geliyor |
|
184
|
|
|
|
|
zaman ında yapılanlar.................. |
|
185
|
|
|
|
|
Öğrenci olayları sebebiyle, saldırıya uğramıştım.
Olay büyüdü ve polisler geldi.
Üç kişi benden davacı olunca, polisler de karakola götürdüler.
Sorgulama ve |
|
186
|
|
187
|
|
|
|
|
Ey Lefkoşe, kalmış bize ancak bir ucun;
Gitmiş yarıdan fazlası on bir burcun…
Elden çıkacak yavaş yavaş eldeki de
Gülmezse bugün yarın mukadder yolcun.
|
|
188
|
|
|
|
|
sonunda olacağı budur zaten |
|
189
|
|
|
|
|
Bazen düşünceler insanı boğar ve ne yapacağınızı bilemezsiniz.Çivi çiviyi söker diye daha derinlere dalarsınız.Sonrada saçmasapan bir sonla herşey biter... |
|
190
|
|
191
|
|
|
|
|
Ben seni yüreğimin levhasına kazıdım. Bir daha silinmemek üzere. |
|
192
|
|
|
|
|
"Kimse kızmasın bana.. Haklıyım ben.. Bir davam var, yoluma çıkmayın" |
|
193
|
|
|
|
|
DÜŞÜNDÜ ÇÜNKÜ O İNSANDI. SUÇLANDI ÇÜNKÜ O İNSANCA DÜŞÜNDÜ |
|
194
|
|
195
|
|
|
|
|
"Sevgilim Genç Aşık" aslında bildik tanıdık bir ruh ikliminin öyküsü. Gerçek aşkı arayan modern zaman insanının şimdiye dek olduğu herşeyden kaçıp kurtulma gayretini anlatan şirin bir metin. |
|
196
|
|
|
|
|
"İlk 5 saniye herhangi bir tepki verebilirseniz, uykunuz derinleşir.
10. saniyeye kadar beklerseniz bu iyi bir rüya mı yoksa bir kâbus mu ayırt edememeye başlar, huzursuzlaşırsınız.
Eğer 20. saniyeye kadar beklerseniz…
Uyanırsınız. " |
|
197
|
|
|
|
|
Kadın otuzbeş mi, kırk mı, elli mi, belli olmayan bir yaşta, hepsi olabilir... |
|
198
|
|
|
|
|
TANRI BİLE DÜNYAYI ALTI GÜNDE YARATMIŞTI |
|
199
|
|
|
|
|
O günler hiçbir zaman unutulmaz... |
|
200
|
|
|
|
|
O zaman neden çıkayım ki denizimden, beni bir tek o anlıyorken? Bu yalancı dünyada yaşamaktansa kendimi kendi duygu denizimde boğmak... Ya da tüm sararmış sayfaları geride bırakarak tertemiz bir sayfa açmak kendime... |
|
Anasayfa
