"“Yazarlık, kelimelerle oynamak değil; bazen kelimeleri döverek istediklerini söyletmektir.” – Franz Kafka"
"“Yazarlık, kelimelerle oynamak değil; bazen kelimeleri döverek istediklerini söyletmektir.” – Franz Kafka"
Çakıcı Mehmet Efe'den sonra Aydın'ın en güçlü efelerinden birisidir, Osmanoğulları Devleti'nin son günlerinde görülen efelerin bir çoğu bu çetede yer almıştır. Molla Ahmet, en çok Çine-Nazilli-Bozdoğan-Karacasu bölgelerinde dolaşmıştır. Yunan İşgali'nden önce kendisi vurulmuş, kızanları ikiye ayrılmıştır.
Yerde debelenen oğlunu aldı kucağına baba. Bağrına basmak istedi onu. Saçlarını koklamaya başladı. Akan gözyaşlarını, oğlu görmesin diye içmek istiyordu
Bahtiyar bağırıyordu. Ey Amerika ey Amerika silleyi ilk vuran biz oluruz. Gerisini sen düşün. Bütün kameralar zum olmuştu ona. Bahtiyarın sözleri bir başlangıca aitti, gerilim ve dönülmez adımlara.
Silah sesi duyuldu. Suriye tarafından sıkılan birkaç el silah YPG den kaynaklıydı. Kameralar o yöne döndü. Az sonra
Ani bir inilti ile derin uykusundan kalkı.Gözleri ve bedeni sersemleşmişti.Hafif aralıklarla odanın tavanında asılı bulunan küçük ampülden süzülen sarı ışık süzmesi gözlerini kamaştırıp uyunmasına engel oluyor herşeyi bulanık gösteriyordu.
Sonbaharın gelmesiyle birlikte okullarda açılmıştır yaz artık o sıcak yüzünü kapatmıştır dai biraz tedirgin biraz istekli bir şekilde hayatın ilk merdiveni olan ikinci ailesine kavuşacaktır daiyi halası okuluna bırakırken onun okulda çok başarılı olacağına inanmaktadır ...
Telefondaki alarmın sesiyle irkildi. El yordamıyla telefonu bulup alarmı kapattı. Yüzünü yorgandan dışarıya çıkardığında odanın soğukluğunu daha iyi hisseder oldu. Dönüp uyumak istiyordu ama servisi kaçırırsa işe yetişme şansı yoktu.
Dün Cumartesi Pazarından alışverişimizi yaptıktan sonra, aldıklarımızı arabamızın bagajına yerleştirirken, arabamızın yanında genç bir kadın durdu. Bir eliyle üç yaşlarındaki çocuğunu elinden tutarken, koluyla bebeğine sarılmış, parmaklarıyla minik mavi r
Benim var olduğum zaman dilimi içerisinde, insanlar yok oluyordu. Günahlar büyüyordu boy boy dünyanın dört bir tarafında. Yargısız infazlar diz boyu. Bencillik kara bir bulut gibi üstümüzde. Herkes kendi kuyruğunun derdinde. Kızgınlığım buna da olabilir..
İnsanlar korkularını karıştırdılar. Tepe gözlerden, gul yabanilerden sonra arıdan, sinekten korkmaya başladılar. İlginçtir, insandan korkmaya başladılar. Haddini bilmek ne kadar güzel...
-Köpek bir sen iki…Git işine be!Ben kendim açlıktan ölüyorum.dedi.Genç bu bağırmadan korktu ve hızla uzaklaştı.Avni’nin tepesi atmıştı.Öfkeli bir şekilde gencin arkasından baktı.Aynı kişi bir başka adamdan da para istiyordu ve hayrettir ki adam cebinden çıkarıp veriyordu.
Bu gözlem Avni’ye yol gösterdi ve aynı yöntemle para toplamaya
Dicle gözlerini açtığında akşamın ayazlığını hissetti.Yavaş hareketlerle yatağından kalktı.Kafası biriken sorular yüzünden çok kötü zongluyordu.
Tüm asiliğine rağmen hayattaki tek zaafı Fıstık olan bir insan. Karamsarlıklarla dolu yaşamı, elinde kalan tek şey olan kaybetme duygusu ve zamanın akışında tükenen umutları.
Önsöz:
Merhaba arkadaşlar bu hikayem Kadının yaşadığım cografya üzerinde sadece bir cinsel obje olarak görenlere bir eylem niteliğindedir ve Kadının kapitalist sistemde kullanılmasını kınamak ve uyarmak amacı ila ve kadına olan sınıfsal ayrımın ve şiddetin artık yok olması amacı ila yazılmıştır.
Serdar ÖZDEMİR...
