CAN KURTARAN YOK MU?


     Adamýn biri daðlara gezintiye çýkmýþ; gezerken ayaðý kaymýþ sarp bir uçurumdan aþaðýya yuvarlanmaya baþlamýþ. Can havliyle bir aðaç köküne tutunan adam; bir de bakmýþ ki, aþaðýsý iki yüz metre, yukarýsý üç yüz metre, kurtulmasý mümkün deðil.
     Baþlamýþ baðýrmaða:
-Can kurtaran yokmuu! Can kurtaran yokmuu!
     Bu sýrada gökyüzünden tok bir ses duyulmuþ:
-Vaaar!
     Adam hem irkilmiþ, hem sesin sahibini merak etmiþ:
-Sen kimsin?
Sesten ayný toklukla yanýt gelmiþ:
-Beeen Tanrýyýýým!
Adam içinden bir ohh çekmiþ, sonra yalvarmaya baþlamýþ:
-Tanrým, ne olur kurtar beni.
Tanrý, kurtarmasýna kurtaracakmýþ ama bunun için kimi þartlarý varmýþ:
-Seni kurtarýrým ama, demiþ; bundan sonra yalan söylemeyeceksin, insanlarý dolandýrmayacaksýn. Ýyilik de ibadet de gizlidir; kullarýma iyilik reklamý, bana da ibadet reklamý yapýp çýkar saðlamayacaksýn. Böyle, istediðim gibi bir adam olacaksan seni kurtarýrým.
Tanrýnýn sözlerini dikkatle dinleyen adam, uzun uzun düþünmüþ; ardýndan yine baðýrmaya baþlamýþ:
-Baþka can kurtaran yok muuu?