Siyasetten oldum olasý tiksinirim. Bu demek deðil ki fikir sahibi deðilim. Günlük yaþantýmýn mutfak, banyo, AVM, altýn günleri, gösteriþ amaçlý "hayýr" faaliyetlerinden ibaret olduðunun göstergesi
asla deðil. Siyasetten uzak durmamýn bir nedeni: pislik çukurunun iðrençliði. Ýçinde dönen dolaplarýn, yalan ve iftiranýn, açgözlülüðün, kibrin, doyumsuzluðun ve þeytani fikirlerin odaðýndan uzak kalmayý özgür irademin, ruhumdaki Aþk'ýn seçimi. Siyasetin günüme, geceme, yaþantýma girmesine, bulaþmasýna izin vermem. Bu demek deðil ki bir siyasi görüþü ahlaklý ve sosyal içerikli
olduðu sonucuna varamam. Bu demek deðil ki çýkar uðuruna yapýlanlarý, dikta söylevlerini kýnayamam. Siyasetten bihaber olduðum anlamýna gelmez. Baþ kaldýrma özgürlüðüm ortadan
kalkmaz. Siyasetten uzak durmuþ olmak vatan uðruna savaþmam anlamýný taþýmaz. Hiç kimse bizzat özümü ilgilendiren kararlarý benim adýma veremez. Seçme, seçilme özgürlüðümü menfi ve
keyfi kriterlerle sýnýrlayamaz. Soy sop, renk ve inancým / inançsýzlýðým ile yargýlayamaz, iþkence edemez, öteleyemez. Hiçbir siyasetin elini cebime, cüzdanýma sokmasýna neden olamaz.

Birlik ve beraberliðin anlamýnýn tüm yükleri ve tüm nimetleri birlikte beraberce paylaþmak olduðunu bilmek siyasi görüþ deðildir. Hak ve özgürlükler hakkýnda konuþup yazmak taraf olmak
deðildir. Paylaþmak insanidir. Sýnýflandýrmak: paranýn gücü.

Bunlarý yazmak beni bir tarafýn sempatizaný yapmaz. Bunlarý yazmak içimde tutmaktan kolay. Din deyip de insana inancý kalmayanlarý, þeriat deyip de adaletten kaçanlarý, özgürlük deyip mahküm edenleri, hak deyip haksýzlýðý yaþatanlarý gördükçe insanlýðýmdan utanmaya yoruldum.
Vergilendirilip kuþa dönen maaþý ile yokluða katlananlarýn tükürüklü siyasi söylemleri, þiddetli taraftarlýklarý, beyni yýkanmýþ masumlarý yayýnlayan ticaret "dehalarý" görsel, yazýlý ve sosyal medyadaki maymunluklarý ve çýðýrtkanlýðýndan yoruldum. Herkesin birbirini suçladýðý, birbirine saldýrdýðý, katlettiði bu dünyada bulunmaktan yoruldum. Kadýný kýt akýllý, erkeði iþ atý gören zihniyetten yoruldum. Halka dolap beygirliði yaftasýný yapýþtýranlardan, tebaa muamelesi yapanlardan, eðitimsiz, çaresiz býrakanlardan yoruldum. Saraylar yaptýran Para dininden yoruldum. Menfaat kuklalarýnýn kývýrmalarýndan, ellerini ovuþturan karaktersizliklerden, körü körüne saf tutanlardan, gelmiþine geçmiþine tükürenlerden, ecdadýný çýkarýna göre ayýklayýp seçenlerden çok yoruldum.

Bunlarý yazmak beni rahatlatmaz, farkýndayým. Yazýp boþluða býrakmak kahraman etmez. Vatan kurtarmaz. Birkaç açý doyurmaz. Evsizlere barýnak saðlamaz. Yine de, ben Türkiye Cumhuriyeti
vatandaþýyým. Þükrediyorum, Türklüðüme. Þükranlarým, Vatan uðuruna can veren þehitlere, kölelik zihniyetine baþ kaldýran Mustafa Kemal ATATÜRK'e.

Þükrediyorum, Aþk Yüreðime, Biz'i buluþturan kadere...

eylül