Cehennemin en dibindeysen,
en hüzünlü, en umutsuz kalmışsan,
kederinin yakan korlarından
bir merdiven yap kendine ve çık...

Çaresizliğinden ezilmişsen
ve dört duvara hapsolmuş,
bütün kapanmış yollarından
yeni bir yol çiz kendine ve tekrar git...

Gözlerinin önünde Dünyayı karanlık basmışsa,
bu koyu karanlık ile dolduysa her iki gözün,
kendine bir güneş yarat ve ışınlarından en sonuncusuyla
yanına tırman...

Dikenli, kördür hayat bilmecesi,
acımasızca ruhlarımıza işkence eder,
Kaybetsen de herşeyini, kendini kaybetme-
o ancak böyle çözülür!..