“BEN YORULDUM HAYAT”

Dışa vurmaktan korkup içime attığım iç dünyamın çığlıklarını seslendirmiş adeta bu şarkı...
“Ben yoruldum hayat, gelme üstüme
Diz çöktüm dünyanın, namert yüzüne
Gözümden, gönlümden, düşen düşenene
Bu öksüz başıma gözdağı verme”
Şarkı sözleri meğer bir televizyon dizisinde seslendirildikten sonra meşhur olmuş. Bense dizide değil, hasbelkader dinlerken sevdim bu şarkıyı ve sözlerini…
“Ben yanıldım hayat, vurma yüzüme
Yol verdim sevdanın, en delisine
O yüzden ömrümden giden gidene
Şu yalnız başımı eğdirme benim”
Sanat böyle bir şey olsa gerek…
İcra edildiğinde toplum tarafından kabullenen sanat maksadına ulaşılmış sanattır…
Bu da herkese nasip olmuyor…
Şarkının tamamını dinledikten sonra seslendiren şarkıcıyı merak ettim…
Mümin Sarıkaya…
Araştırınca, Mümin Sarıkaya’ın kim olduğunu öğrendim…
Sanatçı Mümin Sarıkaya, 1978 yılında Yozgat’ta doğmuş. Eğitim hayatı Yozgat’ta geçmiş. Henüz 10 yaşında iken ağabeyinin yanında ‘Bateri’ çalmaya başlamış ve ilk bağlama dersini de yine ağabeyinden almış bir sanatçı…
Aslında bir sanatçının hayatından çok, icra ettiği sanatı önemli…
Lakin birkaç cümle ile de olsa sanatçıların hayatlarını da öğrenmekten fayda vardır, diye düşünüyorum.
Sanatçı Mümin Sarıkaya, “Ben yoruldum hayat, gelme üstüme” demeseydi, belki kimseler üstüne gitmeyecekti, ama o zaman da Mümin Sarıkaya’nın sanatından kimsenin haberi olmayacaktı.
Malumunuz, Mümin Sarıkaya son günlerin en çok dinlenen “Ben yoruldum hayat, gelme üstüme” şarkısı ile gündemde…
“Göç Zamanı” adlı dizide de kullanılan “Ben Yoruldum Hayat Gelme Üstüme” şarkı diziden sonra büyük bir beğeni kazandı ama bu şarkı diziden dolayı değil güzel yorumlandığı için beğeni kazanmış.
Allah vergisi olsa gerek…
Aslında yalnız ses sanatçıları değil bütün sanatçılar didinip dururlar ama toplum tarafından beğeni kazanmak, halk tarafından kabullenmek çok az sanatçıya nasip olur.
Lafı fazla uzatarak yormayayım sizleri…
Açın dinleyin ve dinlerken dinlenin biraz…
“Ben pişmanım hayat, sorguya çekme
Dilersen infaz et, kar etmez dilime
Sözlerim ağırdır, dokunur kalbe
Şu susan ağzımı, açtırma benim”