ÝNSANIN DOYUMSUZLUÐU VE BÝR SÝMURG HÝKAYESÝ
“SU DAMLASI VE ÇOCUK”

Ýnsanoðlunun en belirgin özelliklerinden birisi doyumsuzluðudur. Aklý sayesinde diðer tüm varlýklardan ayrýlan insan, yaratýklarýn en doyumsuzu olma konumuna da yine aklý sayesinde ulaþmýþtýr. Ýnsanlýk tarihini süsleyen baþarýlar, bu doyumsuzluðun bir sonucu olduðu gibi, savaþ ve mücadele yoluyla insanlýk tarihine sürülen kara lekeler de ayný açgözlülükten kaynaklanmaktadýr. Uzay teknolojisinin kullanýldýðý bugünün modern dünyasýnda, insanýn benliðinde yer alan bu doyumsuzluk son derece tehlikeli boyutlara varmýþ bulunmaktadýr. Elindekinin kýymetini ve onunla yetinmeyi bilmeyen insanoðlu, doyumsuzluðu sayesinde kronik bir mutsuzluk yaþamaktadýr.
Erzurum Devlet Tiyatrosu’nda sahnelenen “Su Damlasý ve Çocuk” adlý çocuk oyunu, modern insanýn yaþadýðý bu kronik mutsuzluðu ele alýyor. Aile içerisinde sorunsuz bir yaþam süren Çocuk, hepimizin içinde varolan o doyumsuzlukla, suni sorunlar yaratýp mutsuzluk yaþýyor ve sürekli durumundan þikayet ediyor. Bir rastlantý sonucu karþýsýna çýkan Su Damlasý, Çocuk’un bu durumunu fark edip ona bir ders vermek için yanýna alarak önce saraya, ardýndan yemyeþil bir daða, bir savaþ alanýna ve en son da bir sirke götürüp diðer çocuklarýn hangi þartlar altýnda yaþadýðýný görmesini ve sahip olduðu þeylerin deðerini anlamasýný saðlýyor.
Çocuk, prens olmanýn ve sarayda yaþamanýn getirdiði sorumluluðu, sarayda tanýþtýðý prensten, yemyeþil bir daðda yaþamanýn zorluk ve sýkýntýlarýný Çoban’la kardeþinden, savaþýn filmlerdeki gibi heyecan verici olmadýðýný ve sirklerdeki herkesin sanýldýðý kadar mutlu yaþamadýðýný buralardaki çocuklardan öðrenip, mutsuz olduðu yaþamýn aslýnda ne büyük mutluluk taþýdýðýný fark ediyor. Özde varolanýn deðerini anlatýp, eldekine sahip çýkmanýn önemine iþaret eden “Su Damlasý ve Çocuk”, verdiði mesaj itibariyle modern bir simurg hikayesi niteliði taþýyor. Ýnsanýn henüz çocuklukta baþlayan memnuniyetsizliði sonucu giriþtiði arayýþta yine kendine ulaþmasýný oldukça etkili bir yolla anlatýyor.
Baþarýlý bir akademisyen ve eðitmen olan Aslýhan Ünlü’nün yazdýðý “Su Damlasý ve Çocuk”, kalýplaþmýþ belli baþlý konularý ele alan, alýþýlmýþ çocuk oyunlarýndan farklý çizgisiyle dikkat çekici bir oyun. Geliþen teknolojinin, insan yaþamýna saðladýðý rahatlýðýn yaný sýra ona verdiði mutsuzluðu, çocuðun dünyasý içerisinde baþarýlý bir þekilde yansýtýyor. Oyun birbirinden baðýmsýz dört sahne, ön oyun ve son oyundan oluþuyor. Sahneler, metin üzerinde her türlü deðiþikliðe imkan tanýyacak þekilde kurulmuþ.
Oyun genel olarak belirgin bir akýcýlýða sahip ancak ön oyunda Çocuk ile Kardeþ arasýnda geçen tartýþma, oyuna yönelik olumsuz bir önyargý yaratacak niteliðe sahip. Çocuk’un yaþamýna yönelik memnuniyetsizliðini vermeyi amaçlayan ön oyunda, iki kardeþ arasýnda amaca pekte hizmet etmeyen tartýþma, sýkýcý bir atmosfer yaratýyor. Ancak hemen belirtmek gerekir ki, bu bölümün kýsa olmasý ve sonrasýndaki hýzlý ilerleme, bu düþüncenin deðiþmesini saðlayabiliyor.
“Su Damlasý ve Çocuk”un yönetmeni de eski bir akademisyen olan M. Sadýk Yaðcý. Bir eðitmenin kaleminden çýkmýþ oyunu, eski bir eðitmenin sahneye taþýmasý baþarýyý da beraberinde getiriyor. Reji anlayýþýný “çocuðun dünyasýna girmek” üzerine oturtan yönetmen, bu alanda yakaladýðý ip uçlarýný baþarýlý bir þekilde kullanmýþ. Çocuklarýn her an uyanýk olan bilinç ve algýlarýna hitap edecek mizansen, hareket ve mimiklerle hem dikkatin daðýlmasýna engel olmayý hem de mizahi bir atmosfer yaratmayý baþarmýþ. Bu yolla eylemi sözün önüne geçirerek çocuðun dünyasýna hitap edecek görselliði yakalamanýn yaný sýra, Su Damlasý’nýn varlýðýyla ortaya çýkan büyüselliði de ýþýk, dekor ve kostümle destekleyerek çocuðun imgelem gücünü harekete geçirecek þekilde sunmuþ. Bu noktada zayýf kalan tek þey; Su Damlasý’nýn sadece çocuk tarafýndan görülebildiðinin seyirciye yeterince aktarýlamamasý. Bu durum birkaç yerde sözle vurgulanmasýna raðmen, hareketle desteklenmediði için –dýþ aksiyonun sözden daha etkili olduðu çocuk tiyatrosunda- algýlamada çeliþki yaratabiliyor. Ancak genel olarak yönetmenin, oyunda dingin ama sýkmayan, hareketli fakat yormayan dengeli bir yapý kurarak, ortaya baþarýlý bir çalýþma çýkardýðýný söylemek gerek.
Oyunun en çok dikkat çeken yönlerinden biri de müzikleri. Çocuðun hareketli dünyasýný yansýtýp yine o dünyaya hitap edecek tarzda hazýrlanmýþ müzikler, özellikle ritmiyle seyirciyi kýsa sürede etki altýna alabiliyor. Ancak bu noktada müziðin güzelliðini gölgeleyen iki önemli unsuru da göz ardý etmemek gerek. Müzikologlar, gitar, bas gitar,bateri, org gibi metalik sesler çýkaran ensturmanlarýn, çocuðun müzik kulaðýný olumsuz yönde etkileyip zarar verdiði konusunda ortak fikre sahiptirler. Ne yazýk ki, “Su Damlasý ve Çocuk”ta, bu bilimsel gerçek gözden kaçmýþ ve oyun müzikleri tamamen bu tür ensturmanlarla yapýlmýþ. Sanýrým bunun doðal sonucu olarakta müzik, çok önemli mesajlar içeren sözlerin anlaþýlmasýný engelleyecek kadar yüksek sese sahip. Öyle ki, þarkýlarý söyleyen oyuncularýn büyük gayretleri bile bu durumu deðiþtirmeye yetmiyor. Yine de bütün bunlarýn, oyunun genelinde belirgin bir þekilde öne çýkan baþarýyý gölgeleyemediðini ifade etmek gerekiyor. Zira, “Su Damlasý ve Çocuk”, yazarý, yönetmeni, oyuncusu, dekor-kostüm ve ýþýk tasarýmcýlarý, müzik ve dans düzenleyicilerinin uyumlu bir þekilde çalýþarak son derece ciddi gayret ve performans sergiledikleri baþarýlý bir ekip çalýþmasý olmuþ.

LOKMAN ZOR



SU DAMLASI VE ÇOCUK
Yazan          : Aslýhan Ünlü
Yönetmen          : M.Sadýk Yaðcý
Dekor Tasarýmý     : Selda Kulluk Yerdelen
Iþýk Tasarýmý     : Duran Güngör
Müzik Tasarýmý     : Sema Erkan
Dans Düzeni     : Tarkan Erkan
Yön. Yardýmcýlarý     : Serhat M. Kýlýç, Berrak Aydaþ, Yeþim Madýrlý

Oynayanlar          :

Özlem Gündoðdu- Sema Öner
Fulya Koçak
Ahmet Burak Bacýnoðlu
Cengiz Uzun
Burak Altay
Sezai Yýlmaz
Fatih Topçuoðlu
Mehmet Yýldýz

Orkestra          :

Tuðrul Topçuoðlu
Emrah Lehimler
Özer Akçay
Gökalp Gültekin
Sahne Amiri     : Özge Ayýk
Kondüvit          : Çiðdem Kaplan
Iþýk Kumanda     : Eser Dursun
Suflör          : Serkan Ay