..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Bir gün karşıma biri çıkacak ve bana: "Herşey olması gerektiği gibi olmaktadır, efendim" diyecektir. -A. Ağaoğlu, Yazsonu
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Öykü > İyileşme > Emine Pişiren




25 Kasım 2009
Dört Kişiye Teşekkür Borcum Var - 2 -  
Emine Pişiren
“Müsaade edin doktor bey, ağlayacağım, sonunda korkumla yüzleştim, ama bu kadarı da çok ani ve fazla geldi bana…” Kendi gerçeğimi kavradıktan sonra oturduğum sandalyeden yavaşça kalktım. Dr. süleyman Bey’in elime tutuşturduğu reçete ve tetkiklerimi alıp, odadan dışarı çıktığımda Şahver Hanım’ın beni beklediğini gördüm.


:AFDI:

Temmuz sıcağında soğuktan sıcağa atılmıştım sanki. Boğazıma bir şey tıkanmıştı.

Hıçkırdım!

Elimdeki raporla dışarı çıktığımda, adı Şahver olan bayan beni beklediğini gördüm. Yüzümün renginin kaçtığını gören kadın koşarak yanıma geldi:

“Ne oldu, kötü bir şey mi, var?”

“Evet, içeride korkumla yüzleştim ve korkum başıma geldi.”

Merakla sordu:

“Doktor ne dedi?”

“ Üç santimlik kanamalı ur varmış…”

Dudaklarımdan ok gibi fırlayan sözler kulağımda yankı etmişti. Kendimi daha fazla tutamamıştım. Ağlamaya başladım. Şahver Hanım, kolumdan tutup, beni kendine çekti, sarıldı ve başımı omuzlarına dayadı.

“Gel canım benim, dışarı çıkalım…”

Bir annenin şefkatini gösteriyordu. Eliyle sırtımı sıvazlıyor, başımı okşuyordu. Az önce “gözlerin ne güzelmiş senin!” dediğinde şaşkın bakan insanlar, şimdiki bakışları değişmişti, bize acımayla karışık, daha bir “şaşırmış” gibi bakmaya başladılar. İçlerinden bir kadın kalkıp yanımıza geldi. Biz hastane çıkışına doğru ilerlerken omzumu tutup;

“Geçmiş olsun hanımefendi, kötü bir durum mu var, ne oldu?” diye ilgi ve merakla sordu.

Şahver Hanım, kısaca izah etti. O kadın da elindeki telefonu açıp sordu.

“Sen ne ameliyatı olmuştun canım? Rahim mi? Tamam, burada bir arkadaş var da, idrar kesesinde kanamalı ur varmış, kime ameliyat olduğunu soracaktım, neyse, hadi iyi günler…” dedikten sonra yeniden bana “geçmiş olsun” dedikten ve üzülmememi, tıbbın ilerlediğini söyleyip, uzaklaştı.

Kendimi bu yeni duruma nasıl alıştıracağımı bilmiyordum. Bu ruh hali ile Dr. Süleyman Özer Bey’in odasının kapısını çalıp içeri girdim. Elimdeki raporları alıp inceledikten sonra yüzüme ciddi bir ifadeyle;

“Emine Hanım, sizin acilen, ameliyat olmanız gerek; bu tür urlar, zaman kaybetmeye gelmez, bölünme başlar, yakın komşu organlara metastaz yapar…“ dedikten sonra masasındaki reçeteye bir şeyler yazmaya başladı.

Hem yazıyor hem de bana talimatlar verip, neler yapmam gerektiğini söylüyordu.

“Bugün geçti, hafta sonu tatilini evde geçir, pazartesi hastaneye gel, yatışını yapalım, ameliyata seni hazırlayalım…”

Doktorun bu ani açıklamaları, ruhumu ala bora etmiş, her hücrem sanki acı biber bastırılmış gibi de uyuşturmuştu. İçime çöreklenen farklı bir duygu midemi bulandırmaya yetmişti. Tutunmasam düşecektim. Ve arkamdaki sandalyeye çöktüm.

Ne söylediğimin de farkında değildim.

“Müsaade edin doktor bey, ağlayacağım, sonunda korkumla yüzleştim, ama bu kadarı da çok ani ve fazla geldi bana…”

Doktor da “ne diyeceğini” bilemedi. O alışmış olduğu, rutin alışıla gelmiş “hasta-doktor” davranışları içindeydi. Soğukkanlı ve sessiz durmaktaydı. Duygularımı anlamaktan ziyade, dışarıda bekleyen bir sürü hastayı muayene edip, derman dağıtma telaşı içindeydi. Bana mı teselli verecekti.

Kendi gerçeğimi kavradıktan sonra oturduğum sandalyeden yavaşça kalktım. Dr. süleyman Bey’in elime tutuşturduğu reçete ve tetkiklerimi alıp, odadan dışarı çıktığımda Şahver Hanım’ın beni beklediğini gördüm.
Merakla yanıma yaklaştı.Ona durumu kısaca anlattım.

Sahver Hanım, iyi bir insandı. Kendi sırasını bile kaybetmişti. Muayene olmak yerine, yanımda yer almayı tercih etmişti.

Kısa zamanda tanıdığım bu güzel yürekli insanı, sanki bir anda bana Allah göndermişti.

“Bir kızkardeş, bir eski dost” gibi bana manevi destek olmuş, “daha ne yapabileceğim” düşünceleri ile sarılıp, başımı okşamış, mendille gözlerimin yaşını kurulamıştı.


Emine Pişiren/Bursa
23.11.2009


Devam Edecek



Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın İyileşme kümesinde bulunan diğer yazıları...
Dört Kişiye Teşekkür Borcum Var - Son Bölüm -
Dört Kişiye Teşekkür Borcum Var - 5 -
Dört Kişiye Teşekkür Borcum Var - 6 -
Dört Kişiye Teşekkür Borcum Var - 4 -
Bana İzin Verin Ağlayacağım
Yüzlerce Hayattan Biri... (- 2 - )
Dört Kişiye Teşekkür Borcum Var - 3 -
Dört Kişiye Teşekkür Borcum Var - 1 -

Yazarın öykü ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Anne Cennette Yemek Var mı?
Yumurtanı Nasıl İstersin Canım, Rafadan mı Kafadan mı?
Sarı Kediyi, Niçin Kireç Kuyusuna Atmıştım? - 1 -
Gel Mezarıma İşe Oğlum
Sarı Kediyi, Niçin Kireç Kuyusuna Atmıştım? - 2
Sarı Kediyi, Niçin Kireç Kuyusuna Atmıştım? - 2 -
Aşık Olmak İstiyor Musunuz?
Biz Önce Beş Kişiydik
Bu Çocuk Benim Değil
O Annene Söyle, Çocuğun Aklına Bunları Sokmasın (Son Bölüm)

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Adamdan Saymışız [Şiir]
Ah Ulan Istanbul! [Şiir]
7. Didim Şiir ve Şairler Buluşması [Şiir]
Çekinme Söyle [Şiir]
Yağmur Kuşu Suskunluğu [Şiir]
Hangi Dua İle Sana Gelelim? [Şiir]
İsterdim [Şiir]
Davetsiz Konuk - 1 - [Şiir]
Madem ki... [Şiir]
Git Demene Gerek Yok [Şiir]


Emine Pişiren kimdir?

Yazmayı, okumayı ve birikimlerimi paylaşmayı seven biriyim. Edremit'in yerel bir gazetesinin köşe yazarıyım. Bazı web sayfalarında da edebiyat adına paylaşımlarım yayınlanmaktadır. Sevgi ve ışık sizle olsun.

Etkilendiği Yazarlar:
Mehmet Emin Yurdakul, Nazım Hikmet, Aziz Nesin, Victor Hugo, Balzac, Leo Buscaglia, Eric Frrom, Irvın Yalom, Dale Carneige, Doğan Cüceloğlu, Haluk Yavuzer...


yazardan son gelenler

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Emine Pişiren, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.