Gerçeği arayan bir insan, öncelikle her şeyden gücü yettiğince kuşku duymalıdır. -Descartes |
|
||||||||||
|
Git sevgilim, eğer beni daha fazla üzmek istemiyorsan git, istediğin madem zaman o halde tüm zamanlar senin olsun. Zaman senin bana hediyen, ayrılıkta benim sana hediyem olsun bu sevgililer gününde. Henüz ayrılmadık nede olsa ikimizde vermiş olalım hediyelerimizi. Aşkın susması bitmesi demekmiş; sen sustun ve bende sustum artık, bitsin bu aşk onda da gözüm yok artık. Ben tüm mücadelemi yaptım aşk için, ama senin aşkın konargöçermiş, niyetli değilmiş meğer bende kalmaya, işte bunu göremedim. Git sevgilim, daha fazla söyletme beni. Daha fazla incitme, bitmemiş bir aşkın üstüne geldiğimi, benimle bir boşluğu doldurmaya çalıştığını daha fazla vurma yüzüme. Ben karşılıklı sanmıştım bu sevgiyi, bilemedim bana söylediğin hoş sözlerin sadece senin alışkanlıkların olabileceğini. Aşkım dedin ve sevgilim, şimdide diyorsun ki; biraz zaman… Aşk ne zaman ister nede ayrılığa tahammülü vardır. Ben hep yanımda ol istedim sense yalnız kalmak istedin demek ki sen beni kuru kuruya sevdin, gelip geçici bir hevesti ve geçti… Ben çabuk severim ama sevdim mi öyle kolay vazgeçmem sevgimden. Elbette ki herkese de açık değil kalbimin kapısı, aralamak isteyen çok oldu elbet hepsine direndim ama gel gör ki; senin vefasız aşkına kapımı açtım. İşte bu benim en büyük hatam oldu bu aşka dair. Aşk bünyeme ağır geliyor benim bunu bile bile teslim oldum. Ve şimdi zaaflarımın cezasını çekiyorum. Sana hiçbir sözüm yok, suç zaten bendeydi, direnmem gerekiyordu sana ama aşkın cazibesi kör etti gözümü, kesemedim ben senin sözünü. Sevgilim dedin ve bende cevap verdim: “sevgilim”. Şimdi sana hiçbir direnişimyok gitmek istiyorsun madem git sevgilim… Aslında sen gitmekte istemiyorsun; ne olayım nede olmayayım istiyorsun. Aklın, gitmiş ama bitmemiş bir başka aşkın peşindeyken, benim aklım ve kalbim sapasağlam sende kalsın istiyorsun. İstediğin zaman çekip gitmek geri geldiğindeyse beni yerimde bulmak istiyorsun. Buna da benim gücüm yetmez sevgilim çünkü aşk tek kişiyle yaşanmaz. Aşk tek bir kalbin kaldıracağı kadar hafif değil, onun ağırlığı eziyor güçsüz kalbimi. Dayanmıyor kalbim tek başına aşk yükünü kaldırmaya. Her geçen gün daha da zayıflıyor, en iyisi sen bu aşkı da al ve git sevgilim… Kalbinden umudu kestim artık, bari aklımda iyice iflas etmeden bu aşkı da al ve ne olur git sevgilim… Aşk zaten tek başına bana ağırken, birde senin aşk kuralların bana fazla ağır geldi, işte birazda bu yüzden bu aşkı da al ve git sevgilim… Aşkımıza dair söyleyeceklerim işte bunlardan ibaret ama bunları yüzüne söyleyecek kadar da cesaretim yok benim ve terk edip gitmeye de gücüm yok benim. En iyisi ne olur sen bu aşkı da al çek git sevgilim… Gün yüzüne bir türlü çıkaramadığımız, adını bir türlü koyamadığımız bu aşk bari biten aşklar mezarında rahatça uyusun sevgilim…
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Ayşe Kaya, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |