..E-posta: Þifre:
ÝzEdebiyat'a Üye Ol
Sýkça Sorulanlar
Þifrenizi mi unuttunuz?..
Bir dost nedir? Öteki ben. -Zenon
þiir
öykü
roman
deneme
eleþtiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
ÝzEdebiyat - Yazar Portresi - Nuran Bulak
Nuran Bulak - Yazýyorsam þayet, o vakit hala yaþýyorum demektir...
Site Ýçi Arama:


Deneme
  Aþk... (Adsýz) 26 Mayýs 2013 Yaþam 

Adamýn biri ayrýldýðý sevgilisine duyduðu aþký anlatmak için yazmaya baþlamýþ, o kadar güzel anlatýyormuþ ki bu aþký, yýllar sonra çok ünlü bir yazar olmuþ.

  Mutsuzluðun Resmi (Adsýz) 26 Mayýs 2013 Yaþam 

Nazým Hikmet, Abidin Dino'dan mutluluðun resmini istediði gibi, benden de mutsuzluðun resmini isteseydi þayet resimden sýfýr derece anlayan ben eminim o kadýna ve adama bakarak "mutsuzluðun resmi" diye bir resim çizebilirdim...

  Sevgili Hattat (Adsýz) 13 Aralýk 2010 Yaþam 

Ýnsanýz Hattat. Yaþama dair, birbiri ardýna birçok hayaller sýralayabiliyoruz. Birçok planlar yapýp birçok düþler sýralayabiliyoruz peþi sýra. Her bir düþ için, ümit ediyoruz, gerçekleþmesi için dua ediyoruz, hatta bazen, hayallerin gerçekleþeceðine dair yeni hayaller bile kurmaya baþlýyoruz.

  Sevgili Hattat (Adsýz) 14 Aralýk 2010 Yaþam 

Yaðmurun susmaya niyeti yok. Elinden oyuncaðý alýnmýþ çocuk gibi, Söz dinlemeyen aþýk gibi, hiç bir tesellisi olmayan acýlý anne gibi, þimdi çalan þarkýda ' hoþça kal gözümün nuru hoþça kal' deyip ardýna bakmayan vefasýz sevgili gibi,hýzlý hýzlý yaðmaya devam ediyordu...

  Sevgili Hattat (Adsýz) 14 Aralýk 2010 Yaþam 

Bugün yine balkona çýktým baktým Saliha yine balkonda, ama bu kez pek neþeli. "Saliha hayýrdýr, annen evde galiba" diye seslendim. Saliha elini yüzüne götürdü, iki elini yüzüne sürdü, çok net bir þekilde: "Çok þükür" dedi. O an tüylerim diken diken oldu, onun o þükrü karþýsýnda ürperdim, bulutlar gökyüzünü terk etti de yüreðime göç etti sanki. Yaðmur yeryüzüne gönderdiði bütün damlalarý gözlerime getirdi býraktý sanki. Utandým, kendimden utandým, Rabbimden utandým, Saliha'dan utandým... Hem de çok utandým

  Hayalden Hilale (Adsýz) 1 Kasým 2009 Yüzleþme 

Bitmek bilmeyen buhranlý gecelerde yapraða tutunan çið tanesi gibiyim. Umutlarým gökyüzünde bir meleðin kanadýnda asýlý. Semada gezinen bakýþlarým bile ümitsiz.

  Seherin Sýrrý (Adsýz) 2 Kasým 2009 Yaþam 

Sanýrým bu yüzden hiç hayallerim olmadý benim. Belki bu yüzden yeni günden hiçbir þey beklemedim, bu yüzden yarýna ait düþler kuramadým, ya da belki bu yüzden, hiç hayal kýrýklýðý yaþamadým ve yine belki bu yüzden, yaþadýðým her þeyi olaðan karþýladým. Bu yüzden, bazen bir avuç kuru toprak oldum, bazen bir damla su.

  Yeni Hayat (Adsýz) 6 Kasým 2009 Yaþam 

Bakmýyor, görmüyor, duymuyor, hissetmiyor. Aklý, ruhu, beyni baþka yerde. Ne oldu diye sorsam? Duyacaklarýma hazýr mýyým, kabul eder miyim? Kabul edilir mi? peki kim kabul eder? Sorulardan çok alýnan cevaplardan kaçar insan. Duymamak, kabul etmemek için kaçar. Kaçmýyorum. Soruyorum. Meðer aþk kapýyý çalmýþ kapý açýlmýþ, aþk içeri buyur edilmiþ içeri gelmekle kalmamýþ yüreðin tam orta yerine oturmuþ. Kalkmaya, gitmeye hiç niyeti yok.

  Yaðmur ve Simitçi (Adsýz) 6 Kasým 2009 Yaþam 

Yaðmur hýzlanmaya baþlayýnca damlalar koþturdu izler karýþtý her damla kendi baþýnýn çaresine bakmaya baþladý. Bu durumda ne iz kaldý ne yol ne çaba ne baþka bir þey… Telaþ böyle bir þey. Telaþlanýp ne yapacaðýný bilememek böyle bir þey. Ne idealin kalýyor ne hedefin…

  Düðün ve Ateþ (Adsýz) 28 Kasým 2009 Yaþam 

Bir anda bir ambulansýn sireni, sadece davulun sesini deðil, köyün bile nefesini kesiyor. Köye aniden giren yeþil renkli arabalarý kimsenin gözü görmüyor. Ambulans saniyeler sonra düðünün ortasýna giriyor. Gökyüzü yavaþ yavas kararmaya baþlýyor. Kuþlar bir anda izini kaybettiriyor. Sonsuzluða doðru kanat çýrpan kýnalý kuþlar.. Sonsuzluðun da sonunu hatýrlatýr gibi uçan kuþlar..

  Küçük Not Büyük Hayal (Adsýz) 28 Kasým 2009 Düþler 

Yýllar önce küçük bir kâðýda, küçük hayallerini not ederek tek tek gökyüzüne iliþtirdi. Ýlk önce yýldýzlarla aydýnlattý, sonra yeþertsin diye aya haber saldý. Hayallerine ulaþmak için her gün, býkmadan usanmadan çakýl taþlarý topladý. Gece karanlýk çöktüðünde, çakýl taþlarýndan yýldýzlara doðru bir yol yaptý. Bu yola her baktýðýnda, içine ektiði ümitleri gördü. Her gece sabýrla tüm hayallerini yokladý. Bir süre sonra olgunlaþan hayalleri, bulutlara takýlarak su damlasý olarak düþmeye baþladý. Her düþen su damlasýnda, hemen etrafýný gülümseyen çocuklar sardý ve hepsi o an ellerindeki balonu gökyüzüne salarak avuçlarýný açýp beklemeye baþladý.

  Bir Þeyin Yerine Diðerini Koy (Ama) Mak (Adsýz) 28 Kasým 2009 Yaþam 

Bizim olmasýný çok istediðimiz bir þeyi almak...Alabilmek… “Benim” diyebilmek. Ne aradýðýnýzý biliyorsanýz þayet, onu hep istiyorsunuz. Bulamadýðýnýzda , onun yerine koyduðunuz baþka bir þey, onun yerini ne alabiliyor ne doldurabiliyor...

  Sevgili Günlük (Adsýz) 29 Kasým 2009 Günlük Olaylar 

Hani þair der ya "beni bu güzel havalar mahvetti" diye Çok haklý bu güzel hava ve denizde beni mahvedecek sanýrým. Þiirin devamýný düþünmek dahi istemiyorum...

  Geri Dönüþüm Kutusu (Adsýz) 29 Kasým 2009 Yaþam 

Ýþte bana göre dönüm noktasý sayýlan bir dönem bu dizinin ekrana gelmesi ile baþladý. DALLAS adlý bu dizi cam renklenmeden hayatýmýza büyük bir renk katmaya baþlamýþtý bile. Zamanlama mükemmeldi. Çok sonralarý anlaþýlacaktý ki; korkularý olan ümitsiz Türk halkýna bu filmi sunmak hedefi 12’den vurmak gibi bir þeydi.

  Yalnýz Kalmak Ýstiyorum (Adsýz) 2 Þubat 2010 Yaþam 

Yalnýzlýðý nasýl yaþar insan? Kafa dinlemek için mi yalnýz kalmak ister insan, yoksa kendini savaþ meydanlarýnda aðýr yenilgiyle uðramýþ bir þövalye gibi yenilmiþ ama, baþý dik maðrur bakarak mý?

  Kozada Bir Kelebek (Adsýz) 29 Ocak 2010 Yaþam 

Ýnsanýn hayalleri olmayýnca, peþinden gidecek izleri de olmuyor. Sýradanlýklar içinde bir yaþama adým atýnca, sessizce söyleyecek tek bir þey kalýyor. “Hayat devam ediyor iþte. Her þeye raðmen hayat devam ediyor.”

  Sinemde Bir Yaradýr (Bu Þehir) (Adsýz) 30 Ocak 2010 Anýlar 

Kadýnlar ne ister sorusu aklýma geliyor o an. Bu soruyu okuyan kadýnlar cevap olarak “aslýnda çok þey istemeyiz” diyeceklerdir. Sakýn böyle bir cevap vermeyin. Ýnanýn bana hiç samimi olmayacaktýr cevabýnýz. Bence biz kadýnlar çok þey isteriz her zaman. Daha fazlasýný hep daha fazlasýný almak isteriz. En çok istediðimiz þey -özgürlük ve yalnýz kalmak- o da verilir bize nedense yine yetmez yetinmeyiz, yetinemeyiz. Yetinmezsiniz iþte…

  Seni Hep Çok Çok Seveceðim... (Adsýz) 19 Þubat 2010 Yaþam 

Su kadar sevdim ellerini… Bahar kokusu sinen ellerini… Tuz tadan ellerini… Ezberimdeki bütün cümleler, adýnýn kapladýðý yere kendini býrakacak kadar çok sevdim seni. Sen, ýlýk bahar rüzgârý… Sýcak yaz kokusu… Sen deniz… Sen martý… Martý… ?

  Kýþ Mevsimimide Sen Anlat Bana (Adsýz) 28 Þubat 2010 Yaþam 

Elleri tuz tadan sevgiliye........

  Konuþma Vaktim Gelmiþ Hemen Yetiþmeliyim (Adsýz) 28 Þubat 2010 Yaþam 

Eðer bir gün sende beni susturmaya kalkýþýrsan.................

  Kelimeler Biriktirdim Sana Ýlmek Ýlmek D/okuman Ýçin (Adsýz) 28 Þubat 2010 Sevgi ve Aþk 

Düþler iken her gece seni, sen düþ/tün anlamadým. “Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde" diye baþlamýþ masal. "Ýki katlý bir ev ve bu evde bir prens yaþarmýþ”. Sonra düþ/de gör demiþler. Ev kaybolmuþ, prensten haber alýnamamýþ. Prenses az gitmiþ uz gitmiþ, dere tepe düz gitmiþ ama prensi bulamamýþ.

  Gülüþün Aklýmda Saklý Kaldý (Adsýz) 1 Mart 2010 Yaþam 

Ben kýrýk-dökük haldeyim yine bu gün. Emaneten bir sevinç almak istedim bu günden, ama olmadý, ben de sýmsýký sarýp sarmaladýðým ellerini koydum göðsüme ne kadar öyle kaldým hatýrlamýyorum.

  Sonbahar (Adsýz) 5 Mart 2010 Yaþam 

Gözlerimi kapatýp düþünüyorum. Þehrin üzerine çöken yoðun sis ve buluta raðmen þehri en tepeden izlemeye çalýþýyorum. Yahya Kemal Beyatlý gibi “sana dün bir tepeden baktým aziz Ýstanbul” diyemiyorum ama aklýma Ahmet Hamdi Tanpýnar’ýn “Bursa’da zaman” þiiri geliyor. Eski bir camii avlusunu arýyorum. Bu kadar camii arasýnda hangisi olabilir acaba? Ya küçük þadýrvan. Hala su þakýrdýyor mu acaba?

  Baþlýk Yok... (Adsýz) 5 Mart 2010 Yaþam 

Dýþarý çýkýp bu soðukta biraz yürümenin bir faydasý olur belki diye düþünüyorum. Ama gece saat 01.30 cesaretim var mý? Hayýr! Tabii ki hayýr, çýkmam imkânsýz.

  Sevgili Günlük (Adsýz) 19 Mart 2010 Günlük Olaylar 

Hiç uðurböceði yakalayamadýðým için mi?…

  Sevgili Günlük (Adsýz) 19 Mart 2010 Günlük Olaylar 

Be mübarek hayvan oraya sýðmayý nasýl baþardýn. Hadi sýðdýn tahtaya yapýþtýðýn halde kýmýldamadan yaþamayý nasýl baþardýn?

  Hastane Önünde Ýncir Aðacý (Adsýz) 19 Mart 2010 Yaþam 

Bu bir ödev yazýsýdýr. Konu: Hoca tarafýndan verilen türküye uygun bir hikaye yazýlacak.

  Annem (Adsýz) 13 Nisan 2010 Yaþam 

Bu kadar çok aðlayýþým, bildiklerim yüzünden deðil elbette ama o kadar caným yanýyor ki : "ya acýyý bal eyle, ya dalý gül eyle anne" demeye geldim.

  Aþkta Yarýn Kimin Umurunda (Adsýz) 27 Mayýs 2010 Sevgi ve Aþk 

“Sakin göllerin kuðusuyduk” diyor ya hani bir þarkýda, gecenin bu vaktinde bu þarký da, nerden aklýma geldiyse dilime dolanýveriyor, mýrýldanmaya baþlýyorum.

  Sen Susarak Herþeyi Anlattýn (Adsýz) 4 Haziran 2010 Yaþam 

“Aklýma gelince o güzel yüzün” Diye baþlayan þarkýya eþlik etmek isterdim þu an.

  Sevgili Hattat (Adsýz) 15 Aralýk 2010 Yaþam 

Gece yarýsý... Bu daha ne kadar sürecek Hattat söylesene, daha ne kadar? Bir zamaný var mý? Zamaný var ise benim mecalim var mý peki? Daha ne kadar dayanýrým sence? Bir çözümsüzlük yumaðý ki sorma be hattat. Ne çözülür gibi, ne açýlýr, ne de bitecek gibi.

  Seni Yine Hep Çok Çok Seveceðim (Adsýz) 19 Þubat 2012 Yaþam 

Keþke kalbimin bir dili olsaydý da benim anlatmak istediklerimi o anlatsaydý. Dilime, yüreðime o tercüman olsaydý. O anlatsaydý sende olan beni, benim halimi, ve ahvalimi…

  Ne Bilmek Ýstersin Ey Yar? (Adsýz) 26 Þubat 2012 Sevgi ve Aþk 

...sana bakýp gülümserim, her gülümseyiþ bir býçak yarasý olur saplanýr böðrüme ve yine her bakýþ ilaç olur sarar yaralarýmý...

  Geliþin Gibiydi Gidiþin (Adsýz) 7 Aðustos 2012 Yaþam 

Þarkýcý mý inatçý ben mi anlamaya çalýþýyorum. Dakikalar geçiyor, dýþarýdaki ayak sesi kalbimin sesine yenik düþüyor. Öne eðilmiþ baþý tutup kaldýrmaya cesaret dahi edemiyorum. Susmaya yüz tutmuþ dilin çözülmesini beklemenin faydasý yok anlýyorum.

  Film Ýzliyoruz 3 Yaþýndaki Çocukla (Adsýz) 28 Aðustos 2012 Yaþam 

Film izliyoruz 3 yaþýndaki çocukla, bana bu anýlar eþlik ediyor... Zaman ne çok geçmiþ diye düþünüyorum ne çok yaþamýþým, ne çok yaþ almýþým ve ne çabuk geçmiþ ve ne büyük bir hýzla..

  Bir Gün (Adsýz) 13 Þubat 2014 Yaþam 

Bir gün, elbet bir gün güneþ aydýnlýk tarafýný herkese gösterecek. Ýnanýyorum. Çünkü; aslýnda Allah seviyor bizi

  Sevgili Leyla (Nuran Bulak) 12 Haziran 2015 Yaþam 

Bir anda, kelimeleri hiç yormadan, harflere yük bindirmeden, olaný biteni bir çýrpýda anlatmak istiyorum sana. Sadece sana...

 

 



........................
Bugün rüzgâr esti durdu... Ne yönden esmek istediyse öyle esti gönlünce. Hiç kimseyi hiçbir þeyi umursamadý.

Akþamdan beri yaðmur yaðýyor. O da ayný…
Kâh camlara sert darbelerle vurarak iniyor, sabýrsýzca deðiyor topraðýn tenine,
kâh sadece camda kalacak kadar akýyor, kâh duruyor hiçbir þey olmamýþ gibi, kâh kararsýz ne yapacaðýný bilmez bir halde her yöne düþüyor.

Bir türlü karar veremedi. Bir türlü akýtamadý gökyüzü boðazýnda düðümlenen hýçkýrýðý bir türlü býrakamadý nedense.
Bekliyor belli, ama neyi henüz ben de bilmiyorum ama sabýrla bekliyor.

Rüzgârýnda mecali kalmadý, sanýrým iyice yoruldu, çünkü artýk sesi çýkmýyor biraz önce o da sustu. Sýrasýný yaðmura býraktý belli ama, yaðmurda hiçbir kýmýltý yok hala. Bulutlar yaðmuru taþýmaktan yoruldu artýk. Yaðmur sakin, gecenin ilerleyen saatlerini bekliyor sanýrým. Yýldýzlardan mý utanýyor? Kim bilir? Ýçinde ne varsa akýtmak için yýldýzlarýn uyumasýný bekliyor belki. . Kimsenin bu rahatlamaya þahit olmasýný istemiyor belki. Bunu da kim bilebilir ki? Hiç kimse. Sadece yaðmur…
Ýçindekileri sadece yaðmur bilir. Ne buna þahit olan kararsýz rüzgâr, ne yaðmuru besleyen bulutlar ne ay, ne yýldýzlar, ne de her þeyi karnýnda barýndýran gökyüzü..

Bunu sadece yaðmur bilebilir.

S a d e c e y a ð m u r.



...................

Soðuk bir gecenin koynundayým yine, gece yalnýzlýða gebe. Yalnýzlýk yine sensizliði doðuracak çýðlýk çýðlýða sessizce... Özlemler eþlik edecek sessizliðe, yoldaþ olacak, arkadaþ olacak gardaþ olacak yar olacak can olacak... Sen olacaksýn... Buram buram kokun gelecek, genzim yanacak, içim yanacak, kalbim yanacak, ben yanacaðým... Günler geçsin diye takvim yapraklarýný koparacaðým bir çýrpýda. Saatleri tüketeceðim, dakikalarý bitireceðim, saniyeleri yutacaðým.
Belirsizliðin ortasýnda tek belirli sen... Yarým yamalak yaþamýn arasýnda tam olan bir tek sen... Uzaklara dalýp giden bakýþla gülümsemelere sebep bir tek sen...
Onca ‘keþke’lerim arasýnda tek "iyi ki"m sen... Yetmeyen tek sen ve artan yine sadece sen...
Bir türkünün sözünde sen, baþýnda sen, sonunda sen, bitiminde sen...

....................

Gecenin bir yerinde hüzün bölecek uykumu, yarým kalacak göremediðim rüya. Uzattýðým elim, eli boþ geri dönecek. Gözüm ellerimde kalacak, bir çocuðun elindeki uçurtma rüzgâra kapýlýp gökyüzünde salýnacak. Kirpiklerinden aþaðý düþecek gözyaþým. Mahzun yüzünü paylaþmak için ikiye böleceðim. Ellerime bakacaðým baþým önde kýmýldamadan. Dokunmak isterken dokunamayacaðým yüzüne, ellerine…
O an uçurtma takýlýp kalacak bir aðacýn dalýna. Almak isterken dallar uzayacak ve ben ulaþamayacaðým. Bir çocuk bana bakacak kareli gömlekli. Yüzü çok güzel. Sarýlmak, baðrýma basmak isterken camýn ardýna saklanacak ve ben yine ulaþamayacaðým…

.........................

Gece olacak, gündüz olacak, ay geçecek, yýl geçecek, asýr geçecek... Güneþ býkmadan her gün ayný sancýyý çekerek sabahý doðuracak. Hergün ayný acý ile kývranacak.
Ne için?
Var olan ümitleri için.
Ne için?
Tam tepeye yerleþip içindekini gönlünce saçmak için...

Sen benim direnmemi saðlayan ümidim...

Neydi ümit?
Ne içindi?
Ne önemi vardý ki. Ümitler hep olmalý öyle deðil mi?
Yaþamý anlamlý kýlmak, için avucundakini hissetmek için ümitlerin hep olmalý.
Ýþte o ümidimdin sen benim.
Yüzlerce yüz arasýnda yüzünü aradýðým, her defasýnda -acaba- diyerek kendime sorduðum ümidim.
Görünce ne olacaðýný dahi bilmediðim bir soruya cevap aramak gibi bir þeydi ümit.
Ya da aradýðýn cevabý bulmak gibi bir þey.
Neydi ümit?
Bir ses, bir haber vereni bulabilmek gibi bir þeydi ümit.
Bulunca ne olacaðýný bilememekti yine.
Neydi ümit?
"Bir gün, kimbilir belki bir gün" dediðim bir þeydi.
Ve bir gün…
O bir gündü iþte ümit...

.............................

Bir gün daha, bir hafta, bir ay bir yýl daha... Ekleyeceklerimi sýralamaya kalkýþýyorum yok... Beklentilerimi birbirine ekliyorum yok...Soðuk yine ayný soðuk, sýcak yine ayný sýcak... Deðiþmiyor, deðiþtiremiyorum. Hep bir birikmiþlik var boþluklar içinde. Hep bir sukunet kavgama maðlup, hep bir sýradanlýk farklýlýklar yanýnda. Hep bir þey iþte. Hep bir ben, sadece hep bir ben...
Kýyýda köþede hep bir mahsunluk, bir gariplik, bir kimsesizlik, bir biçarelik... Bir adýný ne koyarsan koy bir "bir" iþte... Bir ne ise o bir iþte... O "bir" bir türlü iki olmuyor. Sonra tek çare yine "Bir" olanla baþbaþa kalýyorum. Bir O, bir ben içinde barýnan yalnýzlýðýmla baþbaþa kaldýðýmda aðzýmdan tek bir cümle dökülür. Bir ömür daha olsa ... Yaþayacaðým bir ömür daha olsa... Ömrüme ömür katsa...

................

YAÞAMAK...

Bir sevda türküsü söylemek gibidir yaþamak,
Her kýtada içini yakan.
Sevdalýyý tarif etmek gibidir yaþamak,
Eteklerinde al al gülleri olan.
Bir çocuk gülüþü gibidir yaþamak,
Ancak eðilince görebileceðin.
Bir tünele girerken
Sonundaki ýþýðý görmek gibidir yaþamak.
Bir yürek acýsýdýr belki yaþamak.
Orta yere oturup ta kalkmak bilmeyen.
Bir yara gibidir yaþamak,
Kaþýdýkça kanattýðýn,
Kanattýkça acýttýðýn.
Acýyý sevmek gibidir yaþamak.
Çektikçe alýþtýðýn, alýþtýkça vazgeçemediðin.
Kuþun kanat çýrpmasý gibidir yaþamak.
Olabildiðince özgür.
Bir aðýttýr yaþamak,
Yürek acýsýný dile getiren.
Derinden bir oh! çekmek gibidir yaþamak,
Nefes aldýðýný hissederek�br />Acayip bir þeydir yaþamak.
Çözmek için çýrpýndýðýn
Çýrpýndýkça battýðýn.

Yaþamak...

......

bir sahil kenarý,keskin martý çýðlýklarý
aklým gülüþünde baþka bir ses
duymuyorum...

anlatýyorsun sahilde dalga sesi
aklým sende bakmaya
doyamýyorum...

kýyýda tekne ipini zorluyor
ben sen de sen ben de
baþka bir þey
görmüyorum...

gözlerin bende bir türkü dilimde
söylemek istiyorum
sana bakýyorum
sen hariç her þeyden
vazgeçiyorum.

sen hariç herþeyi
bir tarafa
býrakýyorum...
.........

Bir gece, kendimi korumasýz hissettiðim ve sanki çýplakmýþ gibi üþüdüðüm bir gece, gecenin koynuna girip, sokak lambasýnýn ýþýðýnda ýsýnmaya çalýþýrken camýn ardýnda rüyalarýmda dahi görmediðim gülüþün beliriverdi.

Þaþýrdým, aðladým, hemen: "Sen bunca yýl nerdeydin, nerdesin?" deyiverdim. Camý açýp ardýndan hemen seni çeri almak istedim. Veya koþarak kapýdan çýkýp olduðun yere yanýna hemen gelmek istedim.
Ne çok özlemiþim, ne çok…

Çýkamadým, bir çýrpýda yanýna gelemedim camý dahi açamadým öylece sadece yüzüne baktým.

Ben gelemedim…
Sen geldin…
Dokunamadým eline, aðlayamadým, Hiç bir þey söyleyemedim zorla açtýðým kapýlar bile kendi kendine kilitleniverdi aniden.
Ne kadar zaman geçti?

Daha ne kadar geçebilirdi ki? Kaç yýl daha? Kaç mevsim daha? Kaç, kaç daha?…
Eline dokunduðumda anladým ki bütün anahtarlarý avucunun içinde biriktirmiþsin.
Tek tek aldým hepsini. Tek tek birlikte açtýk bütün kilitleri.
Önce ellerim çözülüverdi. Çok zor sanýrdým çok olmaz çok mümkün deðil çok imkânsýz, çok çok…

Meðer yanýlmýþým. Daha ilk dokunuþta þaþýrdým, ne yapacaðýmý bilemedim. Önce "Kalsýn" dedin. Tamam, kalsýn o halde...

Ýlk etapta ellerimi koyacak yer dahi bulamadým elim serbest olmasýna raðmen yer bulamadým bir an.. Ýþte hep merak ettiðim an o andý iþte. Göðsümden içeri dolan oksijeni hissettiðimde Isýndýðýmý da hissettim.

Çok haklýsýn Bebeðim, benim içinde hayatýmda yaþadýðým, en “Güzel bir iki aydý”

.................

Þimdi bir baþka seviyorum seni.
topraðýn yaðmuru,
bulutun rüzgarý,
denizin okyanusu
siyahýn beyazý sevdiði gibi
seviyorum...
uykulu bedenimin yastýðý ,
gözlerimin gözyaþýmý
kitrenin boyayý sevdiði
gibi seviyorum....
kýþýn ilkbaharý
arýnýn peteðini
örümceðin emeðini
dalýndan düþen meyvenin topraðý sevdiði gibi
seviyorum.

þimdi bir baþka seviyorum seni
tenimin tenini sevdiði gibi
seni seviyorum....

..........

kimi geceler aðlarken
yýldýzlar görmesin ay þahit olmasýn diye
gözlerimi kaparken
sessiz sessiz hýçkýrýrken
boðazým düðüm düðümken bile
hiç bu kadar özlememiþtim seni..........
sana çýkan yollar kapalýyken
bir çare aramazken
çaresizliði dahi umursamazken
sadece seni görmek için
sabahý zor ederken bile
hiç bu kadar özlememiþtim seni...........
"Þu karþý ki yayalalar göç katar katar
bir güzelin hasreti baðrýmda tüter"
diye bir türkü dinlerken
türküyü mýrýldanmak isterken
isteyip söyleyemezken bile
hiç bu kadar özlememiþtim seni........
"hesap görmek hesap etmekten zordur"
diye bir söze takýlýp kalýrken
hesap etmeden
"hesap" nedir bilmeden yaþarken
"güzel olanýn bedeli vardýr" derken
bedel ödemenin çaresizliðini yaþarken bile
hiç bu kadar özlememiþtim seni.................

"Ne bunun adý" diye kendime sorarken
soruma cevap ararken
arayýpda bulamazken bile
hiç bu kadar özlememiþtim sen.............

yokluðunda bile hiç bu kadar özlememiþtim seni

......

bu geliþinde seni daha çok sevdim.
her geliþinde belki gidersin sanýrken
her geliþinde içime daha çok yerleþmeni sevdim
payýma düþmeyiþini bile çok sevdim.
hakkým olmadan seni sahiplenecek kadar seviþimi sevdim
ardýndan sessizce bakmayý bile sevdim.
sessizce bakarken, gideceðini bile bile sessizce -gitme- diye haykýrýþýmý bile sevdim.
çaresizliðimi çaresizliðini sevdim.
sensizken seni sevdim.
seni aramayý sevdim
seni özlediðim için vucudumun sýzýlarýný sevdim
seni bulmayý sevdim
seni görmeme raðmen hiç görmemiþ gibi hissetmeyi sevdim.
uzakta oluþunu bile sevdim.
sana uzanamayýþýmý elimi uzatsam dokunamayýþýmý sana bakarken iç geçiriþlerimi sevdim.

seni düþünürken senin baþka uðraþlarýn aklýma gelince içimin acýmasýný sevdim uykusuz kalmalarýmý sevdim.
uyuyamadýðým için sinirlenmelerimi sevdim.
gece kalkýp birþeyler yazmayý sevdim.
yazdýkça tükenmeyen kelimelerimi sevdim.
belkide hiç bitmeyecek bu kelimeler diye korkmayý bile sevdim.
sen diye türkülerine dokunmayý sevdim.
her türküde aðlamayý sevdim.
aðlamak için bahaneler yaratmayý bile sevdim.
yüzünü sevdim
ellerinin sessizliðini sevdim.
bana inat sessiz kalýþýný sevdim.
beni sevmeni sevdim
her þeyden ama her þeyden çok seni sevdim.
seni her þeyden ve herkesten çok sevmeyi sevdim

Ben seni çok sevdim.

...........................


Yüreðimde yer açýp baþ köþeye oturttuðum yar!

Önce þekillendirdiðim sonra þekline cevap veren yar! Ruhumun ikizi, gönlümün eþi yar! 'Yar' derken yüreðimi yaran, dudaðýmý çatlatan, kemiðimi sýzlatan yar! Saçlarýmý karlar yaðdýran yar! Biliyorum ki ne kadar yazarsam yazayým anlatamayacaðým içimde olup biteni.
Biliyorum ki elim ulaþmaz, gücüm yetmez.
Biliyorum ki bunun için ne söz yetecek ne saz… Biliyorum bir çeyrek ömür daha olsa bitmeyecek seni eklediðim sensiz cümleler…

Mazim ve istikbalim olan ama istikbalime ortak olmayan yar, bir nihayeti yok bu aþkýn bilirim...
Bilirim bütün türküleri dinleyeceðim sensiz, bilirim yine sensiz sabahlara uyanacaðým.
Senle açýlan bu gözler yine sen diye kapanacak bunu da bilirim…
Bilirim artýk neyse o…
Bilirim makus talihim asla deðiþmeyecek… Bilirim lakin dilimin söylediðine gönlüm eþlik etmez onu da bilirim.
Bilirim de ondan susarým…

Adsýz



 




| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk

| Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim Yapým, 2024 | © Nuran Bulak, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr.
Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz.

 

Bu dosyanýn son güncelleme tarihi: 26.04.2024 03:23:59