"Yazarın özgürlüğü, yazdıklarının okurun aklını karıştırma özgürlüğüdür. Yoksa niye yazsın ki?" – Terry Pratchett"
"Yazarın özgürlüğü, yazdıklarının okurun aklını karıştırma özgürlüğüdür. Yoksa niye yazsın ki?" – Terry Pratchett"
Gündelik şeyler anlatıyordu dostu. Bekliyordu adam. Bir askerin beceriksizliğiyle ilerleyen dostunu bekliyordu. Kopacak fırtınanın savrukluğunu bekliyordu. Kent insanının içine düştüğü bunalımlarla koştuğu sokakları bekliyordu.
Senden de üvey babamdan da nefret ediyorum dedi... Üstelik sen de onun gibi alkollusun. O gün öylesine gittim ki kayboldu gelişlerim...
Bir erkek, bir kadına niçin ilgi duyar? Yoksa, bu ifadeyi, bir kadının hangi özellikleri bir erkeği etkiler olarak mı değiştirmeli?
Güzel ya da feminen ya da cinsel-çekicilik ve kadınlar ve erkekler ve etkileşim...
O sabah uyandığında kafası karmakarışıktı. Önceki geceden, uykusundan, yolculuğundan ve rüyalarından kalması gereken acıları yoktu. Hiçbir şey yoktu!
Her oyun -en neşelisi, en yenisi, en ilham vericisi bile- eninde sonunda hüzünlenmeye mahkum korkarım.
Karşınıza çıkan her güzellige aldanmayın. Ama bu sizi mutlu ediyorsa, içinizden geleni yapın.
Her aşkın bir sesi vardır mutlaka. Kendi sesini bir bir notalaştıran sesler. Gewrenin ney sesine benzeyen nefesinde, aşkın bir gün bu şehirden Eskişehire kıdemli bir polisin karısı olarak gideceğine kim inanırdı. Gewrenin de İkbal
Ahmet Altan
