• İzEdebiyat > Öykü > Sevgi ve Arkadaşlık |
141
|
|
|
|
|
Sanal dünyanın kimi zaman çok iyi dostluklar
yaratabildiğine ilişkin |
|
142
|
|
|
|
|
Artık perdelerimi ardına kadar açıyorum ve ruhuna hayran olduğum eşsiz sokak manzaralarına ,ilk doğduğum günkü kadar yaşlı ve sevdiğimi bildiğim sürece huzurlu yaşıyorum
|
|
143
|
|
|
|
|
elinde bir sepet çilekle çıkıp geldi güneş adam kızın yanına. tam da gözyaşlarını siliyordu kız. silmekten kızarmış burnu , ağlamaktan hafif şişmiş gözleriyle açtı kapıyı adama. |
|
144
|
|
|
|
|
Son sayfasında yazıyordu, sonu. Son yaprak kaldı.. Zaten ağlamıyacaktım, ziyan olan yapraklara bırakmıyacaktım sonunu, diğerleri gibi ıslanmıyacaktı, hem tek kişilik kararlar yetmiyor.. Ama kararlarım da bitmiyor, ayrıca aldığım kararı sabah değiştirdim..
|
|
145
|
|
|
|
|
Odasına yalnız ben girebilirdim,yüreği gibi odası da açıktı bana...Tüm parfümlerin inadına ayva kokardı odası,sandığında ayva olurdu her daim... / şimdi ayva kokularında onu bulduğum bu yüzden / Perdeleri kapalıydı esrarengiz hanımın...En son geldiğinde ayva getirmiş babası Kağızman’dan... Kapalı perdelerin ve hanımın tüm esrarı buydu...Babasını hapsetmişti içeri, aslında ayvada ellerinin kokusu varmış... |
|
146
|
|
|
|
|
B – Ağlama desem de faydası olmayacak sanırım.
A – Olmayacak..Çok mu kötü oldun?
B – Çok.. Hoşça kal. Bak ben dost..
A – Sus. Elbette dostuz. Artık hep dostuz..
|
|
147
|
|
|
|
|
Lise hayatından bir kesit... |
|
148
|
|
149
|
|
150
|
|
|
|
|
Mickey, seni bu hale getiren kişi acaba sendeki yaşama tutkusunu bilseydi ve de daha öncesinde çarpmadan sonra gözbebeklerine bakabilecek cesareti bulabilseydi???Dünyanın yalnızca insana ait bir yer olamayacağını kavrasaydı??? |
|
151
|
|
|
|
|
nasıl yakalanmayayım ki?? beyaz tebeşir veya pembe,mavi veya…siyah önlüğüme bir günah gibi yapışırdı tozları, günah koymuşum adını bir kere ne kadar arınırsam gitmez |
|
152
|
|
|
|
|
Elinden düşmeyen rengarenk bilyelerin, uçurtmaların, gökyüzünde uçan kırlangıçların, yamalı pantalonların, anneannesinin her gün hiç üşenmeden yaptığı kızılcık şerbetlerinin, dedesinin verandalarında kendisini kucağına alıp saatlerce anlattığı masallardaki en yakın arkadaşlarının yaşamın kendisi için çizdiği resmin kalıcı elemanları olacağını düşünürdü hep. Oysa o günlerden kendisine kalan tek miras kırk yaşına rağmen hala giydiği yamalı pantolonlardı. Belki de kendisine o yılları hatırlattığı için belki de zaten güç bela kazanabildiği parasına kıyamaması idi sebebi hala yamalı pantolonlarla dolaşmasının. |
|
153
|
|
|
|
|
öğretmenler bizim geleceğimizin yıldızıdır. |
|
154
|
|
155
|
|
|
|
|
Çok geç olmadan bazı şeyleri hatırlamak lazım... |
|
156
|
|
157
|
|
|
|
|
Not: bu şiirim sevgili abim İlhami Arslantaş’a hediyemdir
Benim gözümdeki yerini bu şiirle dile getirmeye çalıştım
İyi ki tanımışım iyi ki varsın abi günümüzün ozanısın…
|
|
158
|
|
|
|
|
…artık bir isa gibi… sağ yanıma tokat atarsın…sol yanımı dönerim…olmadı çarmıhına ger beni ve unutulana çak yüreğimden… |
|
159
|
|
|
|
|
Annesi, lösemiyle savaşan altı yaşındaki oğluna bakarken dalıp gitmişti. Kalbi, acı içinde olmasına.... |
|
160
|
|
|
|
|
...Ve Esin, gözlerinde uzun zamandır görmediği ailesini yeni bulmuş birinin pırıltısıyla onlara katıldı:’Hoş geldin anne,baba,Emre…Hepiniz hoş geldiniz.’ |
|
Anasayfa
