Bitti sözler!
Durdu yanyana karanlık ve aydınlık.
Bir birine dokunmadan durdu yanyana.
Ve karışmadan birbirine
Bir birine Gülümseyerek
Bekliyor boşlukta karanlık ve aydınlık.
Neredeyim,
Kimim,
Sana karıştı tüm yanıtlarım.
Gücüm sınırsız şimdi,
Tanrıların yetmez gücü gücüme.
Ve ne zaman seni düşünsem
Gökyüzünden ışıl ışıl renkler yağıyor.

Sesler bitti!
Tek ses oldu tüm sesler,
Tüm sesler sana ait.
Tüm seslerinde sen varsın doğanın,
Ve sesinde sımsıcak bir doğa var.
Müzikmi?
Yoksa usul usul akan bir nehir?
Sesine karıştı tüm sesler.
Ve ben ne zaman seni dinlesem,
Kulaklarımdan bedenime bir nur akıyor.

Düşler bitti!
Tüm düşler sende buldu gerçeği.
Bir masala başladı tüm dünya,
Ben bir masala başladım.
Sonra masal düş oldu,
Ve tümüyle sen oldu tüm düşler.
Masal mı evreni anlatan?
Yoksa bir düşmü bir bebeğin gördüğü?
Senin gerçeğine karıştı tüm düşler.
Ve ben ne zaman bir düş kursam içinde sen olan
Tatlı bir gerçek sarıyor yalnız ruhumu.

Ben bittim!
Ben benden gittim.
Bir hayat vardı uzakta sımsıcak,
Pembe düşlere karışmış bir hayat.
Sonra sıcak bir ses...
Ve bir mistik çağrı,
Alıp kattı beni sana.
Benmiydim hayata karışmış?
Yoksa hayat mıydı bende eğreti duran?
Sonra Tümüyle sana karıştı benliğim.
Ve ben ne zaman baksam kendime,
Sımsıcak bizi görüyorum tüm evrende.