Tıpkı sevgilim gibisin sevgili yağmur.
Ne zaman gelsen yanıma,
Sevgilim gibi sokulursun usul usul.
Karartırsın önce her yanı yavaş yavaş,
Çekersin simsiyah perdelerini.
Göz görmez zifiri karanlık olur her yan.
Ve bir parça gizem vardır gökyüzünden yüzüme bakan.

Tıpkı sevgilim gibisin sevgili yağmur.
Eminsen iyice karardığından her yanın,
Usul usul okşayışların başlar.
İlk damla,
İlk parmak ucu gibidir dokunan yüzüme, saçlarıma.
İlk damla,
Dudaklarının dokunuşunun ilkidir dudaklarıma.
Ve bulunca karanlık dünyayı,
Başlar gizemli sevişmemiz.

Tıpkı sevgilim gibisin sevgili yağmur.
Sonra başlar coşkulu şarkın,
Sıcak ve serin,
Sert ve narin,
Sımsıkı sarılırsın bedenime.
Her notası anlatır evreni,
Anlatır hayatı her notası şarkının.
Bilgeler rahmet der şarkına.
Ve her şair anlatmaya adınla başlar
Ve ben adınla başlarım toprak kokusunu ciğerlerime doldurmaya.

Tıpkı sevgilim gibisin sevgili yağmur.
Ürkütücüdür hiddetin,
Çığlığın en büyüğüdür öfke çığlıklarının.
Çocuklarını masalların devleriyle korkutan anneler,
Göz kırpışınla başlarlar duaya masallara.
Ve ben korkmaya adınla başlarım,

Tıpkı sevgilim gibisin sevgili yağmur,
Yokluğunda susuzdur, çatlar dudaklarım.
Yokluğun hayatın yokluğu,
Varlığın rahmettir,
Merhamettir varlığın.
Seninle anadır toprak,
Ve meyveleri dünyanın senin çocukların.

Tıpkı sevgilim gibisin sevgili yağmur,
Biraz geç kalsan,
Dudaklarım kurur özleminden,
Ve toprağın yüzü çatlar.
Ve başlar halkların tümü duaya,
Başlar her canlı seni aramaya.
Dedim ya sevgili yağmur,
Tıpkı sevgilim gibisin.