ayşe'm e...

aşk sokağında yaşadığını biliyorum.seni orada hiç görmediğim halde.o kadar çok yosunsu düşlerim oldu ki! işte onların birindeydin ve aşk sokağının içindeydin.aşk sokağı bir kuvözdü.senin oksijen aldığını biliyorum,çok neşeli olduğunu da.
bilgeliğin var galiba.galiba maymunların var.çekip çeviriyorsun.bir yürüyorsun ve kimsenin elinden tutmasına gerek kalmıyor.biliyorum,bu sefer de olmaz diyeceğini.kanıksamak yabancı bir şey değil benim için artık.uzun bacaklarını seyre dalabilirim ama senin maymunun bile olamayacağım.ne kadar komik mizansenler bunlar.
beynim sürekli aynı şarkıyı haykırıyor bugünlerde sevgilim.kızma! bak sana sevgilim diyorum.beklediğimi zannetme...
ve birkaç nota geçiyorum ıslıkla.duruyorum ve senin elmas pencerene bakıyorum.hatam olmadığı halde "seni affediyorum" demeni bekliyorum bana.hadi ban dokunmadan dur orada.mutlusun ilkyaz rastlantılarında.duygunun kanatlarında.diyorlar ki bu sokak son durağıymış sevgi perşembelerinin.dudaklar sesleri boğuyormuş aşk sokağında.bebeğim...
aşk sokağında yaşadığını biliyorum...
seni sevdiğimi biliyorum...
sensiz yaşlanamadığımı biliyorum...
gözlerim perde,ellerim ruh iskeleti,saçlarım elektrik sürgünü,yaşlarım kurumuş volkan gölü,yüzüm şafağın hüznü...daha fazla konuşamıyorum,gücüm yok bu sokağın ortasında.
pencereden baktığını anlıyorum...