bana döndüğünde yüzünü.göz göze geldiğimiz an bazı barikatları aşamamış ve bazılarını kuramamış olduğumu tekrar anımsamak çok koymuştu bana,inanabilirmisin? gözünün bana öylesine baktığı an,gerilere yapışmış iskeletimle var olduğumu anımsamak çıldırtmıştı beni,hissedebilirmisin? bende kronik bir rahatsızlık olduğunu çakabilirmisin? ben neden konuşamıyordum? neden yan çiziyordum? saatlerce seni kovalayıp iş yakalamaya gelince neden silah sesi duymuş gibi kaçan bir panter durumuna düşüyordum? ne olur bana öyle bakma! ben kronik bir rüyayım..
ben senin rüyanım ama sen gerçek misin? gerçekten sevebilirmiyim seni? bak,sonsuza kadar sürebilmeli birşeyler içinde sulu bir aşk olmasada.ama nasıl olcak bu,söyleyebilirmisin?
bana? hayır! sakın öyle bakma! sadece açıkla.bana aldırmadan yap bunu.beni sevmeye çalışarak yap bunu.saçlarına al beni ve sonsuza kadar sıcak tutmaya çalış.biliyorum.yapamayacağını düşüneceksin kronik bir yıkıcıyla.herşeyi biliyorum.derinlerdeki senin beni çok sevebilecek kronik bir yapıcı olduğunu da.istemediğini düşündüğün ve uzaklaşmaya çalıştığın an bana daha fazla sokulacağını.ne olur,istemeye istemeye al beni tuhaflık dolacak sevgine.
off! yeter ama! derdin ne yaa!
anlatamam.ben kırılmışım ışık gibi
manyaksın! evet manyak.
imaj sunmuyorum.sadece..
bırak peşimi.yeter!
bünyemle ilgili.kronik bir versiyon.
se-ni gör-mek is-te-mi-yo-rum!
kesik ve sert konuşuyorsun.günlerce ve sessizce takip edilmeyi rahatsız edici buluyorsun.sana şöyle adam gibi asılmamı ve itiraflarımı bekliyorsun belki.belki beni gülerek anlatacağın örselenmiş bir meta olarak göreceksin.belki bir gün bir tokat bile savurabileceksin suratıma.her neyse,her nasılsa..
bana bakma öyle içinden kızıp söylenerek.beni tutkunun çizgilerinde ve keşfedilmeyi bekleyen bir labirentte bulabilmelisin.benim yapabileceklerim bu anlar içinde sınırlı,bu kopuşların ilerisinde sınırları zorlayacak kadar fırtına yüklüdür.seninle ağzına kadar doluyum her yandan taşacakmış gibi.kar gibi,tipi gibi.
bana döndüğünde yüzünü senelerdir alışılagelmiş,yanlış sayılan gerçeklerimi hissetmek bana koymuştu.benim son gökyüzüm buydu artık,anlayabilirmisin? gözünün bana öylesine diyebileceğin şekilde baktığı an sende kaybedeceğim birşey olmamalı cümlesinin tatlı acısını hissettim.gülebilirmisin? suçlu saymıyorum kendimi.güneşlerim var herşeye rağmen.benimle ısınabilirmisin?
uçurumdan atlayacağım herhangi bir an elimi tutabilirmisin?
beni bütün öfkenle öpüp,benim öfkelerime yolculuk yapabilirmisin?
ben Z yim.son hayalin ve hüznün.seni bana yazıyorum imzalarmısın?