1.
okulun bahçesi çok karanlýktý.her yanýndan sývalar dökülen ve tahliye edilmeyi bekleyen eski binanýn etrafýndaki aðaçlar þiddetini gittikçe arttýran soðuk havayla beraber geceyi okuyordu.sallanan dallar sayfalarý çeviriyor ve mürekkep lekesi gibi duran gölgeleri bütün korkutuculuklarýný kýpýrdanýþlarýyla gösteriyordu.okul bahçesinin taþtan örülme oldukça yüksek duvarýnýn altýnda dört kiþinin karaltýsý seçiliyordu.ýþýk zayýf ve ürperticiydi.dört kiþi fýsýldayarak birþeyler konuþurken; rüzgarýn týslamalarý,bütün gizemleri bu dört kiþinin parlaklýðý gitmiþ gözlerine yansýtýyordu.
içlerinden biri bahçenin binaya yakýn kýsýmlarýna daldý.öbürküler ellerini oðuþturuyor,bazen ayaða kalkýp hareket ediyorlardý.kýsa bir süre sonra giden çocuk geri döndü.elinde içi ývýr-zývýrla dolu paslý ve hafif ýslanmýþ bir teneke vardý.dört kiþi tenekeyi ortalarýna aldýlar.tenekeyi tutuþturmaya çalýþýyorlardý.rüzgardan etkilenmesin diye tenekenin etrafýný iyice sardýlar.bu uðraþ sonucu ateþ göründü ve aydýnlattý etrafý.aðaç gölgeleri iyice belli oldu.çevrilen syfalar daha okunaklý yýkýmlarý yazmaya baþladý.bahçede bu ateþe verilen tenekeyi getiren çocuk büyükçe bir aðacý gösterdi arkadaþlarýna.
"þuna bakýn! bizim pedere benziyor"
biri yanýtladý
"hadi lan! o olsa olsa benim topal dedeme benzer.þu görüntüsüne bak."
bir diðeri
"ulan gece vakti buraya geliyoruz.kimsenin aklýna bir cep kanyaðý almak gelmiyor arkadaþ.
"paran varsa git al!"
" hep bizden birader.bu kadar beleþçi olmayýn"
"hoca sen ne düþünüyorsun?"
"yok bir þey.sadece bu bina üniversitemi hatýrlattý."
"takma! okusan ne olacaktý bu devirde.hem adamlýk okumayla olsa."
"binaya giriyordun,ýslaktý saçlarýn.ne kadar ýslaktý saçlarýn."
"hoca! kendi kendine konuþma yine."
"hoca dedikleri sýska çocukla konuþan sert sesli; demin aðacý dedesine benzeten genç cebinden iri bir cigaralýk çýkardý.
"bugün hesaplar benden."
"yaþa be"
"bu gecelerin yargýcý sensin be."
"ne kadar güzeldi saçlarýn."
sert sesli genç cigaralýðý ateþledi.bir iki derin nefes aldýktan sonra hoca dedikleri çocuða verdi.
"bugün istemiyorum."
"ulan sanki hergün çekiyoruz!"
cigaralýk üç kiþi tarafýndan döndürülmeye baþlandý.etrafý kaplayan koyu duman, gittikçe þiddetini arttýran soðuk,kahkahalar ve birbirine karýþan laflarla yan yana gölgelerin yanýna gitti.onlar da katýldýlar muhabbete.tahta kýlýçlý süvariler gibiydi herkes.sert rüzgarýn sesi aya çýkabilecek kadar kafayý bulmuþtu..
2.
en az her þey kadar ýslaktý saçlarýn.büyük aðaçlarýn küçücük yapraklarý kadar ýslaktý.yere düþüp daðlan kitap sayfalarý kadar ýslaktý.sevginin izdüþümü kadar ýslaktý.zamanýn akrebi kadar,rüzgarýn taciz ettiði bir su birikintisi kadar ýslaktý..
düþünemediðim,yapamadýðým,koruyamadýðým..
hep hayalleri yasaklanmýþ.imgeleri fýrlamýþ yerinden.tutkularý kýsa devre yapmýþ.dili yanmýþ kör bir süvariyim ben.sadece rüzgarla kavga ediyorum.
sadece onun sesini süzebiliyorum.
düþünemediðim,yapamadýðým,yürümediðim.. seni.
en az her þey kadar ýslaktý saçlarýn.beyaz ellerin,siyah gözlerin bir silah gibi yöneldiler ve kurþuna dizdiler.düþtüm atýmdan aþaðý,simsiyah öldüm.senin gözlerine bakarak öldüm ve beyaz ellerini tutamadan.
yasakla beni sonsuza kadar.ben kör bir süvariyim.
3.
hoca müsaadesini isteyip hareket etti.son kertede ýsrarlar sonucu beþ altý derin nefes almýþtý cigaralýktan.bahçeyi boydan boya geçip,gittikçe uzaklaþan sesleri duyumsadý arkasýnda.okul binasýnýn kapýsýnýn hizasýna geldi.oraya gözlerini ayýrmamacasýna baktý.gittikçe dalan gözleri ona görmek istediði þeyi zorlayarak gösterdi.aðýr bir hareketle okul kapýsýna yöneldi.ýslak saçlý düþ de ayný anda ona yöneliyordu.düþe sarýldý hoca ve kendini boþluða býraktý baþka bir þey düþünmeden.aðaçlar bütün dallarýný oynatarak selamladýlar onlarý.soðuk hava sayfayý çevirdi hemen.kör bir süvarinin gökyüzüne yükseliþ anlatýlýyordu sayfada.gece ve rüzgar ise çaprazlama yayýldýklarý bina ve duvar diplerinde yeni bir geçmiþe uzanmaya hazýrlanýyorlardý..