ÝNSANLAR KEVEÞE GÝBÝ…

Göðsümün nah þuracýðýnda bir daralma/sýkýlma var.
Uzun süre beni yakalayan meret öksürüðün vermiþ olduðu bir tahribat mýdýr, nedir bilmiyorum.
Bildiðim bir þey var ki; muzdaripim.
Oysa delikanlýlýk dönemlerimde; yastýða baþýmý koyduðum gibi uyur, sabah ve kalktýðýmda zinde hissederdim kendimi.
Þimdi, yastýk taþ, yatak diken, yorgan çivi gibi batýyor.
Beþ dakikada bir döner, yine döner, yine yer deðiþtirdiðim halde, omuzlarým, kollarým uyuþur, uyku girmez gözlerime…
Birileri bana; “sen yaþlýsýn” diyebilir ama bunu da ben kendime yediremem…
Þunun þuracýðýnda 68’de gözlerimi açmýþým sizin þirin dünyanýza...
2016’dan 1968’i çýkart; 48 eder.
Allah aþkýna, 48’in neresi yaþlýlýk yaþý?
Ne zamandan beri 48 yaþ, yaþlý yaþ grubu arasýna girdi?
Girdi de benim mi haberim olmadý?
Kabullenir gibi deðilim.
Eskilerde öyle miydi?
Eski insanlarýn evlilik yaþý 40 idi…
Kýrkýndan sonra evlenirlermiþ eskiler.
Ve tabiri caizse; taþ gibi insanlar...
Kýrk deðil, elli deðil, yüz yýllarý devirirlermiþ.
Þimdi yüz yaþýnda kaç insan var desem, bana kaç tane insaný gösterebilirsiniz.
Yüz yaþýný doldurup hala yaþayan varsa da aramýzda; -Avvo Dayým hariç- yatalak durumdadýrlar…
Ve hala bu memlekette birileri bana yaþ ibresinin 120 olduðundan dem vurur…
Ýnsanlar, bu gidiþle mi 120’yi görecek?
Onu sen gel külahýma anlat, çünkü kendimden biliyorum.
Söyleyeceðim o ki; kim bizleri bu hale getirdi?!
Yiyip içtiklerimize kim ne kattý da bizler bu duruma düþtük.
Besinlerimizi kimler zehirledi?
Eskilerde insanlar yoksuldu…
Yoksuldular ama hayvansal ve doðal besinlerle beslenirlerdi.
Þimdilerde içtiðimiz suya bile bilmem neler katarak içiriyorlar bize.
Hem eskilerde su para ile mi alýnýr-satýlýrdý?
Allah’ýn gökten yere indirdiði ve yerden çýkarttýrdýðý pýnar, çeþme vs. sularýmýzý kimler kirletti?
Hangi kýrýlasýca eller deðdi içtiðimiz sulara, yediðimiz bin bir taam yiyeceklere…
Ve saðlýk adý altýnda kimler bu zehir saçan ilaçlarý bizlere yedirmeyi baþardý?
Eskilerde hastane mi vardý?
“Hastane/hasta hane” ismi bile hastalýk çaðrýþtýrýyor…
“Þifahane” diyememiþler, çünkü hiçbir hastane þifa daðýtmýyor þimdi…
Ve insanlar serada yetiþen bitki gibi…
Saðlýk, sýhhat ve huzur kalmamýþ insanlarda.
Ve þimdiki insanlar, keveþe gibi dibine dibine dökülüyorlar…