Çok şeker bir kayınvalidem var. Onu çok severim. Gerçekten! Kendisiyle çok iyi anlaşırız. “ Kayınvalide pamuk ipliği olup raftan düşse, gelinin başını yarar.” sözü; benim ve kayınvalidem için söylenmemiştir. Biz şu bilinen gelin- kaynana şablonunun dışında kalıyoruz yani. Çok iyi anlaşan ender gelin – kaynanalardanız sizin anlayacağınız. " Gurbette övünmek, hamamda türkü söylemeye benzermiş." demeyin sakın; gerçekten çok iyi anlaşırız.

Kayınvalidem hemen bitişiğimizde oturuyor. Yemekleri genellikle birlikte yeriz. Gelir yemeğini yer, işte daldan dorukta konuşur, aynı şeyleri onlarca kez anlatır sonra kalkar, evine gider. Yaşı seksene yakın. Bu yaşta turp gibi maşallah. Sağlığı gayet iyi, hatta benden daha sağlıklı. Zaman zaman şekerini, sık sık da tansiyonunu ölçtürür, hep normal çıkar çok şükür.

Süper bir hafızası var. Telefon, su, elektrik faturalarının son ödeme gününü bize hep o hatırlatır. Mahalledeki kiralık evlerin kirasının ne kadar olduğunu bilir. Altın, euro, doların ( her gün ) kaç liradan işlem gördüğünü kendisinden öğreniriz. Hava durumunu, haberleri her gün defalarca dinler, bize bilgi verir.O gün yurdumuzun en sıcak ili hangisi, nerede trafik kazası olmuş, kaç kişi ölmüş, memurlara zam yüzde kaçmış, hep kendisinden öğreniriz. O bizim şubuo’muzdur.

Bu ilgili, meraklı tavrı, kuvvetli hafızası ile bana çok yardımcı olur. Bakın bugün ne oldu: Bize onbeş günde bir temizliğe gelen kadını bekliyorum. Yani bugün temizlik günüm. O nedenle sabahleyin erkenden kalktım. Ortalığı toparladım, öğle yemeğini yaptım. Kahvaltıya, her sabah yediklerimizin dışında birşeyler hazırladım. Kadını bekliyorum ya. Ne de olsa misafir sayılır.

Kayınvalidem kahvaltıya geldi. Önce bir cenaze haberi verdi sabah sabah. Belediyeden yapılan ölüm ilanını dinlemiş. Ben bir türlü anonsu anlayamıyorum, çünkü yankı yapıyor. Ancak kayınvalidem anlıyor, ne hikmetse ! Hemen arkasından otuz beş yıl kadar önce, henüz sekiz aylıkken kaybettiği torununu anlattı. Onlarca defa dinlediklerimi sabırla yeniden dinledim. Hastanede yaşadıklarını, annenin bağrışlarını....En ince detaylarını dahi hatırlıyor. İştahım falan kaçtı onun için. Zaten yiyeceğim bir parça peynir, birkaç zeytin.... Baktım kadın gecikecek, biz yapalım kahvaltımızı dedim kendi kendime. Masaya oturunca, fazladan bir tabak dikkatini çekti kayınvalidemin.
-     “ Kemraan ( bana böyle der) misefir mi va? ” dedi.
-      “ Mürvet Hanım gelecek ya! Bugün temizlik var. ” dedim. Hemen atıldı.
-     ” Temizlik günün haftaya senin.Ta ( daha ) çıkan hafta temizlik yaptınıııız.”.........Kısacası temizlik günümün ne zaman olduğunu kayınvalidem benden daha iyi biliyor. Sağolsun ! Yoksa kadını gelecek diye bekleyip duracaktım.....Artık onun yanında asla; “ İşte benim hafızam şöyle kuvvetli, böyle kuvvetli.” demeyeceğim. Benimki de hafıza mı ! Haftaları bile birbirine karıştırıyorum.

Kayınvalidem ömür bir kadın vesselâm. Zaman zaman öyle lâflar eder ki........İnanın yazsam, dizi film olur. İşte bunlardan biri:

Bizim yeğenler tatile gitmişlerdi. Eşimin yeğenleri daha doğrusu. Ama nereye gittiklerini bilmiyoruz....Derken bir gün kayınvalidem – sağolsun – bizi bilgilendirdi.
- “ Çocukla geziden ( tatile gittikleri yerden yani) telefon etdile. Dakka’dalarmış.” dedi....... Şaşırdım. Allah Allah ! Ne işleri bunların Bangladeş’ te? Herhalde Datça’ya gittiler de kayınvalidem Dakka anladı diye düşündüm.

Birkaç gün sonra işin aslı anlaşıldı. Meğer bizim yeğenler Dakka’ya değil, Datça’ya da değil , Kapadokya’ ya gitmişler....Şimdi diyeceksiniz ki; “ Dakka ile Kapadokya’ nın ne alâkası var? " .......Olmaz olur mu? Bal gibi var.....Sevgili kayınvalideciğimin aklında, Kapadokya’nın sadece dokya’sı kalmış. Yalnız küçük bir farkla: Dokya değil de, Dakka olarak. Ve Kapodokya, Dakka oluvermiş..........Dedim ya size, kayınvalidem ömür kadın diye. Haksız sayılmam, değil mi?



( Devamı var. Hem de Brezilya dizisi kadar uzun. Lütfen beni izlemeye devam edin. )