Beþ Çayý

Seval Deniz Karahaliloðlu

Beþ çayý kutsaldýr.
Akrep beþi, yelkovan on ikiyi gösterdiðinde iþler yavaþlar,
Ýnsan beyni kýsa süreli iþi býrakma eðilimi bile gösterir.
Hatta zaman neredeyse durur.
Ýnsan doðanýn çaðrýsýna uymak zorunda kalýr.
Bir punduna getirilip iþ yerinden kýsa bir süreli tüyülür.
Ýnsaný baþtan çýkaran kokunun ardýndan kantine ulaþýlýr.
Titreyen eller, sabýrsýzlýðýn bir göstergesi.
Para çantasý güç bela bulunur.
Kahrolasý bozuk paralar, parmaklardan kaçar.
Uzayýp giden kuyrukta çay alan þanslýlara özlem ve hasetle bakýlýr.
Kuyruk çýldýrtýcý bir yavaþlýkla ilerler.
Týpký aðýr çekim alýnmýþ bir filmin sonsuza uzanan kareleri gibi.
Zaman, enfes çay kokularý arasýnda süzülürcesine akar.
Nihayet, sonunda.
Sýra size gelmiþtir.
Beyaz plastik bardaklarda dumaný tüten sývý tezgahta sizi bekler.
Kahretsin.
Çok sýcak!
Ýþte dikkatsizliðin sonucu.
Çay döküldü.
Eliniz yandý.
Her þeye raðmen, o mutlu an geldi.
Usuldan, dudaklarý yakmamaya çalýþarak bir yudum alýnýr.
Hýmmm muhteþem!
Koku ve tat pek o kadar beklediðiniz gibi deðil.
Ama olsun.
Ellerinizin titremesi geçti, zihniniz berraklaþtý.
Dünyaya hoþ geldiniz.
Þimdi daha iyisiniz.
Etrafa göz gezdirirken, kocaman bir yudum daha alýnýr.
Derken bardak boþalýr.
Haydi.
Ýþe saldýrma zamaný.
Fýrla!