Dur dedim geceye / gitme
Beni onsuzluða terketme...

Akrep üçün koynunda
Yelkovan onikinin,
Bir düþ gördüm gözlerim açýk
Bilmiyordum
Kimdi beklediðim?

Seni beklediðimi bilmeden
Bekliyordum / SEN’i
Utangaç gülümsememin ardýna sakladýðým
Yarý aralýk dudaklarým,
Harfleri bir kolye gibi dizip
Öpüyordu yeni harfleri
Ýçinde SEN in sesin geçenleri...
Dedin ki;
“Alfabemde beþ harf kaldý
Her biri sana sevdalý...”
Ben de silebilmek isterdim anlamsýz olanlarý
Ama SEN’in içinde
Bende olmayan harfler vardý...

Maviydi gülüþün
Þiir parmaklarýný uzatýp göðe
Dedin ki;
“Seni yazdým silinmeyecek en güzel yere”
Gülüþünü öpüp
Uzandým dizlerine
Yýldýzlardaki ismimi yüreðime kazýyým diye...

Biliyorum
Bu bir düþ dedim,
Bir kez görülen
Sen araladýn rüya kapýmý
-Ama
Ben nasýl geliverdim dünyana
Eþ zamanlý bilmeden...

Düþ deðil bunun adý
Eðer ortaksa düþün her iki tarafý
Görüyorsa ayný anda ayný rüyayý
“Aþk” der melekler ona
Dedi.
Rüyamýn kahramaný...

Gece dinlemedi inlemelerimi
Güneþe teslim etti
Mavinin küt küt atan yüreðini...

Gözümü açtým
Kýrmýzý bir gül sabahlamýþ
Bir papatyanýn koynunda
“Düþ deðil güzel kadýn”
Dedi bir ses
Iþýyan sensin aþk oyununda...