Kimler geldi kimler geçti.

     Tiz bir kadın sesinin ve pikap cızırtılarının özlenildiği compact disk günlerinde aşk artık daha latextir. Sevdiğin kadının bedeni ve kalçaları hayalinden çok ellerinde ve görsel hafızandadır artık. Senden değil hamile kalmaktan korkup korunmaktadır. Sen bastırılmış erkekliğini köreltemediğin zevk gecelerinin aşk süsü verilmiş zifiri karanlık tonundan sıyrılıp gün ışırken bir cinayet sanığı gibi kendini ihbar edecek bir makam arar durursun. Aşk artık elastiki bir anlam karmaşası içinde kalbinle testislerin arasında bir yerlere sana haber vermeden seyahat etmektedir sürekli. Duyman gereken rahatsızlığı bastıran ve adı modern çağ olan bir suç ortağın vardır nasılsa. Kırkına doğru kalitesi ve lezzeti olacaktır kriterin ama sen sayıyla uğraşır durusun otuzlu yaşlarının başlarına dek. Sonra yeniden düzenlenmiş eski ve çok bilinildik bir şarkı gibidir aşk senin için. Emirgan’da bir çay bahçesinde onu tanıdıktan yedi saat otuz dört dakika sonra âşık oluverirsin. Ve hiç bilmiyormuş gibi davranırsın o şarkıyı sanki. Kimler geldi kimler geçti.

Kızımız olacaktı
     
     Onun senin kucağına, seninde onun yanağına yabancı olduğun; kötü tasarlanmış bir parkta bir kereliğine ve sadece on beş dakikalığına iki buçuk yaşında bir kız çocuğunu öpüp koklamaktır aşk. Bir on beş dakika daha kokusunu alabilmek için kalan ömrünü verme kararını bir saniyede alabilmektir. Sözünden döndüğü için bir kadını bütün olarak ızgara yapıp erik rakısıyla ve büyük bir zevkle yiyebilmeyi düşünebilecek kadar yamyamlaşmaktır. Sevmediğin bir şarkıcının şarkısında için için ağlamak ve ta ki şu paragrafın ardına sığınıncaya kadar kimselere bir şey söyleyememektir aşk. Herkesin kendine acımayı bırak dediği her seferde onlara hak vererek kendine acımaktır aşk. Ve sen gözaltları bir böbrek hastasından daha mor, beyaz tenli çocukluk günlerinden bir asır uzak, yarım aklı uçkuruyla ruhu arasında yorulmuş bir gezgin kadar bitkin, derin ve çok çeşitli ve tamamıyla içyapım düşüncelerinde boğulmaya namzet bir adamcıksındır. Ve aşk seninle arasındaki mesafeyi korumaya kararlıdır. Ve sen bu şarkı çıkmasın istersin ne radyoda nede top bilmem kaç listesinde. Zira göz kapakların artık tutamaktadır içindeki baraj sularını eskisi gibi.

You Sang To me

     Kendisi çirkin sesi ve şarkısı güzel bir video klipteki adamı izlediğin büyük ekran televizyonun karşısında konuşlandırılmış iki kat sert süngerden imal örtüsünü sen seçtiğin arada bir övgü aldığın divanımsı bir ev eşyasıdır aşk. Eski aşklar unutulmuş küllenmiştir. Bir daha akla gelmesi ise adeta “değilinin değili kendisi bile etmeyen bir önermedir” senin için. Üstelik matematik bilginin kıtlığına ek olarak boğazına kadar batmışsındır aşkın en derin çukuruna. Zaten seviyorsundur ama yetmiyormuş gibi sırılsıklam hayransındır. Artık aşk şarkıların hepsi olmasa da en güzelleri senin aşkını anlatmaktadır. Anlamadığın hatta pek sevmediğin bir dille söylenmiş olsa bile. Senden bir yaş büyüktür kadının, senin onu sevmen ince bir mecburiyet; onun seni sevmesi ise zevkli bir onurdur senin için. Bir gün biteceğini bilmek keyfini kaçırmasın diye keyif almadan yaşarsın günlerin çoğunu. Keyifle yaşadıklarını ise torunlarına miras olarak bırakabilecek kadar iyi hatırlarsın neredeyse.

Alev Alev.

     Tanrı insanlara verdiklerinin karşılığında şükretmesini ister kendisi için. Ama diğer kulları için ise varlıklı kullarının bunları diğer yoksul kulları ile paylaşmasını ister sadece. Acaba duygularında zekâtını vermek gerekiyor mudur?

Göz yaşartıcı bir sürü mısra kursağındayken insanın. Elinden tutup şöyle bir alacakaranlık akşamüstünde nargile kahvesi dönüşü en güzel sahillerinden birinde Şehr-i Saadet-in. Gözlerinde kaybolup kendini unutacak kadar aşk yüreğinde fakat meçhul sevgili zarif ve nazlı bedenine kavuşmamışken henüz. Hayalinde âşık fakat yatakta ve sahilde yapayalnızken şair. Küfrün bini bir parayken kendisine. Öfkesi yaşadıklarına tavan yapıp kendini yok etme derecesine varmak üzereyken neredeyse? Her mevsim neredeyse sonbaharken? Alev alev yandığım doğru...

Benim hala ümidim var.

Tanımadığım bir kadın dua edecek benim için bu sabah. Ve ben yeni bir aşktan henüz vazgeçmiş, bedbaht ve kederliyim. Kendime değilse de tam olarak yapabileceklerime olan inancım beni daha güçlü kılıyor zayıf anlarımda. Gerçi insanların beni sürekli eleştirdiği en zayıf yanım çıkıyor yine ortaya bu gibi durumlarda. Çok düşününce yaşayamıyorsun. Çok düşünüp, detaylı anlatıp basit sonuçlara varıyorsun. Onların nezaketinden söyleyemediği ama benim bal gibi bildiğim bir şey var ki oda şudur: Üstelik ben bu basit sonuçlara razı olmak gibi bir hatayı da sık sık yapıyorum. Ama olsun varsın? Benim hala ümidim var.


23 Nisan 2005 Cumartesi