Önemsiz bedenimi gezdiriyorum oradan oraya. Hayatýn anlamýný aramaktan henüz bulamamýþken vazgeçmiþ olmanýn rahatlýðý ve sýkýntýsý arasýnda, týpký bir metronomun hareketleri gibi bir o yana, bir bu yana gidip geliyorum. Metronomdan tek farkým gidiþ geliþlerimin eþit ve senkronize olmayýþý. Zaten hayatýmýn hiçbir dönemi ve alanýnda senkronize ya da düzenli olmayý seçmedim ki ben. Eminin baþka biri olsa seçmedim yerine “baþaramadým ki” derdi bu durumda. Ama ben iyi kötü , doðru yanlýþ , baþarý , baþarýsýzlýk ,galibiyet maðlûbiyet, günah sevap gibi kavramlarý kendimce ve gerekliliðine tüm kalbimle inanarak yeni baþtan þekillendirdiðim için olsa gerek bu durumun hayatýmdaki karþýlýðý seçim ya da ret þeklinde vuku buluyor hep.
Neyse konumuza dönelim bu aralar düþünce dünyam biraz karýþýk. Halbuki eskiden daha yoðun olmasýna karþýn bu kadar karýþýk ve problemli deðildi. .Eskiden nedenini bilmeden sýkýlýp dert ettiðim mefhumlar þimdi kafamý daha bir bilinçli kurcalayýp kafamdaki tilkilerin sayýsýný ve hareketliliðini artýrýyorlar. Hayattan öðrendiklerime yeni bir þeyler eklendi bu günlerde. Bildiðim her þey aleyhime. Adeta bir savcý gibi her gün aleyhime delil toplamakla geçiyor günlerim. Yeni bir takým þeyler öðrendikçe hayatla aramdaki mesafe kocaman bir yarýk olmaya baþlýyor. Gene hayattan öðrendiðim ama biraz hýrstan yoksun felsefem gereði yarýk büyüdükçe onu aþma, karþýya geçme isteðim artýyor gibi görünse de; onu aþma konusundaki gerekliliði sorgular oldum bu günlerde.
Nedenler kafamý kurcalarken felsefe, sosyoloji ve bilim gibi kavramlarýn hazýr çözüm diye sunduðu kalýplar gittikçe silinmeye dolayýsýyla yanlýþ yaptýðýmý bile bile bu kabil kavramlarý daha az önemsememe yol açýyor. Gene bu duruma çare olacak þey bence problemin kendisinden geçiyor ya ; oda problemin doðru teþhisini gerektirmekte. Ben sanýrým o teþhisten yana yapmýyorum tercihimi. Ve yine ayný doðrultuda harcamak yaþamsal enerjimi nedense bana zül gelmeye baþladý bu günlerde. Ýtiraf etmek gerekirse bu hoþlandýðým ve pekte alýþýk olduðum bir ruh hali deðil.
Eskiden beridir hakkýnda söz söylemek istediðim konular, favori kavramlarým hatta ideolojimin temel olmasa da üst yapýdaki bir takým yaptýrýmlarý bile, yaptýrým olmaktan ziyade eski birer aný gibiler hafýzamda. Yapýlan eksik, gedik iþlerin ah-ý, vah ý yerine tam dediðim ve hatta bazý gurur duymuþ olduðum iþleri bile yeniden gözden geçirme isteði ; ve sonra bunan harcanan zamana ve enerjiye acýnarak geçen kýsa bir deðerlendirme süreci.
Hayatýmdaki olmasý gereken yada olmayan þeyin aslýnda bir eksiklik yada boþluk olduðu kanýsýnda deðilim. Daha çok olanlarýn dozunda bir problem var sanýyorum. Yokluðun çoðu bir tek aþkta vardýr zaten. Yoksa yoktur ; varsa vardýr. Ama mevcudun azlýðý sýkýntý yaratabilir pekalada. Kaybedilmiþlerden daha acý olan kazanýlamamýþlar var hayatýmda hep. Ve belki de ömrümde sadece bu dönemde en az; hatta neredeyse hiç istemiyorum büyük sözler etmeyi. Zaman zaman iddiacý yapýmýn bir takým altyapý eksiklikleri sonucu bazý konularda beni soktuðu sýkýntý hallerinin bir neticesi de deðil bu durum. Ama bildiklerimin ýþýðýnda bu durumda ya eskisi gibi bir yadsýma veya bilmiyorum iþte yahu diyememek sorumluluðunu yüklemesi bildiklerimin ; bir yýðýn gibi çullanýp ruhumun üzerine düþüncelerimin bir kekemenin cümlelerine benzemesini saðlýyorlar.
Neticesinde eskiden koyu gri bir þafaða gebe diye kendimi avuttuðum sýkýntýlý akþamlarým ve gecelerim þimdi daha bir düþünceli. Ama neticesinde fikren daha bir verimsiz geçmekte. Otuz ikinci baharýmýn sonlarýna doðru geldiðim yer; henüz bir yer düþlememiþ olsam da ,olmayý düþleyeceðim hatta gelmiþ olmaya razý bile olabileceðim bir yer gibi görünmüyor bana hiç. Yol göstereni beðenmeyecek kadar biliyor olmak, ama yolu tek baþýna bulamayacak kadarda cahilce davranmak kurgusunu kafamdan geçirirken ; ne içtiðim sigaranýn markasýný deðiþtirmek ne de eþin dostun tavsiyesi yaramýyor bana bir türlü.
Geçen gün, galiba sýkýntý kelimesinin anlamýný öðreniyor hayat bana diye geçti içimden. Ama deðildi, zira bilirdim eskiden beri anlamýný o kelimenin ben. On altýncý yaþýmýn kýþ ortasýn da týpký pencereden her baktýðýmda gözüme biraz daha azametli görünen bir dað gibi ;her akþam eve dönen babam daha kýrk dördünde, üçüncü kalp enfarktüsüne yenik düþmemiþimiydi. Ve ben Erkin babanýn “Yoldan geçenler var da her akþam gelenler nerede “ nakaratýný o gün gerçekten anlamýþ mýydým. Daha onu bir babanýn dýþýnda bir insan olarak gerçekten tanýyamadan, sevemeden, uzlaþamadan; daha gerçek bir fikir ayrýlýðý yada kuþak çatýþmasý bile yaþayamadan göçüp gitmemiþ miydi. Ve gidiþinden, olmayýþýndan ve artýk asla olamayacaðýndan çok bunlara üzülmemiþ miydim ben. Peþi sýra gelen dönemde bin bir türlü sýkýntýnýn, hem de göðüs germe gereðinden bihaber biçimde tam ortasýnda bulmamýþ mýydým kendimi.
On yedi yaþýmýn problemlerine yirmi üçümde vakýf olup yirmi beþimde zaman aþýmýyla kurtulmamýþ mýydým onlardan. Yaþantým týpký okul öncesi okuma yazma öðrenmiþ bir çocuðun birinci sýnýf sýkýntý ve ilgisizliðine benzer bir durum arz ediyor hep. Erken demek için çok erken oluyor ya ;yada geç demek için artýk çok geç. Halbuki diðer konularda zamanlama problemi yaþamazken; neden tercihler, atýlýmlar, kararlar yada aþk ta hep bunu yaþýyorum ? Gerçi zamanlama gösterilecek bunun dýþýnda ne kaldý ki dediðinizi duyar gibiyim. Ama var bir þeyler daha inanýn bana. Yada ben varolduðuna inanýyorum. Hayatýmý futbolla kýyasladýðýmda ki bence bu çok benzeþ olacak; hep doksanýncý dakika golleriyle kazandým maçý ya da beraberliði. Ama artýk yeter . Devre arasýna en azýndan bir sýfýr önde girmek istiyorum bundan böyle. Bunun için gereken ne mi ? Ýnanýn bilmiyorum ama inanýn bulacaðým .
Gültekin BAYIR
17.Haziran.2000
03:49:16