hani vardýr, filmler,
iki saat boyunca oturur bakarsýnýz. bir sürü þey olur, bir sürü þey yaþanýr. sonra ilginç bir final olur. ve film biter.

ben her filmin sonunda bunu düþünürüm.
yani tüm bunlar, bir solukta biten bu final sahnesi için mi yaþandý.
bu durumun daha da kötüsü
dizi filmler.
yýllarca izlersiniz,
ve bir bakarsýnýz bitmiþ.

mesela süper baba,
Fico önce ipeðe aþýk oldu. ipek kanser oldu amerikaya gitti, fico ardýndan intihar etti, sonra hayatýna deniz öðretmen girdi. onun için en yakýn arkadaþý nihatla kavga etti, sonra onun için hapise düþtü,
sonra dedeleri, durmadan baþýna bela açtý,
abisi desen ayrý dert
eski karýsýný hiç sorma.
kýzý zeynep, alim, mine her biri ayrý sorun.
daha neler neler,
peki sonra ne oldu.
bir düðün sahnesi ve son.
eee,
biz bütün bunlarý yýllarca bu yüzden mi izledik.
o son bölümü görmek için.
hayýr,
biz her bölümde olan olaylarý izlemeyi sevdiðimiz için izledik.

sanýrým hayatta aynen böyle birþey.
ve galiba sonunda olacak olayalardan ziyade,
o sona kadar yaþadýðýmýz þeyler önemli.
belki yaþadýðýmýz þeylerden bazýlarýnýn sonunu sevmeyebiliriz,
sonu bize hüzünde vermiþ de olabilir,
ama,
bu sona kadar yaþananlar güzelse,
ve deðerliyse
hele heyecan vericisiyle
kafanýza takmayýn, dert etmeyin.
siz kaliteli bir filmde oynamýþsýnýz.
yaþanmaya deðer bir þeyler yaþamýþsýnýz.

ne bileyim iþte, bu gün bana hayat
sonuçlarý için yaþanabilecek birþey gibi gelmiyor.
illa yaþayacam, ki baþka þansým yok,
o halde ben sonuçlarý için deðil, sonuca ulaþana kadar baþýma gelecekler için yaþayarým.

mesela týp fakültesi,
bu okuldan mezun olduðumda ne olacaðýmýzý bilmiyorum. doðunun ücra bir yerinde pratisyen mi olacaðým, özel hastanede 14 saat çalýþacak mýyým, yoksa asistan olup otuzlu yaþlara kadar masa baþýnda dirsek çürütüp hocalardan azar iþticek miyim?
bilmiyorum.
tek bildiðim,
ben bu iþin öðrenciliðini seviyorum.
ben bu gün mutluyum.
baþýma bir sürü kötü þey geldi.
ama olsun. ben mutluyum.
çünkü burada yaþadýðýmý hissediyorum.
sýnavdan kalýyorum. sene tekrar ediyorum. sonra bir bakmýþým bütten vermiþim.
yani ne bileyim neler neler oluyor. baþýmýza bir sürü þey geliyor.
nice badireler atlatýyoruz.
ama yaþýyoruz. bunu köküne kadar hissediyoruz.
aðlýyoruz, seviniyoruz.
sabahlara kadar uyanýk kalýp, ertesi gün on altý saat uyuyoruz.

ölüde görüyoruz,doðumda,
bize küfürde ediliyor, duada
zýtlarda ve uçlarda yaþýyoruz.
ve bence,
biz bu hayatý dolu dolu yaþýyoruz.