Sessizlik,
Yağmur yağıyor.
Kaldırımlar ıslak.
Sokak lambaları tek renkli olmaktan sıkılmış,
Yağmur tanelerinin içinde renk gradiyentine ayrılmak istiyor,
Belki de güneşe özenmişler,
Gök kuşağı oluşturmak istiyor.

Pencerelerde ışık yok,
Şehir büsbütün uyumuş,
Gündüzün kâbusunun aksine
Tatlı rüyalar görüyor.

Sokaklar bomboş,
Arabaların her biri bir köşe çekilmiş
Sırtındaki yüklerden kurtulmuş olarak
Öylece dinleniyor.

Yollar desen ayrı bir âlem,
Üzerinde çöpçüler geziniyor,
Belli ki günün kirliliği temizlenip
Sabaha hazırlık yapılıyor.

Dünya
Dünya, her gün, her gün yenileniyor
Her sabah tertemiz başlıyor.
Umut dolu,
Sonra bir klakson sesi,
Her şeyi bozuyor.
Gün doğuyor, dünya uyanıyor,
Yağmur duruyor.
Gök kuşağı zaten köylerde kaldı
Şehirlerde sıkılmış kemerler var,
Kâbus yine başlıyor.