I. PERDE (Prolog)
Ülkedeki muhafazakar ve gerici odaklar 2013 yýlýndaki seçimlerden sonra büyük bir farkla ülke yönetimini ele geçirirler. Anayasa federal bir Ýslam cumhuriyetine uygun olarak deðiþtirilir. Türk ve Türkiye sözcükleri anayasa içeriðinden çýkarýlýr. Türkiye'nin ismi “Teokratik Ýslam Federal Cumhuriyeti” olur. Baþkanlýk sistemine geçilir. Ülke 7 eyalete bölünür, etnik dillerde eðitim ve öðretim serbest býrakýlýr. Kars, Ardahan, Aðrý Gürcü ve Ermenilere býrakýlýr. Güneydoðu illeri Kuzey Iraktaki kukla yönetimle birleþir.

TBMM ise BÜM (Büyük Ümmet Meclisi) e dönüþür. Ayrýca bir de Ýslam Yüksek Þurasý ile Ýslam Bilimleri Encümeni oluþturulur. Þura ülkede yapýlacak her iþin þeriata uygun olup olmadýðýna karar verirken, encümen de besinlerde domuz yaðý veya domuz katkýsý olup olmadýðýný bilimsel yöntemlerle araþtýrýr. Azýnlýklara ayrý yasalar uygulanýr. Milletvekili olacaklarda Ýmam Hatip veya Ýlahiyat mezunu olma koþulu aranýr.

Ýlerici aydýn sýnýfa karþý büyük bir linç kampanyasý baþlatýlýr. Katliam ve linçten kurtulan aydýnlar, gazeteciler, yazarlar, muhalefet partilerinin liderleri tutuklanarak toplama kamplarýna yerleþtirilir.

Tekke, tarikat ve zaviyeler tamamen serbest býrakýlýr. Arap harfleriyle din aðýrlýklý bir eðitim baþlar. Kýz ve erkek öðrenciler ayrý ayrý sýnýflarda okurlar, falaka uygulamasýna geçilir. Hilafet kurumu yeniden ihdas edilir. Kurtuluþ Savaþý, devrimler, Lozan Antlaþmasý eðitim ve öðretimden çýkartýlýr. Atatürk (Deccal) ve arkadaþlarý padiþaha ve halifeye baþkaldýrmýþ Ýslam ve Hilafet düþmaný azýlý teröristler olarak tanýtýlýr. Ýstiklal Marþý'nýn ezgisi arabesk bir ilahiyle deðiþtirilir. Atatürk ilkeleri, Gençliðe Söylev, devrimler ve medeni kanun iptal edilir.

Anýtkabir, AKM, Kubilay Anýtý ve Taksim Anýtý yýkýlýr. Taksime dünyanýn en büyük hoparlörlü camisi inþa edilir. Caminin altý market ve otopark olur. Anýtkabir'in yerine Kabe benzeri bir Sünnet Sarayý inþa edilir. Kýz çocuklarýn da klitoris sünneti vacip olur. Taksim anýtýnýn yerine ise halkýn toplu aptes almasý için büyük bir havuz, þadýrvan, apteshane ve çeþme yapýlýr. Modern tuvaletler, pisuvarlar, tuvalet kaðýdý kullanýmý dinen yasaklanýr. Taharet musluklarý sol tarafta olan alaturka hela mecburiyeti getirilir. AKM'nin yerine dev bir Düðün Sarayý inþa edilir.

Kubilay, Ýnönü, Zübeyde Haným, Atatürk büstleri, heykelleri çapulcular tarafýndan kýrýlýr ve kaldýrýlýr. Atatürk resimlerinin yerlerine Arapça dualar, hoca efendilerin, þeyhlerin ve tarikat reislerinin resimleri asýlýr.

Bayraðýn rengi yeþil olur, yýldýz kalkar, ay yayvan hilal þeklini alýr, Arapça ayet ve bir de kýlýç konur. Her apartmana mescit yapýlýr. Takunya, ibrik, peþtamal, tesettürlü giyim, haþema, misvaklý diþ macunu satýþlarýnda büyük patlama yaþanýr.

Güzel sanatlar, opera, klasik müzik, caz, pop, Alevilik, Mevlevilik, Sema ve Semah ile ehli sünnet inancýna uzak olan benzer tarikatlar yasaklanýr. Cem evleri, ilerici dernekler, sol partiler, sanat, resim ve heykel galerileri kapatýlýr. Karaçarþaf, potur, þalvar, fes giyilir. Kravat, smokin, frak, fötr þapka, þarap ve domuz eti tamamen yasaklanýr. Baþý açýk ve modern giysilerle sokakta dolaþan kadýn ve kýzlar görüldükleri yerde "Toplumsal Asayiþ Kuvvetleri"nce kamçýlanýr ve 100 deðnek vurulur. Plajlar, lokantalar, iþ yerleri, otobüsler, okullar, fabrikalar, her yer haremlik selamlýk olarak ikiye ayrýlýr.

Evlilik yaþý kýzlarda altýya iner, çok eþlilik ve dini nikah serbest býrakýlýr. Þeriat hükümleri uygulanýr. Eller, ayaklar, kafalar kesilir. Hüllecilik gözde meslek olur.

II. PERDE
Bu þeriatçý-faþist yönetimden bir tek Trakya'nýn ve Ege'nin bir bölümü kurtulur. Dinci rejimden kaçan devrimci ve aydýnlýk güçler Kurtuluþ Savaþý öncesinde olduðu gibi kongreler düzenleyerek þeriatçýlarý alt etmenin yollarýný araþtýrýrlar, gizli örgütler kurarlar, direniþ baþlatýrlar. Yurt dýþýnda, Azerbaycan ve diðer Türki Cumhuriyetlerde yaþayan Türkler de direniþçilere destek verir.

Sonunda, 19 Mayýs 2019 yýlýnda sabaha karþý Yýldýrým Ordularý ve birleþik halk halk milisleri, Lale Devrinden beter bir rehavet ve sefahat içinde ahlaksýzca saltanat süren gericilere beklenmedik bir karþý saldýrý baþlatýrlar. Tüm kontrol noktalarýný ele geçirirler. Hükümet binalarý, gecekondu mahalleleri, varoþlar, havuzlu, tesettürlü villalar tank ve toplarýn nokta atýþlarýyla yok edilir. Arabesk kasetler, cdler, mp3ler, ipodlar Taksim Meydaný'nda silindirler ve iþ makineleriyle ezilir. Yýldýrým Ordularýnýn harekatýyla ülke Misaký Milli sýnýrlarýna kavuþur.

III. PERDE
Kamplardaki aydýnlar özgürlüðüne kavuþur, onlarýn yerine maganda, kýro, denize donla giren, türbanlý, haþemalý, karaçarþaflý, arabesk þarkýcý, minibüsçü, “badadis, sovan, garpuz, gavun va” diye baðýranlar, velhasýl lumpen ayaktakýmý kamplara yerleþtirilir. Buralarý rehabilitasyon merkezleri haline dönüþtürülür.

Rehabilitasyon merkezlerinde bunlara psikolojik saðaltým uygulanýr, sürekli klasik müzik dinletilir. Ýnsanlýk, görgü kurallarý, nezaket, evrensel ahlak, sevgi, hoþgörü, estetik ve uygarlýk hakkýnda yurttaþlýk bilgisi dersleri verilir. Ancak, hiçbiri dinlemek, görmek ve duymak istemez. “Burada cami, mescit, hamam, apteshane yok mu? Kurban kesmek isterük” diye tepiþip dururlar . Bu süre zarfýnda birbiriyle itiþmekten, eziþmekten ve dövüþmekten zaten çoðu ölür, ya da, kafayý yer. Avlular ve bahçeler, beyaz çorap, arkasý basýlmýþ ayakkabý, türban, takunya, bilezik, diþ kýrýklarý, yolunmuþ saç ve kýllarla dolar taþar.

Sonunda inanýlmaz bir mucize gerçekleþir: Gök Tanrý'nýn buyruðuyla uzaydan gelen alev alev yanan göktaþlarý bir anda hepsini yer bitirir. Ülke nüfusunun yüzde atmýþa yakýný yok olur. Ama sanki herkesin üzerinden büyük bir yük kalkmýþ gibidir.

IV. PERDE (Epilog)
Her þey yeniden yapýlandýrýlýr. Atatürk'ün ölümünden sonra inþa edilmiþ olan tüm cami, mescit ve benzeri þekilci pagan yapýlar yýkýlýr. Minarelerdeki hoparlörler sökülür. Ýmam Hatip okullarý, Diyanet Ýþleri ve alt birimleri, müftülükler, BÜM, ÝYÞ ve ruhban sýnýfý laðvedilir. Tarihsel özelliði olan tapýnaklar müze haline getirilir. Türkler sonunda kendilerine yabancý bu dinden kurtulup kendi öz dinlerine, atalarýnýn dinine dönerler.

Coþkulu kutlamalar baþlar. Halk ellerinde ay yýldýzlý al bayraklar, flamalar, Atatürk ve Kubilay'ýn posterleri, devrim þehitleri, bilim adamlarý, gazi ve kahramanlarýn resimleriyle sevinçle yollara dökülür. Trampetler çalar, borular öter. Büyük bir þölen ve þenlik düzenlenir. Yüz gün, yüz gece Türk ulusu büyük coþkuyla eðlenir. Yenilir, içilir. Gökler alev alev yanar. Þölenden arta kalan yiyecek, içecek ve malzeme dünyanýn diðer fakir halklarýna gönderilir. Dirlik ve düzen içinde sonsuza dek huzur ve mutluluk içinde yaþarlar.