"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
... işte böyle olmalı sevgi aşk... aynı olmadan bir olmayı sağlayan huzuru içinde hissetmeli...
ben siyahın en şehvetli halinde iken kırmızının en karanlık tonajında gözyaşlarımla yıkadım tüm ruhumu...
ben bir parça kırmız ve bir parça siyahla bir tutku yarattım...
biliyorum aslında asla söyleyemeyeğimi , ama belki biraz cesaret getirir diye de arada fısıldıyorum gönlüme söyle artık diye...
Evlilik iki insanın birbirini severek, bir ömür boyu hayatın tüm güzelliklerine ve zorluklarına katlanma kararı alması mıdır; yoksa toplumsal kaygılarla, çevreyi mutlu etmek için giriştiği bir çark mıdır?
Hafta sonu ise; Gittiğimiz Sakarya’da Büyükşehir Belediyesi Türk Müziği topluluğu koro şefi Dr. Ferdi Koç eşliğinde hüzzam makamında bir şarkı. Bu şarkının sözlerini anlamama rağmen beni alıp götürüyor derinlere. Yıldırım Bekçi – ‘’Özlediğim Şarkısın’’ kulaklarımda.
Yeşermiş yemyeşil ömrüm benim.
Babam.
Dostum.
Can yumağım; sensizlik köşe başından el sallarken ruhumun daralması, ne bir aşk acısına, ne bir kavganın ortasında yaka paça tartaklanmaya, ne kanın beyne sıçramasına, ne de kötü kabuslara benziyordu.O
Sevginin ölümsüzlüğü…
Sahi ne zaman gerçek olur bu düşünce? Değerinden zaman bir şeylerin yitirdiği anlarda mı? Değerleri değersizleştirmek sevginin ölümsüzlüğünü infaz etmektir.Bu ölümsüzlük; Sevgide erimekle bitmekle;ölmekle mümkündür.
Amatör sevdalarım,amatör hayallerim,amatör korkularım oldu benim. Nedense üst seviyeye çıkamadığım, hep amatör kaldığım...
Bu da sevgili, sensiz günlerimin ne kadar karanlık olduğunu anlatmaya çalıştığım amatör bir yazım...
Sana sonsuz kelimelerle yazmak isterdim.Denizleri mürekkep,ağaçları kalem yapıp Yaratıcıdan mühlet üzerine mühlet isteyip can vermemi uzatarakşu bedbaht ömrümü sana sonsuz kelimelerle yazmak isterdim.Bütün ovaları kağıt yapıp üzerine yazmak isterdim.Lakin
Var oluşumda, benliğimin oluşumunda büyük pay sahibi olan babama koca bir yürek değil, bir ömür sunsam yine de... ödeyemem hakkını.
İnsan ne zaman aşık olur,ne zaman seveceğini asla bilmez.Bir gün kapın çalınır ve işte sen o kapıyı açtığında anlarsın ki aşık olacaksın ve seveceksin.
Bu yazı, kadınlara özeldir.Kendi aramızda bir paylaşım hülasa..
Dudağında bir gelincik, kuşlarımın ayak perdesini boyardı.
Hasta kaburgamın iniltisini kucaklayarak, gelişini seyretmiştim evvelce.
Biliyorsun,
Ben de biliyordum herşeyi... Kulaklarımızı tıkadık,
Seyyah bir şimşek rast gelir; dağlı yüzümüzün resmini çeker sandık...
