• İzEdebiyat > Öykü > Anı |
681
|
|
|
|
|
Hikayelerinde adam öldürmeye benziyor bu,oysa
ben hic adam öldürmedim hikayelerimde.
Ama bugün
bir
adamim ölüyordu hikayelerimde |
|
682
|
|
|
|
|
BU YAZI, ÖYKÜ YAZMAYI İSTEYEN AMATÖR BİR RUH TARAFINDAN YAZILMIŞTIR, TÜM ELEŞTİRİ VE ÖNERİLERE AÇIKTIR. |
|
683
|
|
|
|
|
Büyük bir evin içinden çıkan zincirlerin ucunda sallanan kozalakları, kırmızı çatısı ve kırmızı penceresi olan kahverengi o koskocaman güzel eve hayran, hayran bakıyorum. çok yüksekte. Ayak parmaklarımın ucunda yükseliyorum ve işte, o hiç unutamayacağım an; küçücük bir kuş çıkıyor, "guguk,guguk" diye öterken, geri. geri gidiyorum şaşkınlıkla, arkaya, bir boşluğa düşer gibi oluyorum ve yaşam başlıyor............... |
|
684
|
|
|
|
|
artık mutsuzluktan farklı bir zevk duyacaksınız |
|
685
|
|
|
|
|
Annem, oğlanı elektrikli süpürgeyle caminin baştan sona kadar her yanını temizlerken gördüğü bir gün, babamı yanına çağırarak, “gördün mü, imam efendinin oğlunu, tam bir Müslüman evladı,” diyerek iltifatlar düzdü.
Ben de Müslüman insan evladını görebilmek için yanlarına geldikten sonra, lafa karışarak, muziplikle bir soru sordum: “Esin ablamı istese verir misiniz?
Bu sorumla, hemen yanımda dikilen Esin ablam renkten renge girmeye başladı.
Annem, “Allah u Teâlâ, ablana da öyle helal süt emmiş bir Müslüman evladı nasip eder inşallah!” diyerek temennilerde bulunmaya başladı.
|
|
686
|
|
|
|
|
bir telaş uyandım bu sabah. parlak sarı acıtan İstanbul güneşinin tozlu camlarımdan günaydın dediği bir güne.... |
|
687
|
|
|
|
|
Birkaç günlüğüne 'beni' astım duvara.Bir çift masum göz ve dilsiz bir
resim oldum.'hiçbirşey görmedim ve duymadım beyler bayanlar!'
|
|
688
|
|
|
|
|
Oysa sadece bir resimdin ama o kadar sıcak bakıyordun ki , sanki yanımdasın ve gözlerimin içine bakıyormuşsun gibi hissettiriyordun bana. |
|
689
|
|
|
|
|
Turuncu bir sonbahardı yaprakların yerde uçuşarak dans ettiği.Ağaçlar kılıçlarını çekmiş var gücüyle rüzgarlarla çarpışıyordu ve tam bu fırtınanın ortasından çıkıp sen geliyordun. |
|
690
|
|
|
|
|
Nereden bilecektik!
Onca zaman çocukluğun heyecanıyla bir oyana bir buyana koşardık. |
|
691
|
|
|
|
|
Çocukluğumu çok özledim, ya siz? |
|
692
|
|
|
|
|
Yalnızsındır, omzunu yaslayacak kimse yoktur yanında. İnanasın gelmez önce, yavaş yavaş itiraf etmeye başlarsın. İşte kabulundur tekrar edersin içinden ‘migren’, ‘migren’... |
|
693
|
|
|
|
|
12 ler bir daha yaşanmasın
bir ilkokul öğretmeninin 12 lerin yaşananlarından bazılarını penceresinden yansıtmasını okumaktasınız. kurgu değildir |
|
694
|
|
|
|
|
sıradan bir Varşova gecesi |
|
695
|
|
696
|
|
|
|
|
hüzün, keder ve bekleyiş dolu bir yaşam onunkisi... |
|
697
|
|
|
|
|
resmi görevliler linç girişiminde bulundular |
|
698
|
|
|
|
|
Hepimizin yaşamımızda bir kez olsun yaşayacağımız bir an. |
|
699
|
|
|
|
|
BÖYLE Mİ OLMALIYDI?
12 den 12 ye milyon kere milyon
yaşanmaması gereken yaşanılanlardan
yüreklere akanların anısına
|
|
700
|
|
|
|
|
Cayımı yudumlarken esliginde de sıgara dumanım cabası... Karsımda küme küme oturmuş, tek oturmuş kafası dumanlı beyinler, ilaclı vücutlar.... Neydı kı insanları bu hale getiren? Neydi beni onların icine atan....? Hayretle baktıgım bu ınsanları merak edıyo |
|
Anasayfa
