Ayrılığın yaktığı sessiz yangın
Bugün seni Sivas’a uğurlarken, içimde tarifsiz bir ağırlık çöreklendi. Oysa senin gidişin bana yabancı değildi. Çoktan
İbrahim Suha Yetiş
Yazgının sessiz kıyısında
Ben zaten hep tek başınaydım. / Yalnızlık, bana miras kalmış bir kader gibi,
Sevgiyi değil, sessizliği büyüttük içimizde
Bir zamanlar adını andığımda heyecanlanırdım… / Gösteremezdim belki anlatamazdım /
Varlığın yanımdayken bile yokluğunla yaraladın beni
Bir varlığın yokluğu ne kadar sarsabilir di ki insanı. / Her gün an
Ne zaman yazsam, hep aynı cümlede duruyorsun
Sana ne zaman yazmaya karar verdim, hatırlamıyorum. Belki de içime attığım ilk cümlede başlamıştı bu yazı…
Ben hiç mi olmadım?
Bu kadar mı kötüydüm sende hiç bilemedim? / Gözlerinin ucundan bile geçemedim mi
Ben en çok sevilmeyi hak ettiğim yerden kanadım
Ben sevilmeyi en çok hak ettiğim yerden kanadım hep. / Bir yara değil,
Hiç denemedin beni sevmeyi
Sen hiç denemedin beni sevmeyi. / Hiç elini uzatmadın gözümün içine bakarak, “buradayım”
Sadakati sözde arayanların çağı bu
Bu metin, modern insanın gerçeklik algısındaki çarpıklığı eleştiriyor. Görmek yerine duymaya inanıyoruz, sahte dostlukları gerçek sanıyoruz. Herkes bir maske takıyor ama kimse bunu kabul etmiyor. Yalanlar o kadar süslü ki gerçekleri göremiyoruz. En çok güvendiğimiz kişiler tarafından yaralanıyoruz. Çağımızın en büyük yanılgısı: görünüşe aldanmak ve içi boş ilişkilere
Bu nasıl aşk: Dokunamıyorsun, koklayamıyorsun…
BU NASIL AŞK: DOKUNAMIYORSUN, KOKLAYAMIYORSUN / Bazı aşklar var, içinde olup da uzağında
Ben hep tek başımaydım...
Sessizliğin içinden gelen bir ses var… Adını kimse koyamaz, tarifi yoktur. Ama herkes bir kere duymuştur
Sessiz büyüyen çocukların masalı
Çocukların sessizce yaşadığı yalnızlığın içsel dünyasına dokunulan bu metin, görünmez olmanın acısını ve duyulmayan seslerin çığlığını anlatıyor. Kalabalıklar içinde bile tek başına büyüyen bir çocuğun hayali arkadaşlarla kurduğu dünya, yetişkinlerin göremediği bir gerçekliğe dönüşüyor. Gecenin sessizliğinde herkesin biraz yalnız olduğu anlarda teselli bulan çocuk, hâlâ umutla bekliyor; birileri
Göremediğim yerde kaldı ruhum
Kitapların arasına koyup da unuttuğum yıllarım var benim. / Kendimi ararken kaybettiğim sokaklarım…
Yorulduk… Ama Kimse Duymadı
Modern hayatın getirdiği yorgunluğun içten bir anlatımı. Beklentiler, baskılar ve zorunluluklarla dolu bir dünyada, içimizdeki çocuksu merakın ve hayallerin nasıl köreltildiğini samimi bir dille ifade ediyor. Bir zamanlar hayatın küçük detaylarında bulduğumuz mutluluğun uzaklaşmasını ve gündelik yaşamın koşturmacasında kaybolan benliğimizin hikâyesini anlatıyor.
Geçip Giden Anların Ardından
Bazı sabahlar, uyanınca içimde tanımlayamadığım bir boşluk olur. Sanki biri, gece sessizce hayatımdan bir parça alıp
Sokak Şarkıları
Tanıtım
Bir Savaşçıdır Kalbim...
Geçmiş
İsmim İbrahim Suha
1975'in soğuk Ocak ayında dünyaya geldim.İlk orta ve lise çağlarım İstanbulda geçti.Üniversiteyi Pamir Dağlarının eteklerinde okudum.
Muhabbetle...
Konum
İstanbul
Özellikler
Deneme,şiir
Etkiler
ÜMiT YASAR OGUZCAN-MURATHAN MUNGAN -ALİ ÇOLAK-SUNAY AKIN-CAN YÜCEL-AHMED ARiF-ÖZDEMİR ASAF-BARIŞ KURAN-İBRAHİM TENEKECİ-ATİLLA İLHAN-MEHMET ERDOĞAN-ALEV ALATLI-Birkan Askan-Binnur Edisan
Benzer Yazarlar
Sözün Sultanlarının yanında benim tarzım edebe uyup susmak olur...
