Hrant Cinayeti, Davası ve Sorular... Sorular... Sorular...

Kurşun, sayılı kişileri öldürür/ Kalem, sayısız barışsever yaratır/ Kurşun kördür, barış ise görür/ Barış uyanık sever, savaş uyuyanı/ Uyarmaktı Hrant’ın bütün günahı.” (Hrant’ın Günahı’ndan/ Mehmet Halil)
....................................

Hrant Davası, Ogün Samast’ın tek suçlu olarak bulunmasıyla sonuçlandı. Diğerleri ufak tefek cezalarla kurtarıldı. Örgütlü bir suç değilmiş. Samast, Yasin Hayal ve başka birileriyle ya hayal gördü ya da bir gece rüyasında Hrant’ı görüp öldürmeye karar verdi herhalde.

Trabzon’dan, Ankara’ya, İstanbul’a kadar uzanan üst düzey yetkililerin planı bildiği ve önlem almadığı sonradan açığa çıktığı halde yüce yargı bu kararı verdi. Şu anda Silivri’de yatan Nedim Şener, bunları kitabında anlatıp da gazetecilik ödülü aldığı halde.

Üstelik bilgisi olan bu zatların kimi milletvekili oldu, kimi vali oldu, hepsi terfi ettirildi ? Kim verdi bu ödülleri ve niye verdi ?

Sonuçta, uzun ve pekçoğu yersiz tutuklamalar, 12 Eylül’ün davalarına taş çıkartan davalar ve onlarda kullanılan deliller, yargıya duyulan güvenin son kırıntılarını da süpürdü. Ama iktidar nasıl bu kadar masum ve sorumsuz kalabiliyor bu örgünün içinde?

İki gündür, yazılı ve görsel basında, sosyal paylaşım sitelerinde, davanın sonucuna yönelik haklı isyanın sesleri yükseldi.

Bu arada, “Hrant, Ermeni olduğu için öldürüldü”, “Hrant, diğer faili meçhule giden Üçok, Kışlalı, Mumcu gibi nice aydından biri olduğu için öldürüldü.” ya da “Sosyalist olduğu için öldürüldü” görüşleri yine gündeme geldi.

Hrant’ın cenazesinde haykırılan ve sonradan çok tepki gören “Hepimiz Ermeni’yiz” sloganından yola çıkıp cezanın adaletsizliğine inanarak, “Ben Ermeni’yim” diyen Ahmet Hakan, sosyal medyada Beyaz Bereliler’in lincine uğradı. Kmdir Beyaz Bereliler ? Sloganı ve Ahmet Hakan’ın ne demek istediğini anlamayanlar mı? Yoksa başka amaçları mı var ?

Her zamanki gibi inatla, kışkırtma ve güdümlenmeyle birbirimizi anlamaktan ne denli uzak ve düşmanlaşmaya ne denli istekli olduğumuzu düşündüm yine.

Cenazede “Hepimiz Ermeni’yiz” diye haykıran binlerce insan o sloganı atarken ne düşünüyordu?

Kuşkusuz, haksız yargılanmalara maruz kalmıştı Hrant. Anadolu çocuğunun saflığıyla; ülkesinin, uluslararası dayatmaların, Ermeni diasporasının, Ermeni lobilerinin, Ermenistan’ın politikalarıyla uyuşup uyuşmadığına aldırmadan, düşündüklerini söylüyordu, yazıyordu. Kendi doğrularıydı anlattıkları. Bu topraklardan beslenmiş düşünceleriydi. Beğenir ya da beğenmezdik, ille öldürmek mi gerekiyordu beğenmediklerimizi ? Daha da ötesi, cinayetleri acımasızca alkışladığımız da olmuyor mu ?

Böyle, bağımsız, başı dik ve kendi özgürlüğünün zırhını kuşanmış, korku duvarlarını aşmış, sevgi ve barıştan yana hangi aydına tahammül edildi ki bu ülkede? Yakın tarihimizde bile kimler katledilmedi? Üstelik o, bir Ermeni’ydi, azınlıktandı, çoğunluğun düşüncelerine uymuyordu düşünceleri ve bir de sosyalistti.

Böyle insanların katli vacipti, o olmazsa, hapisanelerdi yerleri onların. Yüzlerce yılda oluşmuş şanlı tarihimiz, nice cinayet, zindan, sürgün öyküleriyle dolu değil mi? İnsan canını almaya meraklı bir tarihsel kalıtımız yok mu?

Acaba, ihtiyaç duyuldukça, geçmişi deşerek, özür üstüne özür dilemek suretiyle, günün kötülüklerini örtmek için mi yazıp duruyoruz bu tarihi?

Hrant, HİÇBİR GÜCÜN GÜDÜMÜNE GİRMEDİĞİ, halkların arasında, dinsel ve etnik nedenlerle, kin duvarlarının örülmesini reddettiği, özgür, bağımsız düşünen bir sosyalist aydın ve aynı zamanda Ermeni olduğu için öldürüldü. Çünkü, dinsel ve etnik çatışmalardan çıkar yaratılan bir çağdayız.

“Hepimiz Ermeni’yiz” diye haykıranlar, düşünceleri tümüyle uyuşmasa bile, onu böyle anladıkları, tanıdıkları, sevdikleri için haykırdılar, haykırıyorlar.

Hrant’ın katlinden önce, Almanya’da işlenen ırkçı cinayetlerde, öldürülen Türk’ün evinin önünde toplanıp “Hepimiz Türk’üz” diye haykıran Almanları linç etmek neden akıllarına gelmiyordu linç ordularının ? Nalıncı keseri miyiz biz ? Bütün bunları düşünmek çok mu zor?
........................................

Hrant’ın katlinden, kimler kârlı, kimler zararlı çıktı, çıkmakta ?

Bu soruyu yanıtlamak, bu yazının sınırlarını aşar, sevgili okur. Yanıt uzun olduğu için, yazarken beni yorar, okurken sizi zorlar.

Gelin, yanıtı, şu soruları sorarak, birlikte düşünelim:
Hrant ne istiyordu ? Onun istekleri, dünyayı yöneten güçlerin, Büyük Ortadoğu Projesi’yle yeni sınırlar çizmeye kalkanların, işbirlikçilerinin ve bu coğrafyada yaşayan, emeği ile geçinenlerin hangilerinin çıkarlarıyla çatışıyor; hangilerininkiyle çakışıyor ? Çünkü, davanın, karakollarda bayraklarla resmi çekilip arkası sıvazlanmış bir çocuğun tek suçlu görülerek sonuçlanması, bunun hukuki ölçütlere sığmaması, sanki özellikle uzatıldığı, temcit pilavına döndürülmek istendiğini akla getiriyor. Bundan kimlerin, neden, hangi çıkarları olabilir ?

Bu coğrafyada, sürekli birbirine kırdırılan halklar, daha mı zenginleşiyor; huzura, güvene, barışa kavuşuyor yoksa aksi mi oluyor ?

Soruları çoğaltabiliriz birlikte. Bunları düşünüp de birbirimizi anlarsak eğer, o zaman oyunu bozmak mümkün olabilir.

Başka da yolumuz yok sevgili okur, başkaca yolumuz yok. Yoksa Türk-Ermeni, Kürt-Türk vb. çatışmalarla hepimiz, başkalarının yaktığı ateşte yanar gideriz.

Gömülecek toprağımız kalır mı, bilemem.

Nice sorularla kalın sevgili okur, nice nice sorularla...

19.01.2012
Vildan Sevil