Hissizlesiyorum artik… Mutlu veya mutsuz olamiyor, tepki vermem gereken anlarda susmayi tercih ediyorum. Yanina biraz da sahte gulumseme ekleyeyim ki tam yerine rastgelsin… Susmayi tercih etme sebebim beni kahreden buyuk bir aci kaybin veya yasadigim bir kaosun getirdigi sacma sapan bir bunalim degil. Optugum dudaklar, dokundugum vucutlar siradan geliyor iste… Hepsi bu aslinda. Bunlari biraz da olsa yasayabildiysen abartmaya veya aciklamaya cok ta gerek olmadigini anlayacaksin. Yine de ornek vermem gerekirse hani guzel bir bilgisayar oyununu bitirir ve sonunda ne yapacagim simdi ben dersin ya oyle iste aslinda hissettiklerim… Belirsiz.

Derin gelebilir… O yuzden konuyu basliga dogru cekeyim biraz… Hatta dumduz gidip dogru insandan bahsedeyim. Farkli farkli din, dil, millet, dusunce, irk ve cinsiyetlere sahip oldugumuz su Dunya’da hep dogru insani aramakla geciyor hayatimiz… Bazen birine olesiye asik oluyoruz fakat bazen uc ay bazen de uc sene sonra aslinda o, o degilmis derken bulabiliyoruz kendimizi… veya yine bir an, bir ortam geliyor ki cok severken kacamak yapabiliyoruz en gizlisinden… veya veya yine en kotusu, o, oyle sey yapmaz derken onun kacamak yaptigini da ogrenebiliyoruz. Ayriliklar, aldatmalar, aldatilmalar… Bunlar aslinda soyle bir dusununce basit seyler… Insan hata yaparak ogrenip guclenir. Hata yapmaya yer verilmedigi anlarda ise gelenek, gorenek ve din girer devreye ama ya hatalar yapa yapa hala dogru yapilamiyorsa? Problem burada basliyor iste.

Eskiler yani Kaan Tangoze’nin de Beyoglu roportajinda dedigi gibi “Eskiler yani Beyoglu’na gitmeyelim aksam yemege diyebilirdi eskiden” dusuncesinde insanlar tabi ki bu yazdiklarima karsi cikacaktir ama her insan ikinci bir sansi hak eder. Buna bu dusuncedekiler inansin bir kere.

Benim olayim biraz daha bu sansi tepenlerde… Belki de bile bile tepmek isteyenlerde… Onlar gibi olmak istemeyenlerde… Numaradan mutlu bir aile portresi cizip, iki – uc cocuk yapip, kariyerinde ilerlemeyi istemeyenlerde…

Kariyerdir gelir gecer… O kadar tecrube edinirsin, iyi bir mevki kazanirsin ama bir bakarsin 20lerinde biri bir sekilde bir gun gelmis senin koltugunu almis… Kadindir gelir gecer… En dogrusundan bir kadin bulursun belki… Tamam bu o dersin ama bes sene sonra ayni dogrulukta olmayabilir, olmayacaktir da… Degisir cunku, degismelidir de.

Direkt basliga gelelim… Dogru kadin ve dogru zaman… Ne yazik ki ikisi de ayni zaman cizelgesinde yer alsa da yetmiyor, sonsuza kadar mutlu edemiyor ve her guzel sey gibi bitiyor… Uzun vadeli dusunmemeli insan… Kisa vadeli mutluluklara yonelmeli, o an kimle mutlu oluyorsa, onun icin savasmali… Bu beraberinde bazi yorumlar ve dedikodular getirse de korkmadan devam etmeli… Cunku bilmeli, uzun vadede zaten mutsuz olacak kendisi ve de sevdigi… Her seye ragmen degisecek hisler, istese de, istemese de…