İster ateşten yaratılan; içindeki volkanlar ile Dünya’yı yakmaya cesaret etsin.
İster topraktan yaratılan; benliği tadında, depremleri ile kendince ses getirsin.
İster sudan yaratılan; sevgisi yerine nefreti ve intikamı dilesin.
Gün sonunda; sadece havadır, herkes arasında mantıklı bir sonuç istesin.

Ne ateşten yaratılan gibi vardır bir arzusu, öfkesi ya da bencilliği.
Ne de topraktan yaratılan gibi vardır bir disiplini, ilkeleri ya da sertliği.
Bilmek ister ama bilemez, sudan yaratılan gibi sinsiliği, sevgiyi ve de sessizliği.
Bu yüzden de sadece gözlemler, bilmek ister herkesi, her şeyi ve de her hissi.

Baktığında… Bilinmez, bilinmek dahi istenmez benliği.
Her seferinde kolay lokmaymış gibi kontrol edilmek istenir kendisi.
Ne zaman sıkılır, başkaldırır, hemen sorgulanır sadakati.
Sırf anlaşılamadığı için de güvenebileceği yoktur kimsesi.

Daha da yalnızlaştığında fark eder ki hava grubundan kova.
Bu işler onun için kah şans, kah kısmet, kah ise muamma.
Kendi elementinden olanlar mesela bulur hem huzuru, hem aşkı ne ala.
Kova ise; gönülden istedikleri için eder hep dua, hep dua.