BÖLÜM 3

Bu kurtun diðerlerinden daha atletik yaplý ve güçlü olduðu hemen belli oluyordu. Bakýþlarýndaki inatçýlýk kararlýlýk ve cesaret ve acýmasýzlýk. Kendinden emin bakýþlarda korkusuzluk görmüþtü Ýsa. 7. kurt da yaklaþmayý denedi bir süre. Gerek Ýsa’nýn dikkatli ve mýzraðý ve gerekse mücadeleci tavrý sonuýnda onu da pes ettirdi. Kurtlarýn can alýcý görevini üstlenen cesur kurt da umduðunu bulamadan geri dönmek zorunda kaldý. Ýsa bu duruma sevindi. Yendim onlarý dedi yüksek sesle.

Birkaç salise sonra nerden geldiðin bilemediði 7. kurtu son anda fark edip eðildi ve ateþin dibinde yumuldu. Havada uçan kurt hedefi ýskalayýp barýnaðýn üstüne düþtü. Barýnaðýn sivri odunlarýndan biri sol kasýðýna saplandý ve cýyaklayarak oradan uzaklaþtý topallayarak, can havliyle.
“Bu ne daha ilk gün. Þu yaþadýklarýma bak.” Büyük bir þaþkýnlýk içindeydi. Onlarý geri püskürtmüþtü. Tam yedi kurdu. Ýnanýlmaz büyük bir iþ baþardým dedi kendi kendine. Ama bu kez daha uyanýktý. Orada bir yerde bekliyorlar dedi içinden. Ateþe odun attý. Yorgunluðunu hissetti. Çok terlemiþti. Ateþin alevleri yüzüne doðru dallaganldý. Hafif bir rüzgar çýkmþtý. Kar ince ince yaðmaya baþlamýþtý.
Orada bir yerdeler ve durumuma göre insiyatif alýyorlar; ama beni yiyemeyecekler.

Yedi kurt ip gibi hizalý biçimde ateþ baþýna yaklaþtý, her biri ayrý bir yeri tuttu sonra kývýrýlýp yattýlar; ama gözleri Ýsa’nýn üstündeydi.
Ýsa içinden dedi ki: Bu kez gerçekten iþim bitti.
Uykuya dalarsa saldýrýrlardý. Sürekli tetikte olacaktý. Bazý kurtlar gözlerini kapatýp uyurken bazýlarý þeytan gibi Ýsa’yý ve hareketlerini takip ediyordu.

Ateþi söndüðünde…ki odunu çok az kalmýþtý…üstüne çullanacaklarý kesinlikle. Hangi birine karþý koyabilirdi ki. Gurubun can alýcýsý kasýðýndan odunu çýkarmýþtý ve orayý yalýyordu. Herhalde içlerinde en intikam dolu olaný o olmalýydý.
“Panik yapma” dedi kendine Ýsa. Hepsini haklamanýn yolu elbette vardýr.
Hiç de o kadar çaresiz durumda olmadýðýný düþünmeye çabalýyordu.
Mýzrak, ve býçak elinde olduðu sürece þansý vardý. Ýsa uyumamak için direniyordu; ama göz kapaklarýnýn düþmesine engel olamýyordu. Göz kapaklarý her düþtüðünde onlarý kaldýrmak tonlarca yük kaldýrmak gibi zor oluyordu ve her seferinde kurtlar ona biraz daha yaklaþmýþ oluyordu. Mýzraða sýmsýký sarýlýp her yönü kontrol ediyordu panikle. Gözleri son kez kapandýðýnda onlarý bir daha kaldýramadý.
Yüzü yaralý bereli kurtun diþlerini boðazýnda hissederek uyandý kabustan. Güneþ doðmuþtu ve kurtlar ortalýkla yoktu. Dün gece yaþadýklarý bir kabus muydu ya da gerçek miydi? Kafasý iyice karýþmýþtý. Peki neden gitmiþlerdi ki.?

Çiþini yaptý. Teneke kutudan kar eritip içti. Ýyi hissediyordu. Toparlandý ve yola koyuldu. Aniden durdu. Ýzleri fark etmiþti. Birçok iz. Bunlar olsa olsa geyik iziydi. Onlarýn arasýnda kurtlarýn ayak izlerini fark etti.
Anlaþýlan kurtlar bütün sürüyü rahatlýkla doyuracak geyik sürüsü için onu yemekten caymýþ olmalýydý. Kurt olsam ben de aynýný yapardým dedi, kendinden ne kadar et çýkardý ki…çok az. Acaba gece neler olmuþtu.,?