Biz ölümlüleri hoş görmeyi çoktan öğrendik. Onlar 2 karlı dağdan sonra Olimpos’un eteklerine vardıklarında kendilerini tanrılara eş koşarlar.Sanırlar ki aştıkları iki dağ onlara sonsuz huzuru , mutluluğu , yüceliği vaad etmekte... Sanırlar ki hayat artık ayaklarının altına serilmiş düz bir vadi...

Biz ölümlüleri hoş görmeyi çoktan öğrendik! Dağımızın eteklerine geldiklerinde orayı zirve sanıp , kendi hükümdarlıklarını kurmaya kalkmalarına alışkınız biz... Kurallarının herkesçe benimsenmesini istemelerine. Bizler uzaktan dudaklarımızda alaycı , acıma dolu bir gülümseme ile izleriz onları. Müdahalesizliğimizi esaret, boyun eğme sanıp , daha da böbürlenir ölümlüler...

Biz ölümlüleri hoş görmeyi çoktan öğrendik! Acele işe , Hera’ nın müdahalesi olacağını öğretemedik zavallılara! Sunduğumuz zamana yayılmış , temelli mutlulukları hor görür ölümlüler. Kendilerini Zeus’ a eş koşup , dahasını ister ölümlüler...Ah ah! Biz ölümlüleri hoş görmeyi çoktan öğrendik! Onların doymak bilmez hırslarını , benci hayatlarını çok zaman önce gördük anladık. Aynayı içlerini görmeleri için yarattık , estetik kaygıları için baktılar...Sevgileri , kendilerinden geçip , bir başka ölümlü uğruna fedakarlık yapmaları için kalplerine verdik , onlar bunu egemenlik oyununa çevirdiler. Saygıyı , birbirlerini yüceltmeleri için akıllarına soktuk , onlar hep kendilerine istediler.

Ah ah ! Bizler ölümlüleri hoş görmeyi çoktan öğrendik! Ettiğimiz sözleri yaralansınlar diye zikretmedik ; kendilerine dönüp sorguyu biraz da kendilerinde yapsınlar istedik , son kez söyledikte onlar bizi hala anlayamadılar.

Biz ölümlüleri hoş görmeyi çoktan öğrendik! Onlarsa hala kendilerine dönüp bakmayı öğrenemediler. Olimpos eteklerinde tanrıcılık oynamaya, savaşmaya, yıkmaya, kırmaya, suçlamaya, yargılamaya , idam ettirmeye devam ediyorlar. Tepkisizliğimiz kabullenme sayıyorlar.

Biz ölümlüleri hoş görmeyi çoktan öğrendik! Onlar zirvedense , eteklerde kalmayı tercih ettiler. Bizlerse sessizce izliyoruz onları... Belki de en doğrusu bu! Daha dipteyken bunca kargaşa çıkaranlar , bir adım ötede kim bilir neler yaparlardı!

Biz sevgimizle kutsadık , koruyuculuğumuzla çevrelerini sardık. Ve onları kendi küçük hesaplarında bıraktık! Arada bir yaşamlarına göz ucu ile bakarız.

Biz ölümlüleri hoş görmeyi ışık yılı öncesinden öğrendik!