Bütün sanatlarda insaný þaþýrtan bir yan vardýr. -Alain |
|
||||||||||
|
Bugün Cumartesi Deðilmiþ Bugünün soðuk bir gün olacaðýný biliyordum. Önce ajanslarýn haberlerinden sonra ise buna tamamen ikna oldum. Sakin bir geceydi. Rüzgarýn sesi duyulmuyordu. Çatýnýn bir yerinde bulduðu bir oyuktan girdiðinde çýkardýðý ýslýða benzer bir ses. Panjurlara çarpan dallarýn sesi de duyulmuyordu. Soðuðu hissedebiliyordum sadece. Sabaha karþý rüzgar gelip beni uyandýrdý... Uyuklamalarla geçen iki saatin sonunda pes edip kalkmaya karar verdim. Pencerelere baktým. Panjurlar kapalý da olsa aralarýndan sýzan ýþýk huzmelerinden o günkü hava hakkýnda tahminde bulunmaya çalýþýyordum. Saate göre yeterince aydýnlýk deðilse dýþarýdan sýzan ýþýk gökyüzünün bulutlarla kaplý olduðuna karar veriyordum. Kar yaðdýðýnda ise dýþarýsý bir baþka aydýnlanýrdý. Bedenimin sýcaklýðýný üstümdeki örtüde býrakýp kalktým. Ýçimden telefonun çalýp bugün iþe gitmeyebileceðimi söylenmesini diledim. Olacak þeymiþ sanki... "Neyse, hiç olmazsa bugün cumartesi..." diye gülümsedim. Yarýnýn düþüncesi o kadar hoþuma gitmiþti ki. Bütün gün çýkmayabilirdim yataktan. Hatta kahvaltýyý bile yukarýya, odama getirip, film seyrederdim. Bunlarý düþünmek bile sýzlanmadan hazýrlanýp evden çýkmak için yeterli gelmiþti. Kapýyý kapatýp ilk adýmýmda yüzüme düþen kar taneleriyle karþýlaþtým. Baþýmý gökyüzüne kaldýrdým, milyonlarcasý uçuþmaktaydý havada. Gülümsedim... Hatta sesli güldüm. Aklýma sabah düþündüklerim gelmiþti. Uykumu kaçýran rüzgarla inatlaþýp uyumaya çalýþmam. Uyuyamayýnca da "nasýlsa bugün cumartesi, yarýn uyurum" diye kendimi avutmam geldi aklýma. Gökyüzüne baktým ve "ne kadar güzel..." diye fýsýldadým. Havanýn buz gibi olmasý umurumda deðildi bu güzellik karþýsýnda. Yol boyunca arabanýn camýna düþüp eriyen kar tanelerini seyrettim. "Dýþarýsý bugün ne kadar kalabalýk..." diye þaþýrdým. Duraklarda bekleþen, yaya geçitlerinde karþýya geçmeye çalýþan, otobüslerde, arabalarda gördüðüm insanlara bakarak þaþýrdým. Cumartesileri bu kadar kalabalýk olmazdý, acaba bir þey mi var diye düþündüm, cevap bulamadým. Hala kar yaðýyor. Öðlen aralýðýnda dýþarýya çýktým. Çalýþtýðým yerin yakýnýnda halk pazarý var. Birkaç portakal seçtim, parasýný ödeyip ofise döndüm. Kar taneleri sabaha göre daha büyüktüler. Yeryüzüne daha bir sakin, döne döne iniyorlardý. Sabahki telaþlarýndan eser kalmamýþtý. Hava da yumuþamýþ gibiydi. "Uzun bir yürüyüþe çýkabilsem..." diye içimi çektim. Yapamazdým, çalýþmalýydým. Kaðýt kesenin içinden bir portakal aldým. Soymaya çalýþýrken kabuðuna dikkat ettim. Gözenekli, pütürlü bir yüzey. Yüzüme yaklaþtýrýp kokladým, "ne kadar güzel kokuyor..." diye düþündüm ve gülümsedim. Hala çalýþýyorum. Daha doðrusu, buna da çalýþmak denirse, ofiste vakit geçiriyorum. Kar tanelerini aradý gözlerim az önce, göremedim. Bir daha baktým, belki bu sefer iyice küçülmüþlerdir diye. Göremedim... Eve dönmeme üç saat var. Uyku göz kapaklarýma kadar geldi, ondan kurtulmalýyým... Birden hatýrladým: bugün cumartesi deðildi... eylül
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © R. Eylül Aktaþ, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |