Zamanýn Hangi Rengindesin?

Seval Deniz Karahaliloðlu

Leylak rengi bir yanlýzlýðýn içindeyim
Bazen hafif kýrmýzýya çalan morlar görünce seviniyorum
Gül kurusu tonlarýn aksi sedasýnda hülyalara dalýyor,
Baðýrgan turuncularda umutlanýyorum
Ama en çok mavinin pembeye döndüðü tonlarda taþýýveriyor içim
Yüreðim kýpýr kýpýr
Tamam diyorum.
Ýþte oldu.
Bir dokunuþ uzaklýðýndaki yýldýzlarý tutuvereceðim.
Sonra, nazar mý deðiyor,
Kem göz mü,
Yoksa fitne fucur zamanlarýn kara gölgesi mi desem,
Ortalýðý bir kasavet basýyor ki,
Sorma gitsin.
Kirli griye çalan bir yaðmur sýkýntýsý,
Havanýn boðucu tonlarýnda donuveren zamanýn bulutlarýna bakýyor
Þiþman grilerin kenarýndan süzülen bir parça ýþýk damlasýna hasret toprak gibi,
'Her gecenin bir sabahý vardýr' dememiþ miydi bilgeler,
Yüreklere çöreklenen gamýn, kederin sonu ferhalýk mýdýr
Yoksa iyi niyetli bir kandýrmacanýn kurbaný mý oluyor renkler dünyasýnýn zavallý figüranlarý
Derken varla yok arasý bir pýrýltý,
Altýn sarýsýna çalan huzmeden mi
Ya da haklý çýkmanýn boþ gururu
Yüze yapýþan aptal sýrýtýþý yalarken serin damlalar,
Son kertede suyun saflýðýna teslim,
Öylesine duruyorum.
Sonra, hayat yaðmur dinginliðinde açan aleimi semanýn renkeri arasýnda gidip geliyor.