Ýhanetin rengi kýrmýzýymýþ , tamam kabul ediyorum. Ama ihanet ederken deðil , sonrasýnda yakýcýymýþ...Sen gözlerime bakmak istemediðinde , baktýðýnda benden uzaklaþtýðýný gördüðümde çektiðim acý kýrmýzýymýþ. Nedeni ne olursa olsun , adý bile can yakarmýþ...

Ýhanetin rengi kýrmýzýymýþ , tamam kabul ediyorum. Ben içsel sorunlarýmý , dýþsal senle birleþtirip , sýrf senden kalanlarý kirletmek adýna kýrmýzýya boyandým. Tamam kabul ediyorum, herþeyi ben kirlettim.

Ýhanetin rengi kýrmýzýymýþ , tamam kabul ediyorum. Senin eline benden baþkasý deðmedi , gözlerin kirlendi sadece... Benim dünyada herþeyi uðruna yakabileceðim gözlerin...Benim ellerim , senin gözlerin...Hangisi daha deðerli ? Ben yýkadýðýmda geçecekken , sen nasýl arýndýracaksýn gözlerini?

Ýhanetin rengi kýrmýzýymýþ , tamam kabul ediyorum. Hergün yüzüme vur kirlenen ellerimi...
Ve her gün yeniden kýrmýzýya boya ruhumu... Ben hergün acý çekeyim , herkesten uzaklaþayým, yaþanacak , nefes alacak tek bir yerim bile olmasýn!

Ama sen kal! Sen, bana kal! Sen benle kal! Sen bende kal!

Affetme, unutma! Ama benden vazgeçme!

Ýhanetin rengi kýrmýzýymýþ , tamam kabul ediyorum. Sen yeþili de sevmezsin ki , hangi renge bürünse bu ruh geri alýrsýn ? Mavi ? Mor ? Sen maviyi seversin , engin denizler gibi olsam , yeniden sever misin beni? Yeniden “benim” der misin?

Ýhanetin rengi kýrmýzýymýþ , tamam kabul ediyorum. Seni duvara yapýþtýrmak için kullandýðým çivi doðru deðildi..Belki de sadece bantlamam gerekirdi seni...Çivi biraz acýttý...Seni...Ya ben? Ya o çiviyi oraya çakarken , elime vurduðum çekicin acýsý? Hiç mi caným yanmadý sanýyorsun? Ellerim,parmaklarým morarmadý , saatlerce soðuk suyun altýna kaldýklarý halde, kýzarýklýklar, þiþlikler indi mi sanýyorsun?

Ýhanetin rengi kýrmýzýymýþ , tamam kabul ediyorum. Gel akýt artýk o kan denizini benden , gel , yeniden maviye boya bu ruhu...Veya býrak git , ve ebediyen kýrmýzýya mahkum kalsýn!