Sevgili Günlük;

Sabahleyin camý açýp dýþarýya bir bakýnca , aklýmý fýydýttýrývereyazdým. Amanýýýýýýn, iki garýþ gýþ yaðmýþ. Her taraf pambuk hevla gibi. Þinci ben nasýl gidecem ekmek almaya ? Amcan gitmez, bacaklarý sýzlayomuþ. Sanki ben onsekizlik kýz’ým.

Amcan da(eþim) öteki odadan ünneyo:
-Gel þu zobaya bak. ( Sanký eli gýrýk. Mürdolmayasacýk adam, yaksana kendi zobaný. Ýncilerin mi va dökülecek ?)

Ayrý odalarda yatýyoz. Etdiyalladým deye beni goynuna almýyo. Hýh ! Sanký çok meraklýsýydým. Onun goynuna gireceðime sarmanla yatarým daha iyi. Hiç olmadý dili bari yok beni hýrpalayacak.

Seyittim vardým odasýna. Zobasýný yakýverdim. Bi de ciðarasýnýn bitip bitmediði takip etmediðim uçun bi araba azar eþitdim. Ciðara içmeden nasýl duracakmýþ ? Acele etmeliymiþim bakkala gitmek uçun. Ondan sonacýðýma geyindim kat kat kelem gibi, çýktým sokaða. Ekmek alacam, amcana ciðara alacam.

Hava bi soðuk bi soðuk, yerler tamtakýr buz…Açlýk, gar- gýþ dinler mi? Yollandým fýrýna. Hýrkam pek ince, ýsýtmýyo. Varlýðýyla yokluðunun fiyatý ayný. Sen, giderken giderken nasýl olduðunu anlayamadan bi baktým, ben yüzükapak( yüz üstü) yerdeyim. Trank diye bir ses oldu. Neyse ki, yumuþacýk gýþýn üstüne düþtüm. Bi yerim sýzlamadý da yerimden galkamýyom ku.

Baktým ordan genç bir adam geçiyo. Ünnedim :
- Oðlum gel, elimden tut da beni galdýrýver.

Adam geldi yanýma, bana arkasýný döndü, cebinde eldivenlerini çýkardý, baþladý geymeye. Allahallah!
Dedim ki:
- Elerim kirli deðil oðlum, yerde çamur mamur yok, onun uçun hiçbi yerim killenmedi. Eldivensiz dut elimden.

Yanýndaki daha genç olaný gelip tuttu elimden, kuþ gibi hop deye galdýrýp dikiltti beni… Sonra gulaðýma fýýsldadý:
-     Faruk Abi kadýnlarýn elini tutmaz. Onun için eldiven giymeye çalýþýyordu.


Bu lâfý eþitincesi bi depem atdý bi tepem atdý; elimden gelse herifi gucaklayýp yere yapýþtýracam pehlivan gibi... Benim gibi sekzenine gelmiþ garýnýn elini dutsan nolur ? Elini býrak, mömelerini dutsan ne olur ? Ne el, ele benziyoooo; ne öteki, eski haline. Gadýn görüncesi, bunlarýn aklýna - ay neydi onun adý- hýh, sekix geliyo besbelli. Ayol ben amcanýzýn goynuna girdiðim yok, seni ne yapayým ? Hem þinci sekix, dokuz sýrasý mý ? Ortalýk gar, gýþ, soðuk.

Söylene söylene vardým fýrýna. Ekmekleri aldým, bakgaldan amcana ciðara dedikleri zýkkýmýný aldým. Düþe galka eve geldim sevgili günlük. Sýcaðý görüncesi bacaðým sýzlamaya baþladý goyur goyur. Göynüme geldi bi bulantý. Sanký bi salýncakta sallayolla beni. Öte yana beri yana gidip geldikçe, baþým dönüyo fýydýr fýydýr. Düþmesem bari….Amcanýn, “ Fatmaaaaaaaaa !” sesinnen zýp deye kendime geldim.

Aðrýlarýmý duymazdan geldim. Amcanýzýn garnýný doyurdum. Dün gece odasýna gidip üstünü örtmemiþim, odasýnýn ýþýðýný söyündürmemiþim . Söylendi söylendi aðzýndan tükürük saçarak. Yumurtasýný aycýk fazla gaynatmýþým, çayýnýn þekerini de eksik guymuþum diye demedik kötü býrakmadý. Ne yaptýðýmý ben biliyo muyum ? Düþüncesi, gafayý yere mi çarptým ne yaptým, gözlerimin önünde gara gara bulutlar çarpýþýyo… Amcanýn ciðarasýný getir baka’m, ayaðýna terlik ver bak’am, beline yastýk daya baka’m derken amcanýn hýzmatýný bitirdim.

Garným aç emme, içim istemiyo. Adamýn garný doyunca, sesi kesildi neyse ki. Gayve zamaný gelinceye gadar sesi çýkmaz yarým sehet. Ben de o yarým sehette dinlenirim artýk.

Hasýlý kelâm; bu dünyanýn düzenini sevemedim be yavrým günlük. Çoluk çocuk gurbette, arayýp sormuyolla; bayram – seyran deyip çýkýp gelmiyolla, amcan dersen ne sesimi duyuyo ne derdimi dinleyo. Bana bakan penceresi kapalý. Ýyi ki sen varsýn. Bi ta(daha) dünyaya gelirsem….Ne gelmesi be, ne gelmesi, anamýn garnýnda ýscacýk yatacam. Ordan çýkmayacam …Ne koca ilâzým bana, ne evlât. Hepsine yazýklar olsun !

Hele hele böyle ananýn elinden dutup yerden galdýrmayan, elini öpmeyen zihniyetin tüh suratýna.

Not: Mudurnu þivesiyle yazýlmýþtýr.


Kâmuran ESEN
esenbel@superonline.com