:: :((((((((
Gönderen: Tayyibe Atay / Bolu/Türkiye 10 Mart 2005
	vadesi biten suretleriz hepimiz...yazılırız,çiziliriz,yaşanırız,emiliriz.....sonunda özlemleri yaşayarak geçiririz zamanı...olağan gibi görünen bu döngünün şairler üstünde yarattığı duygular şiire döüklürken bin doğururuz...bilen bilen,bilmeyene şaka gelir... bin şiirle kalasın, der şairin biri bana her seferinde..ben de sana diyorum dost! BİN ŞİİRLE KALASIN!..sevgilerimle....

:: geç sayılmaz
Gönderen: erkan kuruüzüm / Antalya/Türkiye 9 Mart 2005
	sayın hocam ellerinizden hürmetle öpüyorum. ama keşke dediklerinizi yapsanız da şiir yazmasanız.

:: Büyük yürek işçisine içten saygı ve sevgilerimle..
Gönderen: Özgür Çekmer / / 21 Şubat 2005
	Siz Ahmed Arif' in deyimiyle bir "namus işçisi", bir "yürek işçisi" siniz... Dahası bir öğretmensiniz... Cahilliğe çekilmiş bir kılıç olmuş kaleminiz... İyi çocuklar, kahramanlar yetiştirdiniz belki de, bu kutsal meslekte... Silinmeyecek izler bıraktınız, bırakıyorsunuz dünyaya... Siz zaten ayaktasınız, varlığınızla ışıtıyorsunuz biz gençlerin yolunu... Eşitsizlikleri, savaşta ölen masum çocukları, haksızlıkları unuttumayacağıma dair kendi adıma söz veriyorum size... Sanatınızın önünde saygıyla eğiliyorum ve emektar ellerinizden öpüyorum sevgili öğretmenim... İçten saygı ve sevgilerimle...

:: Kimse Vaftiz Edilmiş Birer Melek Değil/yanlış öpül
Gönderen: Ali BOZCA / Diyarbakır/Türkiye 14 Aralık 2004
	Sanki bir an anlayabileceğini düşünerek anneme telefonda -Anne burda diyalektiğe meydan okuyorum diyorum Annem -Diyalektik kim oğlum dikkat et kafa tutma kimseye diyor.Saf koruma içgüdüsüyle.Şakayla karışık takılıyor babam telefonda -eeee artık oranın müdürü sensin diyor.Aynı zamanda hademeside olduğum Okulun sobasını yakarken yanan işaret parmağıma takılıyor gözüm.İçimde buruk bir sevinç. Ve eski sevgilim arıyor Bir zamanlar boğulur diye yüreğime koyamadığım ve 32 diş tekmili birden gülmenin ençok yakıştığı zamanlardan -Yanlızmısın diyor telefondaki ses O an Y.ODABAŞI'nın şiiri gelip düğümlüyor boğazımı ''sesinde çığlıklar boğulur ama bağıramazsın'' Ay ve güneş doğduktan sonra mumunu söndürmeyenin ışığı sönük kalmazmı diyorum Ağlıyor,Yağmur yağarken bostanını sulamaya devam edenin çabası boşa gitmezmi diyorum hüngür hüngür ağlıyor,Sen varya sen ıslanmadan suya dalabilirmisin diyorum hıçkırıklara boğuluyor,Mekanik bir ses duyuyorum telefon kapanıyor''aradığınız kişiye şuan ulaşılamıyor ve bir ömür boyuda ulaşılabileceğini sanmıyorum. Saat 09:30 ve hala mezradan gelen öğrencilerim görünmüyor bir gözüm pusuda aklım sislerin arasından görünecek 9 gölgede ders anlatıyorum.Dinmek tükenmek bilmiyor yağmur ve Bercan'ın sesiyle irkiliyorum öğretmenim mezradakiler geliyor.Cama koşuyorum iliklerine kadar ıslanmış öğrencilerimi görüyorum,aklıma şehirde evlerinin önünden servisle alınıp okullarına kadar götürülen şehirli çocuklar geliyor burkuluyorum zangır zangır titriyorlar yakacak birşey bulamıyorum dayanamıyorum fi tarihinden kalma tahta sandalyemi kullanmadığımız boş sınıfa götürüp hışımla yere vura vura kırıyorum sobada tutuşturup bir güzel ısıtıyorum ısındıkça üzerlerinden çıkan yağmur suyunun buharı çocukların gülüşmelerine neden oluyor.Buhar çıkıyor çocukken taşladığım kara trenler geliyor aklıma buhar çıkıyor taşlıyorum buhar çıkıyor taşlıyorum buhar çık....................... Tezek boktur kalorisi çoktur tekerlemesini söyleye söyleye yakıyorum sobayı atıyorum tezekleri aklım ermiyor şu insan oğluna hayvanların dışkısından bile faydalanabilmek için hangi zor şartları yaşaması gerekiyor diye düşünürken gözüme ilişiyor 4 yaşındaki Rojda yırtık lastik ayakkabısı kevgire dönmüş elbisesiyle Yılmaz GÜNEY filmlerinden pörtlemiş bir sahneyi canlandırıyor sanki yutkunuyorum. Resim dersinde dışarıdayız siyahı yanmış odundan,kırmızıyı gelincikten,yeşili bitki saplarından,sarıyı papatyalardan çalıp şaheserler üretiyoruz beyaz kağıtta.Bir taraftan insan genom projesiyle insanın gen haritası oluşturulurken,hoog-bosson denen tanrı parçacık bulunmuşken,bizim renkleri en tabii halleriyle kullanmamız çok fazla etkilemiyor beyaz kağıda aktarılan düşünceleri.Söylenecek yeni bir şeyi olması gerekirken eskiyi söylemenin yeni bir yolunu bulmayı bize post modernizm diye yutturmaya çalışan sanat spastiklerine inat boyuyoruz beyaz kağıtları.Tanrı verem olmuş kan kusuyor sanki beyaz kağıtları gelincikler süslüyor.

:: Orman
Gönderen: Faik Murat Müftüler / Muğla/Türkiye 11 Aralık 2004
	Bir tohum fideye, fide fidana, fidan ağaca, dönüşür ya? Öğretmen olur. Sonra o ağaçtan bin meyve, her meyveden birkaç tohum çıkar ya? İnsan olur. Korkmayın hocam. Sizin gibi yüreği kanayanlar oldukça, o tohumlardan birkaçı da ağaç olup sizinle beraber ayağa kalkar. Elbet bir gün yurdum insanı orman olur. Ne bozabilir ki o kıyâmı. Elinde çıra yakan olmasa.

:: Olmak!
Gönderen: nida / ist 15 Ekim 2003
	İçim acıdı... Size değil! Kendimi sizin yerinize koştum... Ki yoruldum! Ne mutluluk size, bir öğretici olmuşsunuz. Bizler; hala tavını döven, çiğ çelikler. Saygılar.